Ένας φίλος έγραψε

Το βιβλίο «Γνωρίζοντας και Αναγνωρίζοντας τα Κοινωνικά Κινήματα» του Τάσου Βαγενά αποτελεί μία πολύτιμη συνεισφορά στη συζήτηση γύρω από την ανάπτυξη, τον ρόλο και την επίδραση των κοινωνικών κινημάτων στις σφαίρες της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνικής αλλαγής και μεταμόρφωσης. Η συζήτηση αυτή γίνεται ολοένα και πιο επίκαιρη στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων και επικαλυπτόμενων κρίσεων (οικονομική κρίση, πανδημία COVID, ενεργειακή και περιβαλλοντική κρίση, πόλεμοι σε Ουκρανία και Μ. Ανατολή), την διαφαινόμενη κυριαρχία στο κοινωνικό πεδίο της θεώρησης πως δεν υπάρχει εναλλακτική στα καπιταλιστικά μοντέλα ανάπτυξης (συνθήκη που αποδίδεται στη διεθνή συζήτηση με τον όρο TINA, δηλ. «There is no Alternative») και την – σε παγκόσμιο επίπεδο – επανάκαμψη της ακροδεξιάς, όπως αυτή αποτυπώνεται και εκλογικά σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Το βιβλίο συνεισφέρει στη συζήτηση γύρω από τα κοινωνικά κινήματα με τους εξής τρόπους:

- Πρώτον, προσφέρει μία πλήρη και λεπτομερή χαρτογράφηση των εγχώριων και διεθνών κοινωνικών κινημάτων που περιλαμβάνει διαπερνά και διατρέχει i) ιστορικές περιόδους (από την Γαλλική Επανάσταση έως τις πρόσφατες διεκδικήσεις των εργαζόμενων σε πλατφόρμες διανομής), ii) χαρακτηριστικά κινημάτων (διαφορετικές κλίμακες, διάρκειες ζωής, υποκείμενα και περιεχόμενα διεκδικήσεων) και iii) συλλογικές πολιτικές ταυτότητες και ιδεολογικά προτάγματα.

- Δεύτερον, η παραπάνω χαρτογράφηση πραγματοποιείται μέσα από μία ανοικτή και συμπεριληπτική ματιά, καθώς η προσωπική πολιτική συγκρότηση και οπτική του συγγραφέα δεν λειτουργεί ως φίλτρο επιλογής των περιπτώσεων που εξετάζονται στο βιβλίο. Εντούτοις, το παραπάνω δε συνεπάγεται την έλλειψη κριτικής προσέγγισης και ανάλυσης μέσα από την οπτική αυτή.

- Τρίτον, το βιβλίο είναι εξαιρετικά επίκαιρο, καθώς περιλαμβάνει κινήματα που μόλις πρόσφατα αναδύθηκαν και η συζήτηση γύρω από αυτά παραμένει περιορισμένη ενώ, είναι εξαιρετικά σημαντικό πως η ανάλυση δεν περιορίζεται στα οργανωσιακά/ ιδεολογικά χαρακτηριστικά των κινημάτων αλλά αναλύεται και το ιστορικό/ κοινωνικό/ πολιτικό συγκείμενο μέσα στο οποίο αυτά αναπτύσσονται και δρουν, γεγονός που επιτρέπει στον αναγνώστη να τοποθετήσει την δράση αυτή στον χρόνο και τόπο ανάπτυξης και τον τρόπο που τα κινήματα συνομιλούν με τις συγκεκριμένες συνθήκες.      
                                     

Γιατί δεν θέλουν να διδάσκεται το μάθημα της ιστορίας.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν είχε δηλώσει ποτέ αντίθετος στο θεσμό της μοναρχίας. Στο αναθεωρημένο σύνταγμα του 1911 που ψήφισε, μετά το κίνημα στο Γουδί, δεν κατάργησε το θεσμό της βασιλείας, αρκέστηκε στον περιορισμό των αρ-μοδιοτήτων του βασιλιά. Στήριξε όμως την πολιτική του σε αντιβασιλικές διχαστικές θέσεις.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Μπενίτο Μουσολίνι υπέγραψαν «συμφωνία ελληνοϊταλικής φιλίας» στη Ρώμη, 23 Σεπτεμβρί-ου 1928. Δώδεκα χρόνια, ένα μήνα και πέντε ημέρες αργότε-ρα, η Ιταλία εισέβαλε στην Ελλάδα με αποτέλεσμα την ιταλική ήττα και τη γερμανική επέμβαση. Η Συμφωνία πρόβλεπε δια-τήρηση των συνόρων, χωρίς καμμιά αναφορά για την ένωση των Δωδεκάνησων με την Ελλάδα που εκείνη την εποχή οι Ιταλοί επεδίωκαν την Ιταλοποίησή τους.

