Οι νεκροί και οι τραυματίες των διαδηλώσεων

Οι νεκροί και οι τραυματίες των διαδηλώσεων δεν είναι αποτέλεσμα πολεμικών επιχειρήσεων, ούτε παράπλευρες απώλειες. Είναι αποτέλεσμα κρατικής βίας, αστυνομικής αυθαιρεσίας, πολιτικών σκοπιμοτήτων και οξυμένων κοινωνικών προβλημάτων όπως είναι η φτώχεια, τα ναρκωτικά, ο κοινωνικός ρατσισμός, η καταστολή, η πολιτική περιθωριοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός. 

Είναι όμως πράξεις παραλόγου όπως και οι νεκροί και οι τραυματίες των πολέμων.

Στην Αιθιοπία 78 άτομα σκοτώθηκαν σε διαδηλώσεις συμπαράστασης υπέρ του ακτιβιστή Ζαουάρ Μοχάμεντ.

Στη Χιλή ο ακροδεξιός – πολυεκατομμυριούχος πρόεδρος Πινιέρα επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με άγρια καταστολή και 18 νεκρούς. Την πήρε πίσω και εξήγγειλε και μέτρα υπέρ των εργαζομένων που διαμαρτύρονταν για την αύξηση των εισιτηρίων καταρχήν και την απομάκρυνση της κυβέρνησής στη συνέχεια.

Στο Ιράκ οι διαδηλωτές μετά από 100 νεκρούς στις τάξεις τους πέτυχαν να αναστείλουν αντιλαϊκά μέτρα.

Στο Εκουαδόρ – Ισημερινό Πρόεδρος Μορένα μετά τη συμφωνία με το ΔΝΤ για δάνειο 4,2 δις απαιτούσε αιματηρές θυσίες (διπλασιασμό της τιμής των καυσίμων, υπερφορολογήσεις (εργαζομένων) και φοροελαφρύνσεις (επιχειρήσεις) για 12 ημέρες εργαζόμενοι αγρότες και ιθαγενείς συγκρουόταν με την αστυνομία. Ο Μορένα με ελικόπτερο κατέφυγε στα νότια για να γλυτώσει. Η Συμφωνία αποσύρθηκε. Οι διαδηλωτές μέτρησαν 7 νεκρούς, 1350 τραυματίες και χιλ. συλλήψεις.

Γαλλία – Κίτρινα Γιλέκα 2,5 μήνες μετά την έναρξη των διαδηλώσεων καταγράφηκαν: 11 νεκροί , 6 με κομμένα χέρια, 20 έχασαν το μάτι τους, 189 βαριά τραυματισμένοι, 3000 τραυματισμένοι, 6 σε κώμα 8500 συλληφθέντες, 1800 καταδικασμένοι, 1500 υπόδικοι, 320 φυλακισμένοι χωρίς αναστολή, 3.000 τραυματίες.
Η δικαστική καταστολή είχε αποτέλεσμα: 8700 συλλήψεις, 2.000 δίκες, από τις οποίες 1500 με την αυτόφωρη διαδικασία, 40% των ποινών είναι καταδίκες χωρίς αναστολή ή δικαίωμα εξαγοράς και 400 φυλακισμένους.