"ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Η μεταβολή (μετεξέλιξη?, αναβάθμιση?) του ΚΚεσ. σε ΣΥΝ αποτελούσε τότε την «πρόταση της αριστεράς για την εξουσία».
Κατέληξε στην τραγωδία του 1989, γιατί όχι στο «βρώμικο 89» και στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. ( διάσπαση, στασιμότητα, εκλογική δύναμη 2,9 -3%).

Ονειρεύτηκαν εξουσία απαρνούμενοι βασικές αξίες της αριστεράς για «διