Sunday, March 20, 2016

"Tο πρόγραμμα της εκκένωσης των παιδιών του Εμφυλίου", το «παιδομάζεμα» και οι «παιδουπόλεις»

Την Άνοιξη του 1948 αποφασίστηκε από το Δημοκρατικό Στρατό η μεταφορά φτωχών, ορφανών  και ασθενών παιδιών από τις εμπόλεμες περιοχές στις ανατολικές χώρες κυρίως για ανθρωπιστικούς λόγους και μέχρι που θα μπορούσαν να γυρίσουν με ασφάλεια στις εστίες τους.

 Είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν (Απρίλιος 1947) το "παιδομάζεμα"  - "παιδοπόλεις" της Φρειδερίκης
- με τις ίδιες επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση των παιδιών και τον πόνο των γονιών τους,
- με αδιευκρίνιστο το γεγονός αν τα παιδιά που έπαιρνε ο στρατός τα έπαιρναν εθελοντικά ή εξαναγκαστικά. Σίγουρα τα παιδιά των δημοκρατικών οικογενειών τα έπαιρναν υποχρεωτικά "προκειμένου να λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα και να μην καταλήξουν θύματα ασθενειών η αντεθνικών πεποιθήσεων",
- με την υποκρισία της Φρειδερίκης και των "κυριών της βασίλισσας" που έφθανε σε τέτοιο βαθμό να αδιαφορούν για εκατοντάδες παιδιά που είχαν φυλακιστεί μαζί με τις δημοκρατικές μητέρες τους,
- με εθνικιστική - φιλοβασιλική, αντικομουνιστική και διχαστική  προπαγάνδα στις παιδουπόλεις.

Η αρπαγή των παιδιών από τη Φρειδερίκη το 1947 αποδυναμώνει το επιχείρημα ότι έγινε για να πάρουν τα παιδιά πριν τα πάρει ο Δ.Σ. που άρχισε  ένα χρόνο μετά δηλ. το 1948.

Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα:

-Έγινε η όχι στρατολόγηση για το Δ.Σ. από τα "παιδιά του εμφυλίου"?

-Ήταν αναγκαστική η συμμετοχή στο "πρόγραμμα εκκένωσης"?

- Γιατί δεν διευκολύνθηκε η επιστροφή τους μετά τη λήξη του Εμφυλίου?

- Ποιές οι ευθύνες του ΚΚΕ, των κυβερνήσεων των κρατών που φιλοξένησαν παιδιά και των ελληνικών κυβερνήσεων στην καθυστέρηση επαναπατρισμού, τη διακοπή των σπουδών τους και σύνδεσης των οικογενειών?

- Ποιοί θα απολογηθούν για την κατάσταση που αντιμετώπισαν τα προσφυγόπουλα που επαναπατρίστηκαν τη 10 - ετία του 1950?

Γύριζαν στις "παιδουπόλεις" όπου τα ανέκριναν, στα Α.Τ. που τα ξυλοκοπούσαν για διάφορες αιτίες, ζητούσαν να απαρνηθούν τις ιδέες τους, υφίσταντο διακρίσεις ως προς τις ευκαιρίες απασχόλησης και σπουδών, δεν τους χορηγούντο διαβατήρια, δεν προστατευόντουσαν από τις σκληρές εργασίες που αναγκαζόντουσαν να κάνουν στα χωριά που επέστρεφαν πολλές φορές παρά τη θέλησή τους, δεν συνέχιζαν τις σπουδές τους που είχαν ξεκινήσει στις χώρες φιλοξενίας τους.

Σημειώνεται ότι:

- μετακινήσεις παιδιών υπήρχαν και κατά τον Ισπανικό εμφύλιο, για τα εβραιόπουλα , θύματα του χιτλερικού καθστώτος, κατά το γερμανο - αγγλικό πόλεμο κ. άλ.
- όλα αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους υπήρξαν θύματα του Εμφυλίου,
- οι απαιτήσεις των μεταεμφυλιακών κυβερνήσεων για επαναπατρισμό ήταν μάλλον υποκριτική γιατί τους αρνούνταν το δικαίωμα και όταν μπορούσαν να επιστρέψουν δεν τους το επέτρεπαν,
- πολλά παιδιά που επαναπατρίστηκαν ήθελαν να γυρίσουν πίσω,
- για πολλά παιδιά τα ιδρύματα και στην Ανατολική Ευρώπη και στις παιδοπόλεις (οικοτροφεία, αναμορφωτήρια) στην Ελλάδα ήταν χρήσιμα, οι επιδιώξεις αυτών που τα οργάνωναν αμφισβητείται, στα πρώτα μπορούσαν να έχουν πανεπιστημιακές σπουδές, τα δεύτερα έδιναν μόνον επαγγελματική ενημέρωση.
- και στις δύο περιπτώσεις τα παιδιά έχασαν την παιδική τους ηλικία, ήταν αποξενωμένα από τους γονείς και στερήθηκαν την παρηγοριά του κοινού πένθους στην απώλεια των γονιών τους,
- κατά τη μεταφορά τους αλλά και κατά τις πρώτες ημέρες παραμονής τους στις χώρες φιλοξενίας τα παιδιά καταπονήθηκαν και για το λόγο ότι οι χώρες υποδοχής ήταν φτωχές χώρες,
- χιλιάδες παιδιά είχαν απομακρυνθεί από τα χωριά τους υποχρεωτικά από τον Εθνικό Στρατό, μαζί με τις οικογένειές τους γιά να στερήσουν το Δημοκρατικό Στρατό από την υλική υποστήριξη των τοπικών πληθυσμών,
- το γεγονός της απομάκρυνσης - μεταφοράς των παιδιών είναι ένα σκοτεινό, αμφιλεγόμενο επεισόδιο του Ελληνικού Εμφυλίου.

΄Εχει γραφεί επίσης:
- ότι 15.000 παιδιά από τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης δόθηκαν προς υιοθεσία στις ΗΠΑ με πληρωμή. Όταν μετεμφυλιακά τα αναζητούσαν οι γονείς τους η απάντηση ήταν πέθαναν.
- η υποχρεωτική δωρεάν εργασία στα "ιδρύματα της Φρειδερίκης" ήταν αντικείμανο ακραίας εκμετάλλευσης. Τα φορέματα, υφάσματα, τάπητες κλπ που παρήγοντο επωλούντο στην εσωτερική αγορά η τα εξήγαγαν αποκομίζοντας πολλά εκατομύρια δραχμές χωρίς ναγνωρίζει κανένας τη διαχείρισή τους.


Αυτό το σκοτεινό γεγονός της Ελληνικής Ιστορίας ενέπνευσε το σκηνοθέτη Διονύση Γρηγοράτο να γυρίσει την ταινία "Παιδιά της Ελλάδος" - "Fils de Greece".

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

"
Tο πρόγραμμα της εκκένωσης των παιδιών του Εμφυλίου"  ο εκπατρισμός τους στη Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες, κυρίως φτωχά, ορφανά, ασθενή, από εμπόλεμες περιοχές  με τη συγκατάθεση συγγενών, γονιών του ή όχι (μαζί με το σλαβομακεδονικό και το «μέτρο της ομηρίας») 
είναι ανεξήγητα λάθη της ηγεσίας του ΚΚΕ, αποτέλεσαν ιδεολογικά όπλα της δεξιάς, η πολιτική χρήση και η διαρκής επίκλησή τους μετατόπισαν τη λαϊκή συμπάθεια από την αριστερά προς τη δεξιά, στέρησαν από την αριστερά ένα πολυάριθμο ακροατήριο μετριοπαθών κεντροαριστερών.


