Αγενείς πολιτικοί… και άλλα φρούτα

Τι θα γίνει με αυτούς?

«Μαύρισμα» στις εκλογές?

Αποστασιοποίηση και περιφρόνηση?

Ανόητοι η ευγένεια είναι αρετή, ανατρεπτική, θεμέλιο κάθε ηθικής, παραγωγική, εργαζόμενος που αντιμετωπίζεται με σεβασμός και ευγένεια αποδίδει περισσότερο.

Δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη αξιοπρέπειας.

Αι σιχτίρ κοπρίτες…ημέρα που είναι σήμερα.

ΓΙΑΤΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΤΑ

Α) Γιατί είναι ζημιογόνα, ενώ ήταν κερδοφόρα το 2019.
Ζημιογόνα έγιναν γιατί

1) εκχώρησαν κερδοφόρες δραστηριότητες στον ιδιωτικό τομέα , ταχυμεταφορές, ΚΔ κ. άλ.

2) έγινε και γίνεται πάρτι με απ ευθείας αναθέσεις, αμοιβές συμβούλων, golden boys και ακραίων περιττών δαπανών,

3) γιατί συρρικνώθηκαν και εγκαταλείφτηκαν.

Β) Γιατί έχασαν τον κοινωνικό τος ρόλο.

Οι ταχυδρόμοι δεν μετέφεραν μόνον την αλληλογραφία ή τις συντάξεις, μετέφεραν και φάρμακα, τρόφιμα, περιοδικά και τύπο και άλλα αγαθά ακόμη και οικοδομικά υλικά.

Γ) Γιατί η κυβέρνηση έχει δυσανεξία με ότι είναι δημόσιο και έχει κοινωνικό ρόλο.

Δ) Γιατί η Χώρα βρίσκεται ακόμη υπό την εποπτεία των δανειστών που δεν ανέχονται ελλείματα, ακόμη και αν έχουν κοινωνικές προεκτάσεις, ενισχύουν τους ιδιώτες και στερούν εθνικές αρμοδιότητες.

Ε) Γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ένα σχέδιο εξυγίανσης τους ή υποκατάστασής τους. Οι υπηρεσίες που μέχρι σήμερα παρέχονταν δωρεάν εφεξής θα είναι πανάκριβες.

ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΣΙΠΡΑ

Υποκινούμενη προσπάθεια από αυτούς που θέλουν:

1) να διαταράξουν την καλή σχέση των ηγετών, τουλάχιστον των 4,των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

2) να αποδυναμώσουν μια κοινωνική πλειοψηφία που αμφισβητεί τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη και θέλει την ανατροπή.

3) από αυτούς που τον θεωρούν βολικό αντίπαλο της ΝΔ

Προσωπικές επιδιώξεις

1) Να διασωθεί πολιτικά και να έχει ένα ρόλο.

2) Εμφανίζεται ως έχων τη δυνατότητα και την ικανότητα, που δεν έχει, για ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, να ανατρέψει την κυβέρνηση της ΝΔ και με τη στήριξη οικ. παραγόντων.

Γιατί θα αποτύχει

1) Γιατί είναι εμφανείς οι προθέσεις του.

2) Για το αποτυχημένο κυβερνητικό παρελθόν και τις τρεις συνεχόμενες εκλογικές ήττες.

3) Δεν έχει καινοτόμο λόγο, εκφράζεται με κοινοτυπίες και αοριστολογίες, νέος πατριωτισμός, σχέδιο ανάτασης, πατριωτική εισφορά του μεγάλου πλούτου,… και δεν είναι σαφείς οι διαχωριστικές του γραμμές.

4) Φιλοδοξεί να έχει ένα ρόλο σε ένα πολιτικό χώρο που λειτουργούν 4 κόμματα.

5) Έχει τρωθεί η αξιοπιστία του, παραιτήθηκε από αρχηγός κόμματος και βουλευτής για να έχει ενεργό πολιτική και αντί αυτού ανακοινώσεις, μ.κ.δ. βιβλία, είναι υπεύθυνος για την 8^η διάσπαση

6) Από την πολιτική ανεντιμότητά του, Κασελάκης, Φάμελλος,…

7) Γιατί το 80% των πολιτών θεωρεί αδιάφορη την κίνησή του.