Το 1931, στην Κύπρο, αποικία από το 1925 της Βρετανίας, ξέσπασαν σοβαρές αναταραχές. Η φιλοβρετανική κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου αρνείται κάθε βοήθεια στους Κυπρίους.

Το αισθητικό δάσος Πλανητέρου

Η καταστροφή του από το «μεταχρωματικό έλκος» συνεχίζεται με ρυθμούς γεωμετρικής πρόοδου. Ο κίνδυνος πλημμυρών αυξάνει παράλληλα με το κίνδυνο ανθρώπινων απωλειών και περιουσιών.

Ο φίλος μου Λ.Μ. είχε και έχει την άποψη ότι πρέπει να αρχίσει μια διαδικασία αντιπλημμυρικών έργων παράλληλα με φυτεύσεις. Και έχει δίκιο.

Η διαδικασία αυτή πρέπει να αρχίσει με μια μελέτη από ένα μελετητικό γραφείο κύρους ή από τη Δασολογική Σχολή του ΑΠΘ. Όμως η Πολιτεία δηλ. η Γενική Γραμματεία Δασών δεν χρηματοδοτεί τέτοιες μελέτες. Για αυτό πρέπει να εξασφαλιστεί από αυτούς που ενδιαφέρονται, αν ενδιαφέρονται. Πιο συγκεκριμένα από τη «Ένωση Μύλων και Υδροτριβών» και από τα διαθέσιμα που έχει. Στο υποθετικό ερώτημα που θα βρεθούν τα χρήματα για την εφαρμογή της, η απάντηση είναι κρατικά χρήματα, χορηγίες και προσοδοφόρες εκδηλώσεις, φυσικά κα προσωπική εργασία.

Είναι μια ευκαιρία και για την «Ένωση» να αποκαταστήσει το κύρος της, να ενώσει και το χωριό, αλλά και για να ξεχαστούν οι παλιές «αμαρτίες» (λαλέουσα, φούρνος, κιόσκια μέσα στο δάσος κ.αλ.

Και μην αρχίσουμε πάλι τα ίδια. Δεν τους κατηγόρησε κανένας για υπεξαίρεση αλλά για σπατάλη, άσκοπες και άστοχες δαπανηρές επιλογές.

Η τραγωδία της ανανεωτικής αριστεράς

Η ΕΔΑ δημιουργήθηκε το 1951. Υπήρξε πρόδρομος της ανανεωτικής αριστεράς. Μέσα από τις γραμμές της έδρασε ο παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ μέχρι το 1968 που κορυφώθηκαν οι αντιθέσεις, κύρια για το ρόλο της τότε ΕΣΣΔ – ΚΚΣΕ και οδήγησαν στη διάσπαση, 2^η ολομέλεια. Μετά τη διάσπαση προέκυψε το ΚΚΕεσ. ως εκφραστής του ρεύματος του ευρωκομουνισμού.

Το 1974 ιδρύθηκε ή δήθεν Ενωμένη Αριστερά. Κατά την μεταδικτατορική περίοδο διασπάστηκε ξανά η ΕΔΑ , ΕΔΑ _Γλέζου και ΕΔΑ _{Λεντάκη.} Το 1978 διασπάστηκε η νεολαία του ΚΚΕεσ. Ρήγας Φεραίος, προέκυψε η Β΄ Πανελλαδική.

Το 1987 το ΚΚΕεσ. υπό τον Λ. Κύρκο, διασπάστηκε και δημιουργήθηκε η ΕΑΡ, Κύρκος, Γιάνναρος Μπριλλάκης κ.ά., και το ΚΚΕεσ. – Ανανεωτική Αριστερά υπό τον Γιάννη Μπανιά, Βούτσης Φλαμπουράρης, Φίλης κ.α. Αργότερα ονομάστηκε ΑΚΟΑ. Εξέδιδαν την εφημερίδα «Εποχή».

