ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Είναι ο τίτλος του βιβλίου του π. Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη (ΠΟΛΙΣ) και εδώ γίνεται μια παρουσίαση επισημαίνοντας κάποιες σκέψεις του συγγραφέα και με κάποιες παρατηρήσεις του γράφοντος.

"Για την πολιτική:
Αμφισβητείται από όλο και περισσότερους η ικανότητα των πολιτικών να διαχειριστούν μεγάλα κοινωνικά ζητήματα.
Θέτει ως σκοπό της πολιτικής να κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών χωρίς να καταφεύγει σε συνθήματα η υποσχέσεις.
Χαρακτηρίζει ως προοδευτική διακυβέρνηση την πολιτική που
- οφείλει να προσδιορίσει την εκμετάλλευση, την αλλοτρίωση, το δημόσιο, το ιδιωτικό, τον ανθρωπισμό, την ελευθερία, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη να εντοπίσει και να πολεμήσει τους νέους μηχανισμούς ανισότητας
- να στοχεύει στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις
- να παρεμβαίνει σε ότι μπορεί και πρέπει να μεταβληθεί
- να κινείται από την αμφιβολία
- να περιορίσει και να καταργήσει τους φόρους υπέρ τρίτων
- να μην ακολουθεί πολιτική πελατειακών σχέσεων αλλά πολιτική εξάλειψης των ανισοτήτων και φορολογική πολιτική με αναδιανεμητικό χαρακτήρα.
- να καταπολεμεί την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την παρανομία,
- να διαφυλάσσει τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες.
Γράφει περί πολιτικής ηγεμονίας μιας παράταξης όταν ο λόγος, οι απόψεις οι πρωτοβουλίες της αποτελούν κυρίαρχο θέμα στη δημόσια συζήτηση, διαμορφώνουν πεποιθήσεις, εμπνέουν και κινητοποιούν τους πολίτες, τους οδηγούν σε στράτευση και πολιτική συμμετοχή.

Για την κυβέρνηση:
- Εργάζεται για κοινωνικές μειοψηφίες
- Ακολουθεί, την εύκολη λύση με την αύξηση του δανεισμού και την πώληση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου για μείωση του αυξανόμενου χρέους και μια πολιτική που δεν προωθεί ούτε την ανάπτυξη ούτε την κοινωνική δικαιοσύνη.
-΄Εφερε στο προσκήνιο τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις μιας πολιτικής που επικεντρώνεται στην ενίσχυση της εξουσίας του κυβερνητικού κόμματος και την εξυπηρέτηση της εκλογικής του πελατείας.

Για την αντιπολίτευση:
Εντοπίζει τις αιτίες γιατί το πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν εισπράττει τη φθορά του κυβερνώντος κόμματος γράφοντας ότι οι πολίτες έχουν μειωμένες προσδοκίες από πρόσωπα και παρατάξεις η θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική γενικά.
Αμφισβητεί η αντιπολίτευση (απαξιώνει?) τα επιτεύγματα προηγούμενων κυβερνήσεων
Δεν θίγει μακροοικονομικά προβλήματα (πληθωρισμός, απασχόληση, εισόδημα μισθωτών)
Αν η αντιπολίτευση θέλει να εισπράξει τη φθορά των άλλων πρέπει
- να πείσει ότι μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα θέματα εξουσίας
- η πολιτική της να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών
- να έχει ενιαίο και ελκυστικό λόγο, να υπηρετεί τις αρχές και τις αξίες της.
και να αποκτήσει πολιτική ηγεμονία
Αν η αντιπολίτευση θέλει να αποκτήσει πολιτική ηγεμονία πρέπει
- ξεπεράσει το στάδιο που δραστηριοποιείται στην παρακολούθηση και το σχολιασμό των κυβερνητικών κινήσεων
- να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και των πολιτικών εξελίξεων.

Για τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα:
Η εκλογική τους υποχώρηση οφείλεται στην αμφισβήτηση της πολιτικής τους αλλά και γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους από εκείνους που προτείνουν οι συντηρητικοί και οι νεοφιλελεύθεροι.

