Η Ελλάδα δεν ήταν πάντοτε στη φιλειρηνική πλευρά. Δεν ήταν πάντοτε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας

Η απόβαση του Ελληνικού Στρατού στην Οδησσό και την Κριμαία το 1918-19, με 23.351 στρατιώτες και αξιωματικούς, εναντίον της επανάστασης των μπολσεβίκων, άφησε 400 νεκρούς στα πεδία των μαχών, 700 τραυματίες και 241 αγνοούμενους. Επέφερε την αποχώρηση των Ελλήνων ομογενών προς τη δύση και λιγότερων προς την Ελλάδα και κατ΄ επέκταση τον οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό της άλλοτε ισχυρής ελληνικής παροικίας. Με τον πρόσφατο Ρώσο Ουκρανικό πόλεμο ολοκληρώθηκε η καταστροφή του ελληνισμού του Εύξεινου Πόντου.

Η μικρασιατική εκστρατεία,1920- 1922,π ου εξυπηρέτησε ξένα συμφέροντα, οδήγησε στον αφανισμό του ελληνισμού της Μ. Ασίας με 1,5 εκ. πρόσφυγες και 25.000 νεκρούς και τραυματίες

Το 1952 είχε στείλει εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα, 186 δεν γύρισαν και 566 γύρισαν τραυματισμένοι.

Το 1955 η δημιουργία τη ΕΟΚΑ από τον «Χ»ίτη αντισυνταγματάρχη Γρίβα κατέληξε στην Τουρκική  εισβολή και την απώλεια του 40% των εδαφών της Κύπρου και με χιλ. πρόσφυγες.