Αναμφισβήτητα εγκληματική ήταν και η απομάκρυνση - αρπαγή παιδιών απο τον Ελληνικό Στρατό γιά το πρόγραμμα "παιδομαζώματος" - "παιδοπόλεων" της Φρειδερίκης.

Labels:

Saturday, March 19, 2016

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ «ΚΑΥΚΑΛΟ»

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ 17,18/3/2016


- προβλέπει εθελοντική συμμετοχή στη φιλοξενία προσφύγων μεταναστών των κρατών μελών,
- δεν διατυπώθηκαν εγγυήσεις εφαρμογής και ποιος θα την επιβλέπει ως προς τη σωστή εφαρμογή  της,
- δεσμεύει μόνον την Ελλάδα και την Τουρκία,
- η Χώρα πρέπει να νομοθετήσει για το ότι η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει επανπροωθηση,
(ελπίζεται όταν το κάνουν (αν το κάνουν) να λάβουν υπ ΄όψιν τους τη γενοκτονία των Κούρδων, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των μεταναστών – προσφύγων, την ελευθερία της έκφρασης, την εμπλοκή της χώρας σε ένα κύκλο αίματος και βίας,)
- επικυρώνεται το κλείσιμο των συνόρων,
-  δεν φαίνεται λύση για τους εγκλωβισμένους στη Χώρα. Θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι εκεί που θέλουν?

ΤΟΥΡΚΙΑ:

- φαίνεται να χορηγούνται πιστώσεις χωρίς να απελευθερώνονται  κάποια κονδύλια, αντίθετα υπάρχουν δυσκολίες με την ελεύθερη μετακίνηση τούρκων πολιτών. Κερδίζει χρήματα εκβιάζοντας. Απαιτεί κοινή δράση στα «αμφισβητούμενα» νησιά – βραχονησίδες. «Ξεπάγωσε» τις διαδικασίες ένταξης, χωρίς να την ενδιαφέρει η ένταξη παρά μόνο ειδική σχέση με αποδέσμευση των κονδυλίων και η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και  εμπορευμάτων.  

ΝΑΤΟ

- φαίνεται αφορμή το προσφυγικό – μεταναστευτικό για την παρουσία  πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο.
Αιτίες: 1) αντιστάθμισμα της παρουσίας των ρωσικών δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο,
2) να παίξει ρόλο στις διαπραγματεύσεις που έχουν ήδη αρχίσει μεταξύ ΕΕ – ΡΩΣΙΑΣ – ΗΠΑ,
3) ενδεχόμενη επέμβαση στη Λιβύη  ξανά,
4) η διεύλευση των ρώσικων πολεμικων πλοίων
 

ΕΕ

" Δεν μπορεί να υπάρξουν δημοκρατικές επιλογές απέναντι στις ευρωπαικές συνθήκες"
Ζαν - Κλωντ Γιουνκερ

- το έλλειμμα δημοκρατίας αυξάνεται, το ευρωπαϊκό κεκτημένο κατακρημνίζεται (ανθρωπιά, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, δημοκρατία, ασφάλεια), η αναμενόμενη «εμβάθυνση» φαίνεται να πηγαίνει πίσω, 

- η ΕΕ των τεσσάρρων ελευθεριών: "κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και προσώπων" φαίνεται να γίνεται παρελθόν,- μια απερίγραπτη γραφειοκρατία και ένα πολυδαίδαλο νομοθετικό πλάισιο (κανονισμο, οδηγίες, κ. άλ.) είναι πιθανές αιτίες ενδεχόμενης κατάρρευσης,

- η πολιτική ένωση (ιδρυτικός σκοπός της ΕΟΚ - ΕΕ)  έχει αντικατασταθεί από την πολιτική των χριστιανοδημοκρατών και των διαβρωμένων σοσιαλδημοκρατών  δηλ. την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού,

- τα όργανα της ευρωζώνης (ΕΤ και συναφείς μηχανισμοί) έχουν μετατραπεί σε έναν εκβιαστικό μηχανισμό μεταφοράς πλούτου από τις χώρες του νότου στις βόρειες χώρες και ιδιαίτερα της Γερμανίας (στα χρόνια της κρίσης το ΑΕΠ τη γερμανίας αυξήθηκε κατά ένα τρις ευρώ).

- Κομισιόν (λένε και γράφουν ότι θέλουν να ακούσουν τα κράτη - μέλη και οι κυβερνήσεις τους) και Ευρωκοινοβούλιο έχουν περιθωριοποιηθεί και έχουν υποβαθμισμένο ρόλο, δεν τους υπολογίζουν,


- η οικονομική και προσφυγική κρίση μετατοπίζει το εκλογικό σώμα των χωρών μελών προς συντηρητικές και αντιδραστικές κυβερνήσεις και σε αύξηση του εκλογικού ποσοστού  ναζιστικών κομμάτων,

- υποκύπτουν στο ρατσισμό και στην ξονοφοβία, κλείνουν τα σύνορα στην ανθρωπιά και οδηγούν στο θάνατο και στις ασθένειες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες,

- φοβούνται να μην εξοδεύσουν χρήματα για τις κοινωνικές τους δομές και την κοινωνική τους σταθερότητα σε βάρος της ανεκτικότητας,

- δεν έκαναν τίποτα για την αποτροπή η σταμάτημα του πολέμου στη Συρία και στο Κουρδιστάν,

- καταδικάζονται από τον ΟΗΕ και τη Διεθνή Αμνηστία για τις αυθαιρεσίες και τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου,

- αδυνατούν να χαράξουν μιαν πολιτική για το προσφυγικό – μεταναστευτικό (άνοιγμα ανθρωπιστικών διαδρόμων,πολιτική υποδοχής, ενσωμάτωση, δικαιώματα προσφύγων κ.άλ) παραβιάζοντας τη διεθνή και κοινοτική ιδιαίτερα ως προς την ασφάλεια τους, απαιτούν καταστολή, κάθε χώρα εφαρμόζει τη δική της πολιτική,

- χρησιμοποιούν τους Σκοπιανούς για την πολιτική τους των κλειστών συνόρων,

- σήμερα δεν εκφράζει συμφέροντα των κοινωνιών των ευρωπαικών χωρών αλλά συμφέροντα, πολυεθνικών, βιομηχάνων, χρηματιστηριακών εταιριών, τραπεζών κ.λ.π. Έχουν μεταττραπεί σε μιά ένωση αδίστακτών δανειστών.
Εξελίσσεται σε ένα μηχανισμό επιβολης λιτότητας στα κράτη - μέλη.


Αυστρία: καγκελάριος ο Φάιμαν (σοσιαλδημοκράτης?) , έκλεισε μονομερώς τα σύνορα μαζί με ηγέτες βαλκανικών χωρών (Βίσεγκραντ), μετατρέπουν την ΕΕ σε φρούριο, αποτελεί το σύνδεσμο των ακροδεξιών κομμάτων των δυτικών Βαλκανίων και κρυπτοφασιστικών οργανώσεων των χωρών της ΕΕ, τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα είναι το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας, κυβερνά μαζί με τον Φάιμαν. Στο κλείσιμο των συνόρων πρωτοστατεί ο Υπ. Εξ. Σεμπάστιαν Κουρτς.

