«ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΩΝ»

Το θέμα αφορά εισαγόμενα αγαθά από τρίτες χώρες η διακινούμενα σε χώρες της ΕΕ που πωλούνται ως ελληνικά και με αυξημένες τιμές όταν οι τιμές στα ομοειδή ελληνικά είναι ακριβότερες.
Σύμφωνα όμως:
1) με την πλέον θεμελιώδη αρχή της μη διάκρισης του ΠΟΕ βάσει της οποίας απαγορεύεται στα κράτη μέλη να προβαίνουν σε διακρίσεις μεταξύ εγχωρίων και ξένων αγαθών , υπηρεσιών κλπ
2) τον ΚΑΝ. 1580/2007 άρθρο 6 για τα νωπά εισαγόμενα προϊόντα (πατάτες, μήλα, εσπεριδοειδή κ. άλ) δεν προβλέπεται υποχρέωση αναγραφής της χώρας καταγωγής στη σήμανση εφ όσον γράφεται στη σήμανση ον/μο, δ/νση συσκευαστή ή αποστολέα.
3) για τα μεταποιημένα φυτικά προϊόντα (σταφίδες, σύκα, αποξηραμένα φρούτα κ. άλ.) που διακινούνται εντός της ΕΕ σύμφωνα με την ΟΔΗΓΙΑ 2000/13/ΕΚ άρθρο 3 η σήμανση περιλαμβάνει το όνομα την εμπορική επωνυμία και τη δ/νση του παρασκευαστή η πωλητή εγκατεστημένου σε χώρα της ΕΕ.
4) με το Ν 2358/97 άρθρο 40 μεταξύ των άλλων προβλεπόταν στη σήμανση
α) η ποσοστιαία αναγραφή των συστατικών …
γ) το κράτος προέλευσης των προϊόντων καθώς και των συστατικών του στοιχείου β
ζ) Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του παρασκευαστή η συσκευαστή η στην περίπτωση αλλοδαπού προϊόντος του διακινητή του στην Ελλάδα
όμως στο το Ν 2732/1999 ΦΕΚ 154 άρθρο παρ 16 αναφέρεται:
16. Το άρθρο 40 τροποποιείται ως ακολούθως:
α) Οι περιπτώσεις β,γ και ζ καθώς και το εδάφιο 2 καταργούνται.
Δηλ. καταργείται η διάταξη γ του Ν. 2732/1999 ΦΕΚ 154 η οποία πρόβλεπε την αναγραφή του κράτους προέλευσης.

και με δεδομένα ότι:
ένα προϊόν σημαίνεται ως ελληνικό όταν είναι ελληνικής προέλευσης η είναι εισαγόμενο που υπέστη ουσιαστική επεξεργασία έτσι ώστε να προκύπτει νέο προϊόν
φαίνεται ότι:
1) δεν υπάρχει υποχρέωση καταγραφής της χώρας καταγωγής του προϊόντος,
2) είναι παρατυπία να γράφεται ως ελληνικό ( και ότι αυτό συνεπάγεται) ενώ δεν είναι.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Στη χώρα μας καταναλώνονται περίπου 1600 τόννοι πατάτες ανά ημέρα περίπου.
Από Δεκέμβριο ως μέσα Φλεβάρη η ζήτηση μπορεί να ικανοποιηθεί από την εγχώρια παραγωγή. Σε αυτή την περίοδο είναι πιθανόν να πωλούνται εισαγόμενες πατάτες (π.χ. από Αίγυπτο) η διακινουμένας (π.χ. από τη Γαλλία) στις ίδιες τιμές με τις Ελληνικές. Δηλ είτε πωλούνται ως εισαγόμενες είτε «βαπτίζονται» ελληνικές υπάρχει κερδοσκοπία.