 

 

Ο μουσικός – μαέστρος Γεώργιος Χατζηνίκος και ο συνθέτης Μάνος Χατζηδάκης

Ο Γεώργιος Χατζηνίκος υπήρξε συμμαθητής του Μάνου Χατζηδάκη. Έκανε παγκόσμια καριέρα. Επέλεξε να μείνει στην κλασική μουσική, να διδάξει 100δες μουσικούς, να διασώσει και να αναδείξει έργα Ελλήνων συνθετών, Σκαλκώτα κ. άλ. Την ίδια εποχή ο Μάνος Χατζηδάκης εγκαταλείπει την κλασική μουσική για να ασχοληθεί με το λαϊκό τραγούδι για τους γνωστούς λόγους.

https://www.andro.gr/.../george-hadjinikos-classical-music/

Από το 1983 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ετήσιου θερινού φεστιβάλ μουσικής του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Γ. Αγγελίνης – Πία Χατζηνίκου», που ίδρυσε η αδελφή του Πία Χατζηνίκου-Αγγελίνη στο Χόρτο του Πηλίου, όπου ο Χατζηνίκος είχε περάσει, τα πέτρινα χρόνια της κατοχής με μόνη παρηγοριά τη μουσική.

https://www.horto.net/el/home-2/

Το Ίδρυμα Αγγελίνης-Χατζηνίκου ιδρύθηκε το 1994 από την Πία Χατζηνίκου η οποία καθιέρωσε την παρουσίαση ενός καλλιτεχνικού προγράμματος υψηλού επιπέδου, ήδη από το 1984 και κάθε καλοκαίρι μέχρι σήμερα, στο Χόρτο, στους πρόποδες του Πηλίου στη Θεσσαλία.

Είναι έτσι Myrtila Papakyritsi

Τι δεν καταλάβατε εσείς που γιορτάζετε τα 100 χρόνια του Μάνου Χατζηδάκη?

Ο κ. Τσίπρας, οι κυβερνήσεις του και η επάνοδός του.

Αγράμματος θεωρητικά, χωρίς μαρξιστική κουλτούρα.

Καταστροφέας της ανανεωτικής αριστεράς με συνυπεύθυνο τον θ. Κύρκο και όχι μόνο αυτούς.

Πολιτικά ανέντιμος ως προς τον Κασελάκη.

Αμείβεται χωρίς να εργάζεται και δεν ανταποκρίνεται στο θεσμικό του ρόλο για τον οποίο ψηφίστηκε.

 Όταν ερωτάται παραπέμπει τους ερωτώντες στο ίδρυμά του. Γιατί δεν παραιτείται για να ασχοληθεί με το ίδρυμά του?

Εφάρμοσε μια προσχεδιασμένη τυχοδιωκτική πολιτική εξαπατώντας το εκλογικό σώμα: «Προσχεδιασμένη η στρατηγική Τσίπρα το 2015», Α. Μέρκελ, «Η πολιτική που ακολούθησαν είχε προσυμφωνηθεί με διαβεβαιώσεις προς τους οικ. παράγοντες». Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Υπηρέτησε πιστά τους εντολείς του, (πρόωρες εκλογές για να μη διαταραχθούν οι οικονομικοί δείκτες και να διατηρηθεί η κοινωνική γαλήνη), στους οποίους από την προεκλογική περίοδο είχε δώσεις τα διαπιστευτήριά του.

Προσπάθησε, προσπαθεί να μιμηθεί τον αείμνηστο Α.Γ. Παπανδρέου αλλά όταν ένα λιοντάρι προσπαθεί να μιμηθεί ένα άλλο τότε το λιοντάρι γίνεται πίθηκος.

Ψήφισαν το χειρότερο για κοινοβουλευτική χώρα μνημόνιο, καταβαράθρωσε το κύρος της χώρας στην κοινή γνώμη άλλων χωρών, έκοψαν μισθούς και συντάξεις, φαλκίδεψαν το μέλλον της οικονομίας της χώρας, ξεπούλησαν το κρατικό πλούτο για 100 χρόνια, δημιούργησαν αιματηρά πλεονάσματα από το φορολογικό πλιάτσικο, τα οποία εν γνώση τους κατέλειπαν στη Ν.Δ. η οποία και τα χρησιμοποίησε, όσα χρησιμοποίησε για μικροκομματικούς σκοπούς.

Καταβαράθρωσε το κύρος της χώρας στην κοινή γνώμη ξένων χωρών και έβλαψε φτωχούς ανθρώπους.

Πήραν τα μυαλά του αέρα με την κατάσταση της αντιπολίτευσης, νομίζοντας ότι θα παίξει κάποιο ρόλο, με πολιτικούς καραγκιόζηδες να πρωτοστατούν.

Θέλει να κάνει κόμμα, αν κάνει, για να μην οδηγηθεί σε πολιτική αποστρατεία αλλά και για να εξασφαλίσει βουλευτική έδρα.

Είδε "φώς" στη σοσιαλδημοκρατία αφού πρώτα λέρωσε την αριστερά.

Από τα ψηλά στα χαμηλά, με υπονόμευση της ηγεσίας και προδοτική συμπεριφορά στο κόμμα που τον ανέδειξε.

Θέλει να επανέλθει για να κάνει τα ίδια?

Αριστόβουλος Μάνεσης

       "Προτροπή" προς τους φοιτητές του- της 18ης του Ιανουαρίου 1968-, λίγο πριν τον εκδιώξουν από την πανεπιστημιακή κοινότητα οι κρατούντες της εποχής, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και ας αναλογιστούμε την οδυνηρή σύγκριση με τους καιρούς μας.

       Την επομένη της ομιλίας του τέθηκε σε εξορία στο Λιδορίκι μέχρι που έφυγε για το Παρίσι.

Στον ζόφο της εποχής μας καλούμαστε διαρκώs να επιλέγουμε.
Πολιτικά αδιάφοροι υπήκοοι ή ελεύθεροι συνειδητοί, ενεργοί και υπεύθυνοι πολ
       "Ψίθυροι κυκλοφορούν απειλητικά, τις τελευταίες αυτές μέρες, για επικείμενες «εκκαθαρίσεις» στο Πανεπιστήμιο.

       Το γεγονός ότι μεταξύ των ονομάτων των υπό απόλυση καθηγητών αναφέρεται και το δικό μου - και αυτό δεν το θεωρώ διόλου περίεργο-, ­ μου παρέχει το δικαίωμα και μου επιβάλλει το καθήκον να σας καταστήσω, σήμερα που βρίσκομαι ακόμη κοντά σας, κοινωνούς ορισμένων σκέψεων μου που ίσως δεν θα μπορώ να σας τις πω αύριο.
       Τα πράγματα είναι λοιπόν σαφή: με τις «συντακτικές πράξεις», βάσει των οποίων θα γίνουν οι απολύσεις των καθηγητών, έχει προετοιμασθή νομικά το έδαφος όχι για εκκαθαρίσεις, αλλά

για διώξεις, και συγκεκριμένα για διώξεις των ανεπιθυμήτων, δηλαδή εκείνων που δεν είναι ευπειθείς στα κελεύσματα των κρατούντων.
Υπάρχει όμως και μία άλλη, η ηθικοπολιτική, πλευρά του ζητήματος.
Θα μιλήσω χωρίς περιστροφές.

       Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»· είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν» (qui tacet consentire videtur, κατά το ρωμαϊκό δίκαιο).

       Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να σιωπήσω, αφού σωπαίνοντας θα εμφανιζόμουν ως αποδεχόμενος ή ανεχόμενος τα όσα γίνονται.
       Υπάρχουν στη ζωή, την ατομική και την κοινωνική, στιγμές που πρέπει κανείς να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι».
       Σε τέτοιες στιγμές, σαν τις τωρινές, το ουσιώδες είναι, πιστέψτε με, να προστατεύσει κανείς τον εαυτό του, όχι από τη δίωξη, αλλά από τον εξευτελισμό. Να περισώσει την αξιοπρέπειά του ως ανθρώπου, ως πολίτη, ως επιστήμονα. Και έτσι να περιφρουρήσει, επίσης, το κύρος της πανεπιστημιακής έδρας που έχει την τιμή να κατέχει, ιδίως όταν πρόκειται για την έδρα του Συνταγματικού Δικαίου, η οποία, ως έδρα της πολιτικής ελευθερίας, είναι φυσικό, εφόσον βρίσκεται στο ύψος της, να δέρνεται από τις πολιτικές καταιγίδες.

       Βαρεία η ευθύνη όσων έταξαν εαυτούς εις την καλλιέργεια και την υπηρεσία του κλάδου τούτου της επιστήμης του Δικαίου. Ακόμη βαρυτέρα η ευθύνη και δυσχερεστέρα η αποστολή των εχόντων την τιμήν να διδάσκουν από της πανεπιστημιακής έδρας το μάθημα της πολιτικής ελευθερίας.
       Όσον αφορά την ταπεινότητά μου, ας μου επιτραπεί να είπω ότι έχω βαθυτάτην επίγνωσιν της μεγάλης ευθύνης, την οποίαν επωμίζομαι.
Σε ό, τι με αφορά, το ξαναδηλώνω: όσο θα μπορώ να διδάσκω το μάθημα του Συνταγματικού Δικαίου, θα το διδάσκω σαν μάθημα της πολιτικής ελευθερίας.
       Αν δε το αποψινό μου μάθημα συμβεί να είναι το τελευταίο, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να κρατήσετε από τη διδασκαλία μου την ουσία της: τη σημασία της πολιτικής ελευθερίας, ως ιστορικής κατακτήσεως για την παραπέρα εξέλιξη του κοινωνικού βίου και ως προϋποθέσεως για τη γενικότερη απελευθέρωση και καταξίωση του ανθρώπου.
       Και επειδή θεωρία και πράξη είναι αλληλένδετες, το ουσιώδες είναι να μείνει κανείς ελεύθερος, όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους καταναγκαστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς των κρατούντων.
       Μην επιτρέψετε να σας εξανδραποδίσουν.

        Διατηρήστε, μέσα στους ζοφερούς και άρρωστους καιρούς, άγρυπνη και ανυπόταχτη τη σκέψη σας, περιφρουρήστε την άγια υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής σας, κρατήστε στητό και αγέρωχο το ωραίο ανάστημά σας.

       Και αν η εξουσία, που την συμφέρει να έχει παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πει ότι έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης.
Και θυμίστε της ό,τι ο Περικλής είχε πει στον «Επιτάφιο»: όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα του τόπου του είναι όχι φιλήσυχος, αλλ’ άχρηστος, «αχρείος» πολίτης.

       Και μην ξεχνάτε, στις σημερινές δύσκολες για την πατρίδα μας και το λαό μας περιστάσεις, τα λόγια του ποιητή, ­ και θέλω μ’ αυτά να σας αποχαιρετήσω:
"Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία."

       

Ακροδεξιά

Τροφοδοτείται από την απογοήτευση απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Χρησιμοποιεί τη ρητορική της υπεράσπισης των θέσεων εργασίας και του κοινωνικής πρόνοιας απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό.

Βασικά «ιδεολογικά» στοιχεία της ακροδεξιάς είναι η ισλαμοφοβία, θεωρεί τους μουσουλμάνους εσωτερικούς εχθρούς, ο ευρωσκεπτικισμός, η εχθρότητα προς την αριστερά και όχι μόνον, ο αντισημιτισμός και το μίσος κατά φτωχών ανθρώπων, μεταναστών και προσφύγων.

Ενισχύεται από την εγκατάλειψη της υπαίθρου (Γαλλία κλπ) η οικονομία μεταφέρεται στα αστικά κέντρα, δεν υπάρχουν ΚΥ, σχολεία, Ιντερνέτ, δυσκολίες για σπουδές,

Τα φτωχά στρώματα έχουν εγκαταλειφθεί από τη παραδοσιακή αριστερά. Η ακροδεξιά κατάφερε να στρέψει αυτά τα στρώματα κατά της κοσμοπολίτικης ελίτ.

Τα κόμματά έχουν μετασχηματιστεί, κυριαρχούν μορφωμένα στελέχη με άλλες προτεραιότητες δικομματισμός, πολυπολιτισμικότητα, περιβαλλοντισμός, μακριά από αγώνες αναδιανομής, κοινωνικά ή πολιτιστικά ζητήματα.

Ακροδεξιά κόμματα, με ψεύτικο «περιτύλιγα», ενισχύονται εκλογικά (Εθνικό Μέτωπο – Λεπέν, Κόμμα Ελευθερίας – Αυστρία, Σουηδοί Δημοκράτες, AfD, UKIP – Brexit Party – Reform UK καi άλλα βρίσκονται στην εξουσία, Αδέλφια της Ιταλίας, Ρεπουμπλικάνοι – Τράμπ.

ΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗΣ

Έφυγε σήμερα το πρωί, πρόωρα, για το μεγάλο ταξίδι ο συνάδελφος και φίλος Νίκος Σιδηρόπουλος, ευγενής φυσιογνωμία με ειλικρινά συναισθήματα για φίλους και συναδέλφους.

Αποφοίτησε με άριστα από τη Γεωπονική Σχολή, είχε γνώσεις που με άνεση μετέδιδε σε παραγωγούς και συναδέλφους. Πήρε πρωτοβουλίες, νεοφανείς για την Ελλάδα, με αναγνώριση από όλους τους συναδέλφους και εύφημο μνεία από το Υπ. Γεωργίας. Πέραν των γεωπονικών γνώσεων είχε μια ιδιαίτερα ικανότητα στην ψηφιακή ανάλυση και την σύνθεση προγραμμάτων πληροφορικής.

Ανέβηκε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης με αξιοπρέπεια και τιμιότητα με αναγνωρισμένη την προσφορά και το σεβασμό παραγωγών, πολιτικών προσώπων και συναδέλφων.

Ας είναι ελαφρά η γη της Ερατεινής που θα τον σκεπάσει και η ευλογημένη βροχή του τόπου του ας δροσίζει το πρόσωπό του.

Ειλικρινά συλλυπητήρια στουε οικείους του.

Θα θυμόμαστε πάντοτε με αγάπη το καλό παιδί, φίλο και συνάδελφο.

Καλό ταξίδι Νίκο,

Συνταγματολόγοι και «Συνταγματολόγοι» ως σύγχρονοι σοφιστές

«Βαπτίζουν το ψάρι κρέας», άρθρο 16: γνωμοδοτούν ότι επιτρέπει τη ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων ενώ είναι σαφές ότι δε το επιτρέπει, απόλυτη πλειοψηφία 151 βουλευτών ? ή εδρών? σε μια βουλή 297 βουλευτών, μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων,…

Έχασαν τη μιλιά του όταν το Σύνταγμα γινόταν κουρελόχαρτο στα μνημονιακά χρόνια.

Γράφουν ευχολόγια, ξεκομμένοι από την πραγματικότητα και τα σημεία των καιρών, παρεμποδίζοντας την εμβάθυνση της όποιας δημοκρατίας, περιορισμός ανισοτήτων, εξάλειψη φτώχειας, φορολογική δικαιοσύνη και αναδιανομή, αξιοπρεπής έξοδος με ιατρικά υποβοηθούμενη ευθανασία, χωρίς αντίβαρα στις αυθαιρεσίες πρωθυπουργικών και κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, φιάσκο προανακριτικών, ασυλίες ακ'ομη και για τροχαίες παραβάσεις,…

Υπηρέτες ενός αχαλίνωτου καπιταλισμού.

«Από την εποχή του Κάιν είναι γνωστό ότι, η ποινή δεν αποτρέπει το έγκλημα».

Η κατάσταση έχει ξεφύγει των ορίων. Για κάθε έγκλημα ‘η παραβατικότητα που απασχολεί την επικαιρότητα, την κοινή γνώμη ή αναφέρεται σε επώνυμους-ες και προκειμένου να εξυπηρετηθούν λαϊκίστικοί ή μικροπολιτικοί σκοποί η απάντηση είναι αλλαγή του κατηγορητηρίου και η αύξηση των ποινών.

Θεός ξέρει πόσες φορές έχουν αλλάξει οι ποινικοί κώδικες, ο κάθε υπουργός θεσμοθετεί τους δικούς του. Ακόμη και οι φοιτητές των νομικών σχολών βρίσκονται σε απόγνωση γιατι κάθε φορά καλούνται να εξεταστούν σε διαφορετικούς κώδικες.

«Έχει αποδειχθεί ότι η αυστηροποίηση των ποινών ή η επιμήκυνση της κράτησης δεν κάνουν ασφαλέστερες τις κοινωνίες, αντίθετα κάνουν δυσκολότερη τη διαχείριση των φυλακών και μειώνει τις όποιες πιθανότητες επιτυχούς σωφρονισμού.

Ο κ. πρωθυπουργός ήταν εμπνευστής της «ανάρμοστης συμπεριφοράς». Δεκάδες αθώοι συνάδελφοι ύστερα από σκόπιμες καταγγελίας ή όχι στην εισαγγελία οδηγούντο σε διαθεσιμότητα, χωρίς αποδοχές. Οικογένειες διαλύθηκαν, φοιτητές σταμάτησαν τις σπουδές τους, συνάδελφοι βρέθηκαν σε εξαθλίωση χωρίς αποδοχές και μπροστά σε μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες. Ο νόμος άλλαξε και όλοι αυτοί επέστρεψαν στις δουλειές τους λαμβάνοντας το σύνολο των προσωρινά χαμένων αποδοχών τους. Τώρα βέβαια το θέμα έχει ξεχαστεί.

Σήμερα απειλεί ξανά με απολύσεις για τη αξιολόγηση, για να ξεπεράσει τη δημοσκοπική κατάρρευση και τα προβλήματα της ακρίβειας ιδιαίτερα στα βασικά αγαθά και τη στέγαση.

Ενώ γνωρίζει ότι κανένας δεν μπορεί να απολυθεί και αν αυτό γίνει αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει ως πολιτικά διωχθείς.

Σκοπίμως αποκρύπτει ότι αυτοί που δεν θέλουν την αξιολόγηση φοβούντο ότι δεν θα αξιολογηθούν για την ποιότητα και τον όγκο της δουλειάς που διεκπεραιώνουν αλλά για το τι έχουν στο μυαλό τους

Το ίδιο κάνει με νόμο για την ενδοοικογενειακή βία και την ανύπαρκτη βία στα πανεπιστήμια. Ως πότε…