Αιματηρά πλεονάσματα, όρια ελλειμάτων, ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και επιτήρηση.

Όλα τα μνημονιακά χρόνια διαμορφώθηκε μια καταστροφική πραγματικότητα για τη Χώρα και τους πολίτες. Τα ακραία μέτρα όχι μόνο δεν οδήγησαν σε ανάταση της οικονομίας, αλλά έφεραν και αντίθετα αποτελέσματα. Η οικονομική δραστηριότητα υποχώρησε, το χρέος επιδεινώθηκε, το ΑΕΠ μειώθηκε δραματικά, η ανεργία αυξήθηκε, οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώθηκαν, ομοίως και οι συλλογικές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, στέγασης. Οι εργασιακές σχέσεις άλλαξαν στο χειρότερο και ευρύτερα στρώματα φτωχοποιήθηκαν και εξαθλιώθηκαν. Ο ιδιωτικός τομέας με το φορολογικό «πλιάτσικο» και τις ιδιωτικοποιήσεις απορρυθμίστηκε.  
 
Οι δανειστές έδρασαν ως κοινοί εκβιαστές, απαίτησαν ακραία μέτρα, αιματηρά πλεονάσματα, όρια ελλειμμάτων, ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και επιτήρηση, που ανεστάλησαν μετά την επέλαση της υγειονομικής κρίσης μέσα σε μια μέρα. Αυτοί που τα επέβαλαν δεν αναγνώρισαν τα λάθη τους. Τα ΜΜΕ και αυτοί που τα εφάρμοσαν σιωπούν.

Θα εκμεταλλευτούν και την υγειονομική κρίση για να επιβάλλουν περισσότερο νεοφιλελεύθερα μέτρα και μεγαλύτερή εξάρτηση των χωρών του νότου.