Friday, October 11, 2019

Joker

«Στην Αμερική … ο κινηματογράφος δεν αφορά ανθρώπους που πραγματικά αγαπούν να φτιάχνουν ταινίες, αφορά ανθρώπους που θέλουν να βγάλουν χρήματα …».
Laurin Bacall

Η αδίστακτη κινηματογραφική βιομηχανία των ΗΠΑ προκειμένου να κόψει εισιτήρια και να εισπράξει χρησιμοποιεί ότι εξυπηρετεί αυτόν το σκοπό: ψυχικές ασθένειες, κακία, μοχθηρία, εκδίκηση με εκτελέσεις, έγκλημα. Για το πως τα καταφέρνουν απάντηση μπορούν να δώσουν όσοι προσέρχονται μαζικά για παρακολούθηση και της ταινίας Joker.
Joker: ένας ξεπεσμένος κλόουν με ψυχικά και υπαρξιακά προβλήματα, με τραυματική παιδική ηλικία οδηγείται στην παράνοια.
Σκοτώνει τρείς στο μετρό που αστειευτήκαν μαζί του, τη μητέρα του για την υιοθεσία του και την κακή παιδική του ηλικία, τον ύποπτο φίλο του, τον παρουσιαστή της τηλεόρασης που θέλει «να παίξει» μαζί του και τέλος το δήμαρχο, τη σύζυγο και το παιδί τους λόγω της καλής σχέσης της μητέρας του.
Η ταινία πυροδοτεί μια άσκοπη εξέγερση, μια ολόκληρη πόλη ξεσηκώνεται με ακραίες καταστροφές ταυτίζοντας τα κοινωνικά κινήματα με όχλο.
Δυστυχώς την παράνοια του
Joker ακολουθούν και εκείνοι που χειροκροτούν στο τέλος της παράστασης.
Η ταινία βρίσκεται στην αρνητική πλευρά της κοινωνικής ενσωμάτωσης των ψυχικά πασχόντων, την αλλαγή των κοινωνικών αντιλήψεων και στη θετική πλευρά ενός ιδιότυπου ρατσισμού της υγείας. Ο πάσχων συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή αντί σε ψυχιατρική κλινική χωρίς να φαίνεται ότι είναι απέναντι του στίγματος. Σημειώνεται ότι στις ΗΠΑ ψυχικά ασθενείς οδηγούνται στις φυλακές. Χαρακτηριστικός ο διάλογος με την ψυχαναλύτρια όταν του ανακοινώνει το τέλος της συνεργασίας τους.



Labels:

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home