Ακροδεξιά

Τροφοδοτείται από την απογοήτευση απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Χρησιμοποιεί τη ρητορική της υπεράσπισης των θέσεων εργασίας και του κοινωνικής πρόνοιας απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό.

Βασικά «ιδεολογικά» στοιχεία της ακροδεξιάς είναι η ισλαμοφοβία, θεωρεί τους μουσουλμάνους εσωτερικούς εχθρούς, ο ευρωσκεπτικισμός, η εχθρότητα προς την αριστερά και όχι μόνον, ο αντισημιτισμός και το μίσος κατά φτωχών ανθρώπων, μεταναστών και προσφύγων.

Ενισχύεται από την εγκατάλειψη της υπαίθρου (Γαλλία κλπ) η οικονομία μεταφέρεται στα αστικά κέντρα, δεν υπάρχουν ΚΥ, σχολεία, Ιντερνέτ, δυσκολίες για σπουδές,

Τα φτωχά στρώματα έχουν εγκαταλειφθεί από τη παραδοσιακή αριστερά. Η ακροδεξιά κατάφερε να στρέψει αυτά τα στρώματα κατά της κοσμοπολίτικης ελίτ.

Τα κόμματά έχουν μετασχηματιστεί, κυριαρχούν μορφωμένα στελέχη με άλλες προτεραιότητες δικομματισμός, πολυπολιτισμικότητα, περιβαλλοντισμός, μακριά από αγώνες αναδιανομής, κοινωνικά ή πολιτιστικά ζητήματα.

Ακροδεξιά κόμματα, με ψεύτικο «περιτύλιγα», ενισχύονται εκλογικά (Εθνικό Μέτωπο – Λεπέν, Κόμμα Ελευθερίας – Αυστρία, Σουηδοί Δημοκράτες, AfD, UKIP – Brexit Party – Reform UK καi άλλα βρίσκονται στην εξουσία, Αδέλφια της Ιταλίας, Ρεπουμπλικάνοι – Τράμπ.