Ντόναλντ Τουσκ (πολωνός, πρόεδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου): «Οι παράνομες μεταναστευτικές ροές κατά μήκος των δυτικών Βαλκανίων έφτασαν στο τέλος τους. Δεν πρόκειται για ζήτημα μονομερών αλλά για κοινή ευρωπαϊκή απόφαση των 28)
Ενήργησε σε γνώση της Μέρκελ και Γιούνκερ, σκοπός του να ενισχύσει το ρόλο του και το ρόλο της Πολωνίας στις χώρες Βίσεγκραντ.

Σλοβακία: φασιστικά κόμματα στο κοινοβούλιο, το κόμμα
SMER του Ρόμπερτ Φίτσο ήρθε πρώτο στις εκλογές, δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση λόγο της αύξησης της εκλογικής δύναμης των ακροδεξιών κομμάτων (Λαϊκό Κόμμα) . Οι ξενοφοβικές δηλώσεις του Φίτσο συνάδουν με εκείνες των ηγετών της Πολωνίας και της Ουγγαρίας. Είναι αυτός που είπε να γίνει η Ελλάδα ένα και μοναδικό hot spot στην ΕΕ. 25 σλοβάκοι αστυνομικοί φρουρούν τα σύνορα μαζί μα αστυνομικούς της FYROM

Ουγγαρία: το κυβερνών κόμμα
Fidesz του Βικ. Ορμπάν (εθνικιστής) υιοθέτησε τις απόψεις του φασιστικoύ Jobbik με αποτέλεσμα την εκλογική υποχώρηση του δεύτερου.
Φράζει τη νότια περιοχή της Χώρας του με συρματοπλέγματα.  ¨Ήταν η πρώτη χώρα που άρχισε να φράζει τα σύνορα.
Έδωσε εντολή για κακοποίηση μεταναστών. Κλείνει το αρχείο του μαρξιστή - φιλοσόφου Ούγγρου Γκιόργκι Λούκατς.
Σπούδασε στην οξφόρδη με υποτροφία του Ιδρύματος Σόρος.
Ϊδρυσε το κόμμα του με χρηματοδότηση απο το ίδιο Ίδρυμα. Το κόμμα αυτό εξελισσετα σε ξενοφοβικλό, ανελεύθερο, λαικίστικο και αυταρχικό.
Το 1998 εξελέγει για πρώτη φορά πρωθυπουργός.


Πολωνία: Γιάροσλαβ Κατσίνσκι (εθνικιστής – ευρωσκπτικιστής), επικεφαλής του κόμματος του Νόμου και της Δικαιοσύνης, δήλωσε ότι οι μετανάστες μεταφέρουν στη χώρα  ασθένειες που έχουν εξαλειφθεί από την ΕΕ . Τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη είναι το ακροδεξιό Κ
ukiz 15.
Έχει δοθεί εντολή από την ΕΕ να κινηθούν οι διαδικασίες ελέγχου για να διαπιστωθεί αν στην Πολωνία τηρούνται οι εγγυήσεις ενός κράτους δικαίου.

Τσεχία: την αντιπροσφυγική πολιτική ασκεί ο πρόεδρος Μίλος Ζέμαν και το ακροδεξιό κόμμα Αυγή. Τρικομματική κυβέρνηση του Μπόχουσλαβ Σομπότκα  (
GSSD – σοσιαλδημοκρατικό?), του κεντρώου – λαϊκιστικού ΑΝΟ 2011 και του χριστιανοδημοκρατικού CDU-CSL. O Σομπότκα έχει δηλώσει ότι η χώρα του θα αποχωρήσει από την ΕΕ αν αποχωρήσει η Βρετανία συνδέοντας την άποψή του και με το προσφυγικό.

Εσθονία: οι εκδηλώσεις του ΕΚΡΕ – Λαϊκού Κόμματος της Εσθονίας στους δρόμους του Ταλίν θυμίζουν χιτλερικές εκδηλώσεις.

Δανία: ζητά την κατάσχεση των τιμαλφών και χρημάτων των προσφύγων – μεταναστών, ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων είναι το ακροδεξιό Λαϊκό Κόμμα.

Γερμανία: ανταγωνίζονται οι ακροδεξιές παρατάξεις που θέλουν να κλείσουν τα σύνορα της Γερμανίας και οι δεξιές που θέλουν να κλείσουν τα σύνορα της ΕΕ, τέτοιες παρατάξεις είναι το ακροδεξιό
NPD, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» - ΑfD.

Ελλάδα: ενισχυμένη φύλαξη συνόρων, αυστηρό διαχωρισμό προσφύγων και μεταναστών, λειτουργία κλειστών στρατοπέδων, αποτρεπτική δημόσια διπλωματία.

Βρετανία: δεν δέχεται πρόσφυγες για ανθρωπιστικούς λόγους, του Βrexit ηγείται ο δήμαρχος Λονδινου ΜΠΟΡΙΣ ΤΖΟΝΣΟΝ -
BORIS JOHNSON. Yπέρ της εξόδου έχει ταχθει και ο λαικιστής - αρχηγός κόμματος Φάρατζ.

Γαλλία: με βάναυσο τρόπο και φωτιές κατέστρεψαν  τους καταυλισμούς στο Καλαί.
 

Συμπερασματικά


- «Η χειρότερη χρεωκοπία είναι αυτή του Ευρωπαϊκού Πνεύματος . Γιατί χειρότερη από την οικονομική είναι η απόλυτη χρεωκοπία της ανθρωπιάς , των αρχών της Ευρώπης , της αλληλεγγύης απέναντι στον πρόσφυγα που υποφέρει . Είναι χρεοκοπία του πολιτισμένου ευρωπαίου να υψώνει τείχη στα σύνορά του. Να αφήνει γυναίκες και παιδιά  αβοήθητα να σβήνουν, περπατώντας το δρόμο της προσφυγιάς…»
Ιερώνυμος


- Οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των χωρών - μελών της ΕΕ (Βrexit, το σύνολο της δεξιάς στην Ιταλία είνια κατά της ευρωζώνης και υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, το προσφυγικό κ. άλ.) οδηγούν σε αύξηση του ευρωσκεπτικισμού, σε ενδεχόμενη αποσύνθεση και φυσικά στα συρματοπλέγματα.

- Η ΕΕ δεν θα αλλάξει, αν αλλάξει θα αλλάξει προς το χειρότερο. Αλλαγή προς το καλύτερο θα γινει αν αλλάξουν οι συσχετισμοί. Οι συσχετισμοί θα αλλάξουν μόνο με την ένταξη της Ρωσίας. 

- Η ΕΕ βρίσκεται σε "υπαρξιακή κρίση" (Γιούνκερ), σε "κρίσιμο σταυροδρόμι" (Μέρκελ), "χρειάζεται ένα αισιόδοξο σενάριο για το μελλον της Ευρώπης" (Τουσκ), "είναι ένα δραματικό κίνημα προς την επανεθνικοποιηση" (Σουλτς). Ο Τελευταίος αναφέρεται  στην έξοδο της Βρετανίας και την τάση που έχει εμφανιστεί για την απροθυμία για ευρωπαική συνεργασία και πολιτικες συνοχής και αλληλεγγύης.

 
 

Labels:

Tuesday, March 15, 2016

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ 1

Συνέχεια από εδώ:

- Στόχος της κυβέρνησης είναι οι περικοπές κατά 1,8 δις.  Από το ασφαλιστικό σύστημα κατ΄ επιταγή των δανειστών. Οι απαιτήσεις των δανειστών είναι τέτοιες που είναι αδύνατο να εξασφαλιστούν  χωρίς περικοπές συντάξεων ιδιαίτερα μικρών και μεσαίων ποσών.

- Μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων, περικοπή εφ ΄άπαξ και μερισμάτων, περικοπή εθνικής σύνταξης, ποσοστά αναπλήρωσης, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών , επανυπολογισμός και προσωπική διαφορά, εξακολουθούν να είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

- Ο επανυπολογισμός των συντάξεων(από το 2018 , αμφισβητείται) με βάση το σύνολο των αποδοχών του εργασιακού βίου δεν είναι εφικτός γιατί στοιχεία υπάρχουν από το 2002 και μετά. Θα υπολογιστούν (αν γίνει επανυπολογισμός) με εκτίμηση και με στοιχεία του Υπ. ΟΙκ.

- Περαιτέρω περικοπές συρρικνώνουν περαιτέρω την Οικονομία συγκριτικά προς την αύξηση των εισφορών.

- Οι συντάξεις του δημοσίου βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και υπάρχει συνταγματική προστασία. Επομένως δεν μπορούν να ενταχθούν στον ΕΦΚΑ.

- Το κράτος καταβάλει 6 δις. περίπου για συντάξεις  και από τις εισφορές των εργαζομένων ο κρατικός προϋπολογισμός επωφελείται κατά 650.000.000 ευρώ ετησίως. Είναι φανερό ότι αν αυτοί οι πιστωθούν στον ΕΦΚΑ τότε εισφορές των εργαζομένων στο Δημόσιο θα πηγαίνουν σε άλλους ασφαλιστικούς φορείς. Δηλ. οι εργαζόμενοι του Δημοσίου θα εισφέρουν για τη συνταξιοδότηση άλλων εργαζομένων.

- Οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα ανέρχονται σε 2.700.000 περίπου και καταβάλλονται 2,5 δις περίπου (2015).  

- Για τον υπολογισμό και την καταβολή της σύνταξης απαιτείται χρόνος μεταξύ 3 μηνών και 3 χρόνων (8 – 12 μήνες για το Δημόσιο).

- Έχει ειπωθεί (πέραν της έλλειψης προσωπικού) ότι:

1) σκοπίμως καθυστερούν την έγκαιρη χορήγηση:
α)
για να εξοικονομούνται χρήματα και να εξοφλούνται ο συντάξεις που ήδη χορηγούνται. Σε εκκρεμότητα υπάρχει η χορήγηση  360.000 συντάξεων και η χορήγηση 65.000 εφ΄ άπαξ περίπου. Δεν έχει χορηγηθεί κανένα εφ΄ άπαξ από 1.9.2013,

β) για΄να υποστούν και οι νέοι συνταξιούχοι των οποίων εκρεμούν οι συντάξεις τις περικοπές που νομοθετούνται.

2) Τα εφ΄άπαξ δεν καταβάλλονται , παρά το ότι στο Ταμείο υπάρχει διαθέσιμο 1,5 δις ευρώ) για να υπάρχει χρημτικο απόθεμα για χορήγηση συντάξεων εάν υπάρξει πρόβλημα χρηματοδότησής τους.


- Μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί αν το υπό κατάθεση Ν/Σ θα έχει αναδρομική ισχύ (1/1/2016 η παλαιότερα).


- Xίλιοι δημόσιοι υπάλληλοι επιλέγουν την έξοδο από τον ελληνικό δημόσιο τομέα κάθε μήνα. Τα νέα στοιχεία που αναρτήθηκαν στην δημόσια ψηφιακή πλατφόρμα apografi.yap.gov.gr, επιβεβαιώνουν ότι ο συγκεκριμένος αριθμός υπαλλήλων προς συνταξιοδότηση τείνει να παγιωθεί.
(Φλεβάρης 2016)

- ΕΦ΄ ΑΠΑΞ (ΤΠΔΥ) ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ (ΕΤΕΑ): έχουν συνδεθεί με νόμο για την ανταποδοτικότητα, δηλ τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Αυτό σημαίνει ότι θα αποδίδουν, αν αποδίδουν, βοηθήματα που θα αντιστοιχούν στις εισφορές που έχει καταβάλει ο ασφαλισμένος. Εκτιμούν ότι για εργασία 35 ετών ένας ασφαλισμένος έχει πληρώσει 18.500 ευρώ για ΕΦ ΑΠΑΞ. Φαίνεται αυτονόητο να μη χορηγείται ΕΦ΄απαξ κάτω αυτού του ποσού.


-"Ανακατανέμουν τη φτώχεια" με το ασφαλιστικό σύστημα αντί να το κάνουν με το φορολογικό σύστημα και με την αγορά εργασίας (σταθερές και διαρκέις θέσεις εργασίας που να παράγουν εισόδημα)

Labels:

Sunday, March 06, 2016

ΕΜΦΥΛΙΑ ΠΑΘΗ

Επιχειρείται μια ερμηνεία του Εμφυλίου Πολέμου, στον αντίποδα της επιστημονικής έρευνας και της ερμηνείας της προοδευτικής διανόησης από συγγραφείς που δεν είναι ιστορικοί, δικαιολογούν δε την εμπλοκή τους με το επιχείρημα ότι και άλλοι επιστημονικοί κλάδοι λειτουργούν κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι απαλλαγμένοι «από τις προσωπικές τους πολιτικές αντιλήψεις» και εκπροσωπούν το ρεύμα του «ιστορικού αναθεωρητισμού» με σκοπό να ανατρέψουν την «ιστορική μνήμη» όπως διαμορφώθηκε στο βάθος του χρόνο αλλά και να ανατρέψουν την «προοδευτική οπτική» που κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο.
Οι συγγραφείς έχουν μια αναχρονιστική αντίληψη για τα ιστορικά θέματα, βλέπουν το παρελθόν με τα μάτια του σήμερα.
Χαρακτηριστικη είναι η περίπτωση των δωσιλογων που χρησιμοποιούν τον αντικομουνισμό του κράτους μετά την απελευθέρωση για να δικαιολογήσουν τη συνεργασία τους με τους κατακτητές.
Στη «μεταμοντέρνα» εποχή που ζούμε δεν προσφέρουν τίποτα οι αφηγήσεις, «ο χωρικός από τα Βούρβουρα», «αυτόπτης μάρτυρας», «όπως θυμάται» κ. άλ.

Δεν κάνουν διατεταγμένη υπηρεσία αλλά καμιά φορά η εθελοντική εργασία ανοίγει δρόμους για κάθε μορφής καριέρες.

Προσπαθούν να αποδώσουν ευθύνες στους ηττημένους, να ανατρέψουν ιστορικές αλήθειες  και να διασπείρουν αμφιβολίες.

Αποκρύπτονται πραγματικά γεγονότα ή στοιχεία, προβάλλονται δευτερεύοντα για προπαγανδιστικούς  λόγους αλλά και για την επιτυχία των σκοπών τους.  


Η μελέτη των γεγονότων  της κατοχής, της αντίστασης και του εμφυλίου είναι πλέον αντικείμενο επιστημονικής έρευνας, ελέγχου και κριτικής της πανεπιστημιακής κοινότητας.
 
Το ΚΚΕ αντλούσε την ισχύ του όχι από τις οργανωτικές ικανότητες αλλά από την ταξική διαστρωμάτωση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. 
Είναι ιστορικό καθήκον να αναδειχθεί ο ρόλος της  φτωχογειτονιάς, των ανωνύμων και των φτωχών ανθρώπων  και όλων εκείνων (δωσίλογων, ταγματοασφαλιτών, μαυραγοριτών κ. άλ.) που στράφηκαν εναντίον τους μαζί με τους γερμανούς η τους βρετανούς όταν  κινδύνεψαν τα ταξικά τους συμφέροντα.
To Γενάρη - Απρίλη 1943  το ΚΚΕ είχε υιοθετήσει ως πρώτη επιλογή την επίτευξη των πολιτικών του στόχων μέσω ομαλών κοινοβουλευτικών διαδιακασιών.
Έχει γραφεί ότι από τη 10 - ετια του 1930 το ΚΚΕ είχε εγκαταλείψει την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού.
Ε
πεδίωκε "έντιμο συμβιβασμό" χωρίς ανταπόκριση απο εκείνους που είχαν αποφασίσει να οδηγήσουν τη Χώρα στον εμφύλιο. 
Κυρίρχο σύνθημα εκέινης της εποχής ήταν "συμφιλίωση, ησυχία,ανοικοδόμηση".
Η ηγεσία του ΚΚΕ σε καμιά στιγμη δεν ετοιμάστηκε για ένοπλη εξέγερση.
Ο ένοπλος αγώνας ήταν "μέσο πίεσης για ομαλές δημοκρατικες εξελιξεις".
(2η ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ , Φλοεβάρης 1946).

 
Η ΟΠΛΑ κα η Εθνική Πολιτοφυλακή δεν υπάγονταν οργανωτικά στο ΕΑΜ, δημιοργήθηκε στον αντίποδα των Ταγμάτων Ασφαλειας και αυτοδιαλυθηκε το Σεπτέμβρη 1944.

Τα « ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ» δεν ήταν επιλογή της ΕΑΜικής αντίστασης, ήταν μια ταξική αντιπαράθεση που κυριαρχούσαν οι φτωχογειτονιές. Ο ΕΛΑΣ δεν είχε σχεδιάσει και δεν επιθυμούσε σύγκρουση με τις βρετανικές δυνάμεις (περισσότερα εδώ).

Πανευρωπαικά μοναδικά φαινόμενα ήταν:
- η ένοπλη σύγκρουση συμμαχικών δυνάμεων και μάλιστα πριν την ολοκληρωτική κατάρρευσης των χιτλερικών,

- η ταυτόχρονη εκδίκαση των δωσιλόγων, μαυραγοριτών και αυτών που πλούτισαν παράνομα με τη συνεργασία τους με τον κατακτητή και αντιστασιακών που κατηγορούντο για αδικήματα κατά την κατοχή και τα "ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ" με εξοντωτικές ποινές για τους αντιστασιακούς και με αθωωτικές η εξαιρετικά επιεικείς ποινές γιά τους δωσίλογους (εκτελέστηκαν 25 δωσίλογοι και 3.000 αντιστασιακοί με αποφάσεις εκτάκτων στρατοδικείων),
- η παραμονή και η μετακίνηση βρετανικών δυνάμεων στη Χώρα μεν το πρόσχημα του επισιτισμού η την απομάκρυνση των κατακτητών (1) και με σκοπό να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της σε βάρος κυρίαρχης Χώρας.
- ο βομβαρδισμός της Αθήνας (μοναδικής Πρωτεύουσας που βομβαρδίστηκε) από τους βρετανούς ενώ δεν είχε γίνει απο τους χιτλερικούς.
- η συντριπτική υπεροχή της αριστεράς στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης.


Η 
βρετανική ανάμειξη  καταδικάστηκε ανεπιφύλακτα από τους αμερικάνους και η ένοπλη εξέλιξή τους αποδοκιμάστηκε και από την ΕΣΣΔ.
Οι βρετανοί οδήγησαν τη Χώρα στον Εμφύλιο (περισσότερα εδώ) γιατί μόνο έτσι θα μπορούσαν
- να διασπάσουν η να απαξιώσουν το ΕΑΜ αφού δεν κατάφεραν να το αφομοιώσουν,
- να επαναφέρουν το Γεώργιο Β (3) και να του παρέχουν ηθική νομιμοποίηση λόγο της απαξίωσης στην οποία είχε περιέλθει μαζί με την κυβέρνηση κατά την απόδρασή τους στην Αίγυπτο,
- να τη θέσουν υπό την επιρροή τους (2), όπως είχε συμφωνηθεί στη Μόσχα στην συμφωνία Στάλιν - Τσόρτσιλ (συμφωνία των ποσοστών – Μόσχα, Οκτώβρης 1944) και
- να κυριαρχήσουν των ΕΑΜικών δυνάμεων, που την εποχή εκείνη υπερτερούσαν σε στρατιωτική ισχύ, το ΕΑΜ έλεγχε του 90% του Ελληνικού εδάφους και επηρέαζε περισσότερο από το 70% του Ελληνικού πληθυσμού.
Παρά την ένοπλη σύγκρουση βρέθηκαν σε αδυναμία, ζήτησαν την εμπλοκή των ΗΠΑ με νικηφόρα έκβαση και Αμερικάνικη επιρροή στη Χώρα.
ΟΙ βρετανοί δεν τα κατέφεραν με τα όπλα πως τα θα κατάφερναν διαφορετικά?
Φαίνεται, αν όχι σαν αιτία, αλλά και εκ του αποτελεσματος κρίνοντες ο σκοπός  των εμφυλιακών συγκρούσεων ήταν και να περάσει η Χώρα από την βρετανική στην Αμερικανική επιρροή.

Αποκρύπτουν το γεγονός ότι οι ΕΑΜικές δυνάμεις, με την πολιτική και στρατιωτική ισχύ που διέθεταν απέτρεψαν σκηνές βίας και πράξεις αντεκδίκησης και μίσους που είχε συσσωρευθεί τα χρόνια της κατοχής,  όπως συνέβη στη Ρώμη και στο Παρίσι και σε άλλες ευρωπαικές πόλεις μετά  την αποχώρηση των γερμανών.


Στην παγίδα των βρετανών και της αντιδραστικής δεξιάς έπεσε ο Ν. Ζαχαριάδης κάνοντας πολλά λάθη (αποχή από τις εκλογές,  απόφαση του δεύτερου ένοπλου αγώνα, πορεία και εξέλιξη του αγώνα (περισσότερα εδώ).
Η αποχή από τις εκλογές ούτε προσχηματική ήταν, ούτε βήμα για τον εμφύλιο ήταν γιατί εάν ήταν έτσι γιατί συμμετείχαν στο δημοψήφισμα του ίδιου έτους?
Απλά ήταν λάθος που:
- ακολούθησε εκείνο της Συνθήκης της Βάρκιζας που δεν προστάτευε του συμμετέχοντες στην Εθνική Αντίσταση, περιόριζε την ισχύ των ΕΑΜικών δυνάμεων, δεν εφαρμόστηκε ως προς την τιμωρία των συνεργατών, ταγματασφαλιτών, μαυραγοριτών κ. άλ. και ήταν η αρχή της βίας και της τρομοκρατίας  που ακολούθησε (μονομερής εμφύλιος).
- στέρησε τις ΕΑΜικες δυνάμεις από μια ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία και άφησε τον Τσαλδάρη ελεύθερο να νομοθετεί διώξεις, βασανιστήρια και εκτελέσεις (Γ ψήφισμα
). Πολλούς από αυτούς που απείχαν η ασφάλεια τους αναγνώριζε από έλεγχο των εκλογικών βιβλιαρίων.
- δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το σχηματισμό των πρώτων  αντάρτικων ομάδων που δημιουργούντο χωρίς σχέδιο το 1946 από οπαδούς του ΕΑΜ που κατέφευγαν εκεί  για να αποφύγουν τις διώξεις και την παρακρατική τρομοκρατία.
- υπέταξε τα συμφέροντα της ελληνικής αριστεράς στις σχέσεις με την ΕΣΣΔ, τη διπλωματία και τα όπλα του Στάλιν που δεν ήλθαν ποτέ.

Η «αυτο»εξορία στην Αίγυπτο , με τη βοήθεια των βρετανών, του Γεωργίου Β (σύμμαχος και εκφραστής των βρετανικών συμφερόντων,  διαρκής αιτία διχασμού, υποστηρικτής και ταυτισμένος με το καθεστώς - δικτατορία Μεταξά)  της κυβέρνησης Τσουδερού (που δεν είχε προέλθει από εκλογές) και αξιωματικών έγινε με τη δικαιολογία για τη διοικητική, θεσμική και διπλωματική συνέχεια του κράτους (τα ίδια έλεγαν και οι δωσιλογικές κυβερνήσεις) αλλά και για την αντιστασιακή δράση από το εξωτερικό και εκ του ασφαλούς.  Η προδοτική αυτή στάση με τη φυγή τους (εθελοντές φυγάδες) είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη πολιτικών αντιπάλων και  ως εκ τούτο άφησε ελεύθερο το πεδίο δράσης από το ΚΚΕ.

Προδοτική ήταν και η στάση, πέραν των φυγάδων και εκείνων των αστικών στρωμάτων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή είτε απείχαν από την εθνικη αντίσταση (κατοχικοι πρωθυπουργοι, κατοχικά στελεχη της διοίκησης, επιχειρηματίες, βιομήχανοι, έμποροι, Κανελλόπουλος, Καφαντάρης, Παπανδρέου, Πλαστήρας, Σοφιανόπουλος).

Ταυτίζουν την έναρξη της αντιστασιακής δράσης της Ελλάδος με τις αποφάσεις της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ.  Αποκρύπτουν ότι την ίδια εποχή αρχίζουν της δράση τους όλες οι οργανώσεις, την ίδια περίοδο η Χώρα έχει βγει από  το λιμό του χειμώνα 1941-42 και το γεγονός ότι η αντίσταση του Ελληνικού λαού είχε ήδη αρχίσει με τα πολεμικά γεγονότα του 1940-41, μετά το ΟΧΙ του δικτάτορα Μεταξά διερμηνεύοντας το ισχυρό φρόνημα του ελληνικού λαού και την απαίτηση των Άγγλων συμμάχων και με μεγάλη σημασία στην νικηφόρα έκβαση του πολέμου.

Αμφισβητούν τη στρατηγική σημασία της ανατίναξης της «Γέφυρας του Γοργοποτάμου», συμφωνούν για τη συμβολική της σημασία. Εκ των υστέρων διαπιστώνουν ότι οι γερμανοί δεν μετέφεραν εξοπλισμό κλπ στη. Β. Αφρική, μετέφεραν όμως στη Ν. Ελλάδα και αντίστροφα στη Γερμανία ελληνικό πλούτο και «ανθρώπινα» φορτία.
Αυτοί οι άνθρωποι παρατύπως, παρά το ότι η «συλλογική μνήμη» (όλοι μιλούν για Εθνική Αντίσταση» και η Πολιτεία  έχει θεσμοθετήσει  την έννοια Εθνική Αντίσταση χρησιμοποιούν τη λέξη Αντίσταση (εκτός από μια φορά) και αμφισβητούν τον καθοριστικό της ρόλο. Είναι όμως φανερό γιατί το κάνουν. Διερωτώμεθα ποια θα ήταν η τύχη των Δωδεκανήσων, της Μακεδονίας και της Θράκης αν η Χώρα δεν είχε τη συμβολή της στην κατάρρευση του Χιτλερικού καθεστώτος, πως θα κληροδοτούσαν στις μελλοντικές γενιές σημαντικές αξίες και θα ενίσχυαν το ηθικό των Ελλήνων, πως θα απέτρεπαν την επιστράτευση, τη βίαια μεταφορά εργατών στη Γερμανία, πως θα εξασφαλιζόντουσαν εφόδια και τρόφιμα για όσους δεν συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, πως θα αντιμετωπίζόντουσαν οι αλβανικές απαιτήσεις (τσάμηδες), οι τις απαιτήσεις Γιουκοσλαβίας, Βουλγαρίας (Μακεδονία, Θράκη).
«Οι αντιστασιακοί εμφορούνταν από πατριωτισμό και ιδέες γύρω από τα εσωτερικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα,…» Μ
ark Mazower 

Τα στρώματα που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή δεν ήταν ευρύτατα ήταν όμως στρώματα του «αστικού χώρου» (βιομήχανοι, κατασκευαστές, έμποροι, μαυραγορίτες κ. άλ), παρανόμως πλουτήσαντες και ουδέποτε  τιμωρηθέντες  και ελεγχθέντες πλην ελαχίστων.

Πράγματι κατά τη δράση των ΕΑΜικών δυνάμεων υπήρξαν και αυθαιρεσίες και λάθη (Ψαρρός, η εξαγγελία αυτοδιάθεσης μικρού αριθμού σλαβόφωνων, ίσως το Μακεδονικό και το "μέτρο της ομηρίας" ως αντίμετρο: πρώτον της αιχμαλωσίας και της εκτόπισης χιλιάδων αγωνιστών στην Ελ Ντάμπα  και των χιλιάδων κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (Χασάνι, Γουδί, Αστυνομικά Τμήματα) και δεύτερον της ανταλλαγής αιχμαλώτων και της ασφαλούς αποχώρησης των δυνάμεων του ΕΛΑΣ).
Όμως δευτερεύοντα μεμονωμένα περιστατικά δε χαρακτηρίζουν το σύνολο των δραστηριοτήτων τους.

Δεν απέφυγαν:
- τη χυδαιολογία (σελ. 143 και 503) και με τη σύγκριση των ταγμάτων ασφαλείας με το ΕΑΜ (σελ. 184) αλλά και γράφοντας για «κόκκινη τρομοκρατία» (σελ 263) αγνοώντας ηθελημένα την ηθική και ιδεολογική υπεροχή εκείνων που πολέμησαν  τον κατακτητή, σχεδόν στο σύνολό τους ανιδιοτελώς, έναντι εκείνων που συνεργάστηκαν με τους γερμανούς κατακτητές, δολοφονούσαν, βίαζαν, έκαιγαν σπίτια και σπαρτά, φυλάκιζαν και εκτόπιζαν αθώους ανθρώπους,
- την επιστημονικό τους ευτελισμό (σελ. 448).

  
Οι λόγοι συμμετοχής στο ΕΑΜ ήταν και ιδεολογικοί και προσωπικές αντιθέσεις.
Περιορισμένος αριθμός συμμετείχε από τοπικές αντιθέσεις, φόβο,  από την απειλή της πείνας αλλά σίγουρα δεν συμμετείχαν παράνομοι, εγκληματίες γενικά κακοποιοί.
Συμμετείχαν απλοί άνθρωποι, εργάτες, υπάλληλοι άνεργοι κ. άλ. που ειχαν πρωταγωνιστήσει σε κοινωνικούς και συνδικαλιστικοιύς αγώνες και είχαν βιώσει την πείνα, την ανασφάλεια και την προκλητική επίδειξη πλούτου.
Στο ΕΑΜ συμμετείχαν επισης ισχυρές προσωπικότητες του «αστικού χώρου» (Σημίτης, Αγγελόπουλος, Κόκκαλης, Σβώλος κ. άλ.) ανώτεροι αξιωματικοί (Μίχου, Βαζαίος, Σαράφης, Μάντακας κ. άλ.) και πολιτικά κόμματα.
Η επαναλαμβανόμενη άποψη ότι το ΚΚΕ διατήρησε καθ΄όλη τη διάρκεια  τον έλεγχο πάνω στην Οργάνωση φαίνεται να μην είναι τόσο ισχυρή.

Υπενθυμίζεται ότι τόσο κατά την κατοχή όσο και κατά την περίοδο της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας αιτήματα για εθνικοποιήσεις και απαλλοτριώσεις απορρίφθηκαν.

Η ΕΣΣΔ ( κατά τη σταλινική περίοδο) κρατούσε τα κομμουνιστικά κόμματα σε εξάρτηση για εξυπηρετεί τους κρατικούς σκοπούς της. Δεν φαίνεται νε εξυπηρετούσε ιδεολογικούς σκοπούς.
Ο Στάλιν έδωσε την έγκριση στο Ζαχαριάδη να προχωρήσει στον ένοπλο αγώνα και υποσχέθηκε βοήθεια (που δεν έφθασε ποτέ) γιά να περιχαρακώσει τις λαϊκές δημοκρατίες. Μόλις αυτή η ανάγκη εξέλειπε, αθέτησε τις υποσχέσεις του, εκφράζοντας την ανοικτή εναντίωσή του (περισσότερα για το ρόλο της ΕΣΣΔ εδώ).
Από πού προκύπτει ότι οι ΕΑΜικές δυνάμεις είχαν σκοπό τη μετατροπή της Ελλάδος σε «λαϊκή δημοκρατία» όπως την περιγράφουν?
Γιατί δεν υπήρχε αυτή η εξέλιξη στην Ιταλια ή ατο Βέλγιο?

Η ενδυνάμωση και η οργανωτική ανάπτυξη του ΕΑΜ οφείλεται και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (επιμελητεία, Εθνική Αλληλεγγύη) γιατί μπορεί να υπήρχε διαθέσιμη βοήθεια αλλά αν δεν υπάρχει σύστημα διανομής είτε δεν είναι ωφέλιμη είτε γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης (μαφία στις μέρες μας, μαυραγορίτες τότε είτε χρησιμοποιήθηκε για πολιτικούς σκοπούς (εκλογές 3/3/1946) δημοψήφισμα 1/9/1946).
Το ΕΑΜ υπηρέτησε πιστά τους ιδρυτικούς του σκοπούς (απελευθέρωση – δημοκρατία).
Αν ήθελε να καταλάβει την εξουσία θα μπορούσε να το κάνει στο διάστημα 12 – 15/10/1944 (πτώση άγγλων αλεξιπτωιστών) η 18/10/1944 μεταξύ της αποχώρησης των γερμανών  και την απόβαση των πρώτων βρετανικών δυνάμεων και την άφιξη της "κυβέρνησης της Αιγύπτου" , μετά την παραίτηση της δωσίλογης κυβέρνηση Ράλλη και  όταν υπερτερούσε των αντιπάλων του.
Την εποχή εκείνη θα μπορούσε ο ΕΛΑΣ να είχε εισβάλει και καταλάβει την Αθήνα αφού θα είχε προετοιμαστεί αν ήταν στους σκοπούς του.
Επίσης δεν θα έστελνε εμπειροπόλεμα και καλά εξοπλισμένα στρατιωτικά τμήματα (6 μεραρχίες) σε μικρότερης σημασίας αποστολές, μακριά απο την κρισιμότερη μάχη που έδωσαν ποτέ οι ΕΑΜικές δυνάμεις.

Αν ο ΕΛΑΣ "έμπαινε" στην Αθήνα και καταλάμβανε την εξουσία η Ελλάδα θα παρέμενε στο συμμαχικό μπλοκ, οι σύμμαχοι θα αναγνωριζαν μια ΕΑΜική κυβέρνση, δεν θα ακολουθουσαν τα Δεκεμβριανά και ο Εμφύλιος, οι δωσίλογοι θα είχαν τιμωρηθεί και η Χώρα θα απολάμβανε μιά ισχυρή κοινοβουλευτική δημοκρατία με έντονο κοινωνικό πεοσανατολισμό.


Στα ψιλά περνάνε την τιμωρία της κάθε μορφής δωσίλογων, ταγματασφαλιτών, μαυραγοριτών, συνεργατών των γερμανών που υπαγόρευε το περί δικαίου αίσθημα ( πέραν των συμφωνιών που είχαν γίνει).
Γραφειοκρατική αναζήτηση στοιχείων, πληθώρα μαρτύρων, τρομοκρατία μαρτύρων κατηγορίας, απομάκρυνση δημοκρατικών δικαστών, ήταν κύριες αιτίες ατιμωρησίας.
Καμιά αναφορά:
- για το κατηγορητήριο (προδοσία εκ προθέσεως, εθνική αξιοπρέπεια, συνεργασία με τον κατακτητή, παράνομος πλουτισμός  κ. αλ).
- για τα εγκλήματα πολέμου (βασανιστήρια, μπλόκα, κατάχρηση κρατικής εξουσίας, εξόντωση εβραίων, ολοκαυτώματα, εγκλήμτα αντιποίνων κ. άλ.).
Έγιναν δίκες παρωδία λίγες κατέληξαν σε αυστηρές ποινές , ψηφίστηκαν νόμοι αμνήστευσης και το σύνολο των δικαστικών ερευνών τέθηκε στο αρχείο.
Πολλοί απ ΄ αυτούς στη συνέχεια στελέχωσαν την κρατική διοίκηση και έπαιξαν ρόλο στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου (περισσότερα εδώ).


Η αρπαγή των παιδιών από τη Φρειδερίκη το 1947 αποδυναμώνει το επιχείρημα ότι έγινε για να πάρουν τα παιδιά πριν τα πάρει ο Δ.Σ. που άρχισε  ένα χρόνο μετά δηλ. το 1948 (περισσότερα εδώ).

Αισθανόμαστε να κουβαλάμε ένα χρέος: να μην ξεχάσουμε τους νεκρούς μας και να μην αφήσουμε και τους άλλους να ξεχάσουν.

«Οι νικητές δεν ξέρουν να κερδίζουν με αξιοπρέπεια».

Εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές διέσχισαν τα σύνορα και αφομοιώθηκαν στις κομμουνιστικές χώρες. Στη συνέχεια αφαιρέθηκε η ιθαγένεια και κατασχέθηκε η περιουσία του.
Χιλιάδες άνθρωποι διώχτηκαν και εξοντώθηκαν με φυλακίσεις, εξορίες και εκτελέσεις.

Οι νικητές δεν επέδειξαν καμιά ανοχή, συγχώρηση η μετριοπάθεια.

«… καταδίκαζαν με τη βία σε πλήρη σιωπή κάθε διαφωνία η κριτική διάθεση, αποκλείοντας κάθε άλλη ουσιαστική και πολιτική λύση».
(περισσότερα εδώ)



ΕΜΦΥΛΙΑ ΠΑΘΗ
Στάθης Ν. Καλύβας, Νίκος Μαραντζίδης
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Υ.Γ.

- Γίνεται λανθασμένη χρήση της λέξης στόχος αντί του σωστού σκοπός – επιδίωξη.

- Όταν αναφερόμενα σε μία και μοναδική χώρα, κυβέρνηση η οργάνωση καλό θα ήταν να γράφεται με κεφαλαίο.