Για την κοινωνία αναφέρεται:
- σε μια νέα κοινωνική πραγματικότητα που εγκαθίδρυσε το καπιταλιστικό σύστημα χάρη στις τεχνολογικές αλλαγές και την παγκοσμιοποίηση και που δημιουργήθηκε με την ανάδυση νέων κοινωνικών ομάδων και κοινωνικών κινημάτων που επιδρούν στο πολιτικό σύστημα.
- σε κοινωνικές ομάδες που χρειάζεται η στήριξη της πολιτείας (παροχές υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης) για να διαμορφώσουν ένα ικανοποιητικό περιβάλλον ζωής και που αποτελούν τη βάση του προοδευτικού χώρου.
- σε πολίτες που επιθυμούν τη διασφάλιση της κοινωνικής τους θέσης, τη βελτίωση της κατάστασής τους, την ασφάλεια τους, που συμμετέχουν σε λύσεις και απαιτούν ευθύνη, πρότυπα συμπεριφοράς και κανόνες διαφάνειας .
- σε συλλογικές δράσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην επισήμανση προβλημάτων την αναζήτηση λύσεων, την άσκηση κριτικής.

Για την κοινωνία της γνώσης:
Θεωρεί ότι είναι προϋπόθεση για την προσαρμογή στη νέα κοινωνική πραγματικότητα γιατί διασφαλίζει την ανάπτυξη νέων παραγωγικών δυνάμεων, ενθαρρύνει την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, συντείνει στην αύξηση της απασχόλησης και σε καλύτερες συνθήκες ζωής.
Απαιτεί επενδύσεις, έρευνα σε αναπτυξιακή κατεύθυνση, σύνδεση πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και ιδιωτικού τομέα με σκοπό τη διάδοση της γνώσης , καινοτομίες στην οικονομία και συντονισμό των επενδύσεων, δια βίου εκπαίδευση, διαρκή επιμόρφωση.
Συνδέει την εκπαίδευση με την απασχόληση με κατευθυντήριες αρχές:
- όχι μόνο την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων αλλά και τη διάπλαση ενεργών και κριτικά σκεπτόμενων πολιτών.
- συντονισμό δημόσιων πολιτικών εκπαιδευτικής έρευνας και απασχόλησης
- μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης για τη συμμετοχή περισσοτέρων.
- απαλλαγή των πανεπιστημίων από τη γραφειοκρατία για μια ανάπτυξη με πρωτοβουλίες και καινοτομίες".
"Σκέψεις για μια
προοδευτική
διακυβέρνηση"
Κώστας Σημίτης
ΠΟΛΙΣ

Παρατηρήσεις
- Φαίνεται το βιβλίο να έχει γραφεί και για να διαβάσουν κάποιοι στην αντιπολίτευση.
- Η κρίση στην πολιτική οφείλεται και στο ότι από αγαθό που δικαιούνται οι πολίτες έχει μετατραπεί σε διαμεσολαβητή διαδικασία και «παιχνίδι των οικονομικά ισχυρών»
- καμιά προοδευτική πολιτική δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς την ανάπτυξη και διαχείριση των κοινωνικών κινημάτων. Τα κοινωνικά κινήματα είναι αυτά που τα τελευταία χρόνια επηρεάζουν τις εξελίξεις, «έχουν βαθμιαία συμβάλει στην διαμόρφωση των δομών των προγραμμάτων χιλιάδων ΜΚΟ, μέσων ενημέρωσης, συνδικαλιστικών ενώσεων, τοπικών αρχών, θεσμικών φορέων, ακόμη και κυβερνήσεων, σ' όλο τον πλανήτη. Σήμερα θεωρούνται ότι συνιστούν κύρια γεγονότα για την επεξεργασία, τη συμμετοχή και την οικοδόμηση των κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών μετασχηματισμών στο παγκόσμιο και το τοπικό επίπεδο».