Από μέσα Φλεβάρη μέχρι το δεύτερο 10 – ήμερο του Απριλίου υπάρχει ανάγκη εισαγωγής πατάτας. Την περίοδο αυτή οι ελληνικές πατάτες είναι λίγες, φτηνότερες και υποδεέστερες ποιότητας συγκριτικά με τις εισαγόμενες. Επομένως δεν υπάρχει θέμα κερδοσκοπίας η παραπλάνησης του αγοραστή. Από Απρίλιο μέχρι τέλος Ιουνίου και αργότερα η ζήτηση καλύπτεται από την εγχώρια παραγωγή (Μεσσηνία, Αχαΐα, Βοιωτία, Σέρρες, Νάξος) και οι εισαγωγές είναι περιορισμένες. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι το πρόβλημα των «ελληνοποιήσεων» εντοπίζεται σε περιόδους κοντά στο Πάσχα και κοντά στο Χριστούγεννα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1) Είναι φανερό ότι για προϊόντα που παράγονται στη χώρα σε μικρές ποσότητες(η δεν παράγονται) που δεν καλύπτουν τη ζήτηση δεν υπάρχει θέμα «ελληνοποιήσεων».
2) Γιά να προστατευτεί ο Έλληνας καταναλωτής αλλά και η ελληνική παραγωγή από εισαγόμενα ομοειδή προϊόντα θα πρέπει
- να αποφασιστεί να πραγματοποιούνται έλεγχοι υπολειμμάτων γεωργικών φαρμάκων στο 100% των εισαγόμενων φορτίων και για τα προϊόντα που παράγονται στη χώρα και στο σύνολο των δραστικών ουσιών (απαγορευμένων η μη)
- να διευρύνει την εμπορική περίοδο εντάσσοντας τις μεταποιητικές μονάδες – συσκευαστήρια, κ. άλ. σε αναπτυξιακό νομό και κατασκευάζοντας κατάλληλα ψυγεία.
3) Οι ίδιοι οι παραγωγοί αν θέλουν να προστατεύσουν το εισόδημά τους θα πρέπει να περάσουν στο επόμενο στάδιο της παραγωγικής τους δραστηριότητας παρέχοντας πιστοποιημένα προιόντα.
4) Το πρόβλημα των «ελληνοποιήσεων» διογκώνεται πολλές φορές για να εξυπηρετήσει πολιτικές η δημοσιογραφικές σκοπιμότητες .
Και αυτό γιατί:
- το πρόβλημα δεν αφορά μεγάλες ποσότητες αλλά μικρές ποσότητες που διακινούν κυρίως μικροπωλητές . Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν το ριψοκινδυνεύουν γιατί είναι εύκολη η διαπίστωση της παρατυπίας ελεγχοντας τα παραστατικά εισκόμισης και τα παραστικά πώλησης.
5) Ο καταναλωτής είναι δύσκολο να ελέγξει τα εισαγόμενα προιόντα και να τα διακρίνει από τα εγχώρια. Για την προστασία του πρέπει να διαμορφώσει προσωπική σχέση εμπιστοσύνης με τον έμπορο προμηθευτή του.
6) Πράγματι υπάρχει κερδοσκοπία με τα εισαγόμενα η διακινούμενα φυτικά προϊόντα είτε πωλούνται ως εισαγόμενα είτε «ελληνοποιούνται».
7) Με την τροποποίηση της αγορανομικής διάταξης 14/89 ορίζονται μεταξύ άλλων:
- η σήμανση των προϊόντων
- απαγορεύεται για οποιοδήποτε λόγο και με οποιοδήποτε τρόπο η ανάμειξη οπωρολαχανικών
- η εμπορία, διακίνηση, διάθεση οπωρολαχανικών από εισαγωγές χονδρεμπόρους διενεργείται υποχρεωτικά από τις αρχικές τους συσκευασίες εισαγωγής η προμήθειας,
- απαγορεύεται επίσης στους εισαγωγείς χονδρεμπόρους και λιανοπωλητές να αποστέλλουν προς ανασυσκευασία οπωρολαχανικά σε επιχειρήσεις τυποποιητήρια