-«μακρόθεν» και όχι «εκ του μακρόθεν»,

- σλαβόφωνοι ΄Ελληνες η σλαβομακεδόνες,



1) Ο΄Αλμπερ Σπέερ (υπουργός πολεμικής βιομηχανίας του Χίτλερ, καταδικασμένος από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης) σε συνέντευξή του στο δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο το 1976 δήλωσε ότι υπήρξε μυστική συμφωνία (gentlemen agreement) μεταξύ της Γερμανίας και της Αγγλίας γιά την Ελλάδα. Το φθινόπωρο του 1944, λίγο μετά την έναρξη της αποχώρησης των γερμανών από τη Χώρα, οι  'Αγγλοι με τη συμφωνία που υπέγραψαν, δεσμεύτηκαν να μην παρενοχλήσουν στρατιωτικά τη γερμανική αποχώρηση (όπως και πραγματικά έγινε) ώστε να παραλαβουν οι ίδιοι την Ελλάδα και να την περάσουν στο δυτικό στρατόπεδο. Η ύπαρξη της συμφωνιας δεν έχει επιβεβαιωθεί από τα βρετανικά αρχεία.

2) Ήντεν προς Τσώρτσιλ:
"...τα μακροπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα μας στρέφουν προς υποστήριξη μοναρχιών ενώ τα βραχυπρόθεσμα στρατιωτικά μας υποχρεώνουν να υποστηρίξουμε τα πιο δραστήρια στοιχεία της Αντίστασης τα οποία τυγχάνουν να ειναι οι κομμουνιστές".

Ο Τσώρτσιλ ήθελε την επιστροφή του Γεωργίου γιατί α) πίστευε ότι η παρουσία του διασφάλιζε περισσότερο την αγγλική επιρροή και β) για να ηγηθεί ενός αδιάλλακτου αντιαριστερού καθεστώτος. 





ΕΜΦΥΛΙΑ ΠΑΘΗ ΤΑ ΝΕΑ 11/3/2016

«… αποδυναμώνεται από τον τρόπο που αναλύουν τους λόγους για τους οποίους το ΕΑΜ κατόρθωσε να γίνει μαζικότερο από τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις».

«Η βία που άσκησε το ΕΑΜ κατά των γερμανών κατακτητών η των ταγματασφαλιτών ήταν η μία πλευρά του, την οποία οι συγγραφείς για να λέμε την αλήθεια μάλλον υποτιμούν, αφού τη θεωρούν αξιόλογη μόνο σε συμβολικό επίπεδο».

«Είναι όμως λάθος να υποστηρίζεται πως ο Εμφύλιος αφορά τόσο την επίθεση κατά των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων όσο και των ταγματασφαλιτών. Ο πόλεμος κατά των ταγματασφαλιτών δεν είναι εμφύλιος αλλά πόλεμος κατά των ναζιστών κατακτητών και των συνεργατών τους».

Η σύγκρουση με τους ταγματασφαλίτες δεν ήταν  εμφύλια σύγκρουση. Τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν οργανώσεις που στήριζαν και στηρίζονταν στους ναζί. Η αντικομουνιστική τους διάσταση δεν είναι του ίδιου επιπέδου με την προδοτική τους. Οι αντικομουνιστικές διαθέσεις των δωσιλόγων , ακόμη και οι φοβίες τους έναντι των  κομουνιστών δεν είναι σε θέση να ακυρώσουν την προδοτική τους φύση. Οι δωσίλογοι δεν ήταν αντικομουνιστές Έλληνες που μεταξύ των άλλων συνεργαζόντουσαν με τους γερμανούς. Ήταν συνεργάτες των γερμανών που ήταν αντικομουνιστές.
Η διαφορά ήτα τεράστια. Τα δύο σκέλη της εξίσωσης συνεργάτες αντικομουνιστές δεν είναι ίδιας σημασίας. Ο φόβος των ταγματασφαλιτών για τους κομουνιστές δεν δικαιολογεί τη συνεργασία τους με τους ναζί».

«Όσον αφορά την άποψή τους πως το 90% των μαχητών του Δ.Σ. ήσαν υποχρεωτικά στρατευμένοι, είναι μάλλον υπερβολική εκτίμηση μια και κανείς δεν έχει αντικειμενικά στοιχεία για να αποφανθεί περί τούτου, όπως υπερβολική είναι και η εκτίμηση που βλέπει ολόκληρο το Δ.Σ. ως μια ένωση επανακτημένων εθελοντών».

ΤΑ ΝΕΑ 11/3/2016
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ
ΥΓ1
α) Που εντάσσει ο συντάκτης ΤΩΝ ΝΕΩΝ τον εαυτό τους και τους συγγραφείς?
«ιστορικούς» , «στους αριστερούς ιστορικούς»? πραφανώς όχι,
στους «αριστερούς»  που δεν είναι ιστορικοί?
«στους «ιστορικούς» που πολιτικά είναι αριστεροί»?
«στους πολιτικούς επιστήμονες που δεν είναι ιστορικοί»? προφανώς ναι,
άλλη περίπτωση
β) Μήπως οι απόψεις όπως παραπάνω αναγράφονται εξηγούν τον «αναθεωρητισμό» των συγγραφέων?

3) Γεώργιος Β


Mετά το  θάνατο του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Κ. Δεμερτζή ο Γεώργιος Β διορίζει πρωθυπουργό το βασιλόφρονα, γερμανόφιλο (αγγλόφιλο αργότερα), πρώην στρατιωτικό Ιωάννη Μεταξά . Το κόμμα  του είχε πάρει 3,94% με 7 έδρες στις εκλογές του προηγούμενου Γενάρη. Ο Μεταξάς υποστηρίχτηκε από το κόμμα των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό.
Ήταν σύμμαχος και εκφραστής των βρετανικών και αμερικάνικων (όσο πρόλαβε πριν πεθάνει την 1/4/1947) συμφερόντων ,  διαρκής αιτία διχασμού, υποστηρικτής και ταυτισμένος με το καθεστώς - δικτατορία Μεταξά χάνοντας βαθμιαία τον έλεγχο που είχε στην ηγεσία του στρατεύματος και την εξωτερική πολιτική.

Χαρακτηρίζεται για την προδοτική του συμπεριφορά ως αυτοεξόριστος στην Αίγυπτο (μαζί με την κυβέρνηση Τσουδερού και την βοήθεια των Άγγλων).
Οι Άγγλοι ήθελαν να τον επαναφέρουν  και να του παρέχουν ηθική νομιμοποίηση λόγο της απαξίωσης στην οποία είχε περιέλθει:
- για να ηγηθεί ενός αδιάλλακτου αντιαριστερού καθεστώτος,
- για να διασφαλίσουν καλύτερα την αγγλική επιρροή στη Χώρα,

Επανήλθε με το δημοψήφισμα της 1/9/1946.
Ο κρατικός μηχανισμός και οι παρακρατικές οργανώσεις κινήθηκαν υπέρ του Γεωργίου.
Κυριάρχησε με 68,3%.
Συνδεόταν μυστικά με μια αγγλίδα ερωμένη (παρίστατο στην κηδεία του). Κατά την παραμονή του στην Αγγλία σκοτώθηκε η οικονόμος του Ελίζαμπεθ Μακ Λίμπεν την 1/7/1946.
Πέθανε 57 ετών.
Παρέμεινε στη βασιλεία λίγους μήνες το 1922-23, στη συνέχεια εξορία μέχρι το Σεπτέμβρη του 1935, επανήλθε μέχρι το 1941, αυτοεξόριστος για 5 χρόνια επανήλθε το Σεπτέμβρη του 1946.

Labels: ,