Το 1989 δημιουργήθηκε ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου με πρόεδρο τον κ. Χαρίλαο Φλωράκη και γραμματέα τον Λ. Κύρκο. Ακολούθησαν οι συνεργασίες ΣΥΝ και ΝΔ, κυβέρνηση Τζανετάκη και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οικουμενική υπό τον Ζολώτα.

Το 1991, 13^ο  συνέδριο, το ΚΚΕ αποχωρεί από τον ενιαίο συνασπισμό. Το 1993 ο Συνασπισμός τη κ. Δαμανάκη έμεινε εκτός Βουλής.

Το 2004 ο κ. Αλέκος Αλαβάνος διαδέχεται τον κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο στον ΣΥΝ. Το 2010 στελέχη των ανανεωτικών δημιούργησαν την ΔΗΜΑΡ, 6% στις εκλογές του 2012 και συμμετοχή στην τρικομματική κυβέρνηση 2012-2013, ως αντίδραση στην ηγετική ομάδα του κ. Τσίπρα που είχε διαδεχτεί τον κ. Αλαβάνο το 2008. Οδηγήθηκε στην απαξίωση και τη διάλυση.

Το 2023 ο κ. Τσίπρας αποχώρησε και εξελέγη ο κ. Κασσελάκης. Δημιουργήθηκε η Νέα Αριστερά με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και απογοητευτικές δημοσκοπήσεις. Οι ιδέες της ανανέωσης δεν επικράτησαν, κυριάρχησε ο δογματισμός και η γραφειοκρατία, το εφικτό για ένα δίκαιο κόσμο, με δημοκρατία, ελευθερία και ανθρωπιά έγινε εφιάλτης, μνημονίων, διχασμού και απαξίωσης ιδεών και αξιών. Εξαργυρώθηκαν ιστορικές διαδρομές, θυσίες και κοινωνικοί αγώνες. Περισσότερα στο «ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ».

  

Προς κ. Δούκα, ανοικτή επιστολή

Ο κ. Δούκας παντρεύεται χωρίς να έχει προηγηθεί πολιτικός γάμος, δηλ εκπλήρωση της νομικής υποχρέωσης του προς την Πολιτεία. Η «αστοχία» έχει ιδιαίτερα σημασία για το Δήμαρχο Αθηναίου που εκπροσωπεί τους θεσμούς σε δημοτικό επίπεδο.

Φαίνεται να αγνοεί ότι,

- ο πολιτικός γάμος θα πρέπει να είναι υποχρεωτικός έτσι ώστε ο κάθε πο-λίτης να εκπληρώνει τις νομικές του υποχρεώσεις προς την Πολιτεία αλλά και για να μην δημιουργείται καθεστώς διάκρισης ( όπως άρνηση βαπτί-σεων, χριστιανικής ταφής, ίσων ευκαιριών κλπ). Όμως όποιος θέλει για λόγους παράδοσης και πίστης να μπορεί να τελεί και θρησκευτικό γάμο.

- θρησκευτικός γάμος συνάπτεται με τη σκληρότερη υποταγή αφού «αι γυναίκες υποτάσσεσθε τοις άνδρασιν εν παντί» και «η γυνή ίνα φοβείται τον άνδρα» δηλαδή υποταγή και φόβος που η σύζυγος απαρνείται και ο άνδρας δεν ανέχεται τον ευτελισμό της συντρόφου του.

- η σύναψη μόνο θρησκευτικού γάμου είναι παράνομη διότι ο γάμος είναι έννομος συμφωνία οχυρουμένη δια νόμων που καθορίζουν δικαιώματα και υποχρεώσεις ισοτίμως του ενός συζύγου προς τον άλλον και όχι υπο-ταγή και φόβο. Είναι και νομικά ανυπόστατος διότι ο ιερολογών ιερέας είναι ένας απλός ιδιώτης χωρίς δημόσια αρμοδιότητα (πλην δημοσίου μι-σθού) για έκδοση βεβαιώσεων προς τη δημόσια αρχή του Ληξιαρχείου για τις οποίες μόνος αρμόδιος είναι ο Δήμαρχος.

- ο πολιτικός γάμος προέκυψε ως ανάγκη κοινωνικού εκσυγχρονισμού, ισχύει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δόθηκε λύση για το γά-μο των αλλοθρήσκων και σταμάτησε τις οικονομικές δοσοληψίες που συ-νέβαιναν στον Οίκο του Θεού.

- όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η Ορδοδοξία μεγαλούργησε και έλαβε οικουμενικές διαστάσεις χωρίς εγκυκλίους και όταν Την υπηρέτησαν σε-βάσμιοι Ιεράρχες και όχι μεγαλόσχημοι και επηρμένοι ιερωμένοι.

Δεν κερδίσατε αλλά έχασε ο αντίπαλος. Ευτυχώς αποτύχατε, στη δεύτερη εκλογική διαδικασία γιατί οι αποφάσεις σας προδίδουν τουλάχιστον αναχρονιστικές αντιλήψεις, να ηγηθείτε σε ένα πολιτικό χώρο που διεκδικεί το αντίθετο.

Ο πολιτικά αναξιοπρεπής κ. Τσίπρας και ο κ. Βενιζέλος

1) Ο κ. Τσίπρας ζήτησε συγνώμη από τον κ. Βενιζέλο, ενώ ήταν ακόμη πρωθυπουργός, για την εις βάρος του σκευωρία στην υπόθεση Novartis.

2) O κ. Τσίπρας παρακάλεσε τον κ. Βενιζέλο να καταθέσει υπέρ του Ελληνι-κού Δημοσίου για την υπόθεση των «μπαταρισμένων?» γερμανικών υποβρυχίων. Ο κ. Βενιζέλος, που γνώριζε το θέμα, αποδέχτηκε το αίτημα, πήγε τρείς φορές σε Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο. Το Δικαστήριο δικαίωσε του Ελληνικό Δημόσιο και ο τότε ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Ισκαντάρ Σάφα δεν έλαβε το 1,1, δισ. ευρώ που διεκδικούσε.

Εσείς λοιπόν που ψηφίσατε ή στηρίξατε καθ΄ οιονδήποτε τρόπο το κ. Τσίπρα ζητείστε κάποια συγνώμη και για τα παραπάνω αλλά και για το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο για κοινοβουλευτική χώρα

ΚΙΝΑΛ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ

 

Μοχάμεντ Γιουνούς: πανεπιστημιακός με Νόμπελ, τραπεζίτης για τους φτωχότερους από τους φτωχούς.

Διαπίστωσε ότι γυναίκες του Μπαγκλαντές που κατασκεύαζαν έπιπλα από μπαμπού έπρεπε να λάβουν δάνεια με τοκογλυφικά επιτόκια για να αγοράσουν μπαμπού και έπρεπε να παραδίδουν τα κέρδη τους στους τοκογλύφους.

Οι τράπεζες δεν χορηγούσαν δάνεια γιατί οι φτωχοί δεν θεωρούνταν φερέγγυοι.

Σοκαρισμένος από αυτήν την πραγματικότητα δάνεισε ό ίδιος από 27 δολάρια σε 42 άτομα για να βοηθήσει να ξεπληρωθούν τα τοκογλυφικά δάνεια.

Πίστευε ότι οι φτωχοί θα μπορούσαν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους και ότι τα δανεισμένα χρήματα θα τους έβγαζαν από τη φτώχεια.

Ύστερα από πολλές προσπάθειες κατάφερε να εξασφαλίσει πιστωτικό όριο από την τράπεζα Janata Bank με τον ίδιο ως εγγυητή.

Το 1983 το έργο του μετατράπηκε σε πλήρη τράπεζα με την επωνυμία Grameen Bank – Τράπεζα του Χωριού, που χορηγούσε μικρά δάνεια από δικά του χρήματα στους φτωχούς.

Έδωσε περίπου 6 δισ. δολάρια για στεγαστικά , φοιτητικά η μικροεπιχειρηματικά δάνεια.

Το 2008 η Grameen Bank – Τράπεζα του Χωριού είχε 7,5 εκ. δανειολήπτες, το 97% των οποίων ήταν γυναίκες, με 2.500 υποκαταστήματα, έχει δανείσει , 7 δισ. δολάρια σε φτωχούς και το ποσοστό αποπληρωμής των δανείων ήταν κοντά στο 100%.   

