Βαρουφάκης

Είναι ικανός, μπορεί να διαπραγματευτεί, ξέρει οικονομία.

Αυτοσχεδιάζει, προσπαθεί να κάνει πολιτικές θέσεις επιστημονικές θεωρίες.

Έμαθε την αριστερά όταν έγινε υπουργός και ενώ έχει ολοκληρώσει την επιστημονική του εξέλιξη.

Έχει τα «βαρίδια» της 6-μηνης υπουργίας του (στέρηση ρευστότητας, κλείσιμο τραπεζών, συμφωνία 25/2/2015, συμφωνία προοίμιο του τρίτου μνημονίου).

Εμφανίζει μια ελαφρότητα στις πολιτικές τους θέσεις (σχέσεις Ελλάδος και ΕΕ) και στο χαρακτήρα του (παρί ματς – γραφικότητα – φιλαυτία).

Φαίνεται να δίνει εξετάσεις αλλά δεν πείθει.

Χαρακτηριστικά των εκλογών

Γίνονται υπό τη σκιά του εγκλήματος των τεμπών και την ανακοίνωση του πορίσματος εμπειρογνωμόνων και από το οποίο προκύπτει ότι όχι μόνο στο σταθμαρχείο της Λάρισας δεν λειτουργούσε τίποτα αλλά και πριν και μετά την αναχώρηση των τραίνων από εκεί πέραν των φυσικών, ποινικών και πολιτικών ευθυνών προσώπων.

Εκλογές χαμηλών προσδοκιών, δεν περιμένουμε τίποτα καλό, αντίθετα  ανίερες συμμαχίες, αποστασίες, μνημόνια με άλλο όνομα, «εποπτεία», αιματηρά πλεονάσματα 2,2%, ακρίβεια, ιδιαίτερα στα τρόφιμα και τα καύσιμα.

Προεκλογικός αγώνας με σκανδαλολογία, χωρίς ιδεολογικές αρχές και πολιτικές θέσεις,  ιδιαίτερα για τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την επιστημονική μετανάστευση, την κατάρρευση του ΕΣΥ…

Κυριαρχούν,
- η αντίληψη της αρνητικής ψήφου, δηλ.  όχι ψήφο προτίμησης σε ένα κόμμα αλλά απέχθεια για το αντίπαλο,
- η πλειοδοσία υποσχεσιολογίας και παροχών,
- η κατάληψη θέσεων στα ψηφοδέλτια από αποιδεολογικοποιημένα στρώματα (ποδοσφαιριστές, «ηθοποιούς», «δημοσιογράφους») με κριτήρια την τηλεοπτική τους διασημότητά , την καλλιτεχνική τους φωτογένεια και όχι την πολιτική και κοινωνική τους παρουσία αλλά και από υποψήφιους ευθυγραμμισμένους με κάθε λογής συμφέροντα.

Και όμως ο πολιτικά ανίσχυρος Μακρόν…

- Αμφισβήτησε την ευθυγράμμιση και ταύτιση της ΕΕ με τις ΗΠΑ στην πολιτική που πρέπει να εφαρμοστεί απέναντι στην Κίνα και ειδικότερα απέναντι στο θέμα της Ταιβάν.

- Υποστήριξε ότι:

1) η Ευρώπη έχει αυξήσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ για όπλα και ενέργεια και πρέπει τώρα να επικεντρωθεί στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών,

 2) «δεν είναι προς το συμφέρον» της Ευρώπης να «επισπεύσει» μία κρίση στην Ταϊβάν, παρασυρμένη «από την ατζέντα των ΗΠΑ και την υπερβολική αντίδραση της Κίνας».

 3) ο «μεγαλύτερος κίνδυνος» για την Ευρώπη είναι να εμπλακεί σε κρίσεις που δεν είναι δικές της, που θα την αποτρέψουν από το να οικοδομήσει τη στρατηγική της αυτονομία.

- Μίλησε για μετατροπή της ΕΕ σε μια Τρίτη παγκόσμια δύναμη.   

Χρόνια πολλά, με τη σκέψη μας

σε αυτούς που πεθαίνουν περιμένοντας κάποια κοινωνική φροντίδα και που ποτέ δεν έρχεται γιατί δεν υπάρχει,

σε αυτούς που τους φροντίζουν και τους στηρίζουν

στους υγειονομικούς που πασχίζουν σε ένα κρατικό? σύστημα συνεχώς υποβαθμιζόμενο  

στους οικείους του εγκλήματος των τεμπών

στους αστέγους, ανέργους και αυτούς που θα κάνουν Πάσχα στα συσσίτια.

Με αφορμή την ομιλία: «Οι πανδημίες άλλαξαν το ρου της ιστορίας»

Κατά την πανδημία η ελληνική κοινωνία έζησε περιόδους ηθικής εκπτώχευσης – χρεοκοπίας.

Η μη τήρηση των κανόνων, η αδιαφορία, η αγένεια και οι μειωτικές εκφράσεις προς τα ενήλικα άτομα, τους πάσχοντες και γενικά τις ευπαθείς ομάδες ήταν καθημερινότητα.

Τα νέα παιδιά δοκιμάστηκαν σκληρά, κλείστηκαν μέσα ενώ δεν κινδύνευαν για βαρεία νόσο, πλην όμως μετέδιδαν. Αυτή η αντίληψη άλλαξε τη συμπεριφορά τους. Οι πλατείες της ανυπακοής (Αγία Παρασκευή, Κυψέλη, Σκάλες Α. Νικολάου κ.α.) είναι χαρακτηριστικά επιπολαιότητας. Γράφηκε ότι το δεύτερο κύμα οφείλεται και στις ενδοοικογενειακές μολύνσεις.

«Σήμερα αισθανόμαστε πως ο καθένας από μας είναι μια ανθρώπινη βόμβα, ικανός να σκοτώσει τον διπλανό του επειδή καπνίζει ή επειδή μπορεί να του μεταδώσει διάφορες ασθένειες».

Στην ελληνική κοινωνία άνθρωποι ξεσηκώνονται κατά της ίδρυσης και λειτουργίας νοσοκομείων, ξενώνων και «θεραπευτι-κών κοινοτήτων» στη γειτονιά τους με αποτέλεσμα νεαρά παιδιά να περιμένουν για πολλούς μήνες την ένταξή τους.Σύγκρουση προκαταλήψεων απέναντι σε πολιτικές για την "αποσυλοποίηση", "αποτοξίνωση" και την "ανακούφιση " πασχόντων και συγγενών.

"Μολυσματικές" είναι οι συμπεριφορές των ανθρώπων και όχι οι άνθρωποι.

Ας ξεχάσουμε τη σκληρότητα εκείνων που θανάτωναν τα ωδικά πτηνά από το φόβο της «νόσου των πτηνών» ή πέταγαν τα κατοικίδια από τα μπαλκόνια όταν άκουσαν για πιθανή μετάδοση COVID19 και ας εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε εκείνους που την έχουν ανάγκη.

Ας έχομε τη συμβολή μας για μια κοινωνία αποδοχής και αλλη-λεγγύης χωρίς προκαταλήψεις, αντιπαλότητες, μίσος και διακρί-σεις και όχι στο στιγματισμό συνανθρώπων μας.