Ασχολήθηκε ενεργά με τη μείωση της φτώχειας μετά το λιμό του 1974. Ίδρυσε πρόγραμμα Αγροτικής Οικονομίας στο τμήμα του. Υποστήριξε την απελευθέρωση του Ανατολικού Πακιστάν, σημερινό Μπαγκλαντές

Πανεπιστημιακός ό ίδιος τιμήθηκε με Νόμπελ για το έργο του και επελέγη να ηγηθεί ενδιάμεσης κυβέρνησης στο Μπαγκλαντές μετά την παραίτηση και φυγή, νύχτα και με ελικόπτερο  της  προκατόχου του Σέιχ Γιασίνα που κατηγορείτο για διαφθορά, κακοδιαχείριση και κατάχρηση βίας.

Συμπέρασμα: «Δεν χρειάζεται επανάσταση να αλλάξουμε τον κόσμο».

 

Στρατιωτικά, πολιτικά λάθη και ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή – Αβέρωφ στην κυπριακή τραγωδία.

1)ΝΑΤΟική λύση με διπλή ένωση, σχεδιασμένη από ΗΠΑ, Βρετανία και Τουρκία και από το φόβο ενδεχόμενου προσανατολισμού της αδέσμευτης πολιτικής του Μακαρίου προς την τότε ΕΣΣΔ ή την εμπλοκή της. Την ίδια πολιτική ακολούθησε και η χούντα και οδήγησε στην εθνική τραγωδία (πραξικόπημα ανατροπής του Μακαρίου, 15/7, εισβολή και κατοχή κυπριακού εδάφους, 20 – 22/7 Αττίλας 1 – 3% του κυπριακού εδάφους , 22/7 – 14/8 εκεχειρία, 7%, 15/8,1974,Ατίλας 2, 40%).

2) Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, 1959 -1960, (εγγυήτριες δυνάμεις για μια ανεξάρτητη χώρα, δυσλειτουργικό σύνταγμα).

3) Εκεχειρία, 22/7 – μέχρι 14/8/1974, οι τούρκοι μεταφέρουν πολεμικό εξοπλισμό και στρατό, καταλαμβάνουν εδάφη χωρίς μάχες, ενθαρρυμένοι και από τη δήλωση Καραμανλή ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να εμπλακεί σε πόλεμο. Η Ελλάδα αρνείται βοήθεια.

4) «Υποχωρητικότητα» και «αυτοσυγκράτηση» ενώ ο τουρκικός στρατός προέλαυνε σε κυπριακά εδάφη. Επηρεάζουν ακόμη και σήμερα της ελληνοτουρκικές σχέσεις. Εκκένωση από το ελληνικό στοιχείο των τουρκοκυπριακών θυλάκων.

5) Ακύρωση του ενιαίου αμυντικού δόγματος εμπνευσμένο από τον Γεώργιο Παπανδρέου, επιστροφή της μεραρχίας, (άρχισε η αποστολή το 1964 και επέστρεψε το 1968). Επικαιροποιήθηκε από τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου μετά το 1981.

6) Ατιμωρησία των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας, πιθανόν λόγω συμφωνίας για τον επαναπατρισμό και πρωθυπουργοποίηση Καραμανλή.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΖΙ ΕΛΑΤΟΦΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ Α-ΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ»

 https://www.facebook.com/profile.php?id=100027399773530

Με ιδιαίτερες ευχαριστίες.

σε όλους του συμμετέχοντες ιδιαίτερα εκείνους που ήλθαν από μακριά,

στο Σύλλογο Φίλων του Μαζιού για την παραχώρηση του εξοπλισμού και την εν γενει βοήθεια,

στον κ. Δημήτρη Πέττα για την επιτυχημένη ομιλία του που έδωσε μεγα-λύτερη αξία στο βιβλίο, προκάλεσε ικανοποίηση στους συμμετέχοντες αλλά και γιατί έδωσε κύρος στην παρουσίαση,

στον φίλο και πατριώτη Χρήστο Καμπέρο που πρόβαλε και την παρουσία-ση στο Μάζι Ελατόφυτο και στην Αγορά Αργύρη.

https://www.kalavrytapress.gr/%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b9.../

τον κ. Νίκο Κυριαζή και το συνάδελφο και φίλο Δ. Β. για την προβολή των παρουσιάσεων και από την «Καλαβρυτινή Ώρα» και την ειδησεογραφική ιστοσελίδα

https://www.kalavrytanews.com

https://www.kalavrytanews.com/2023/06/blog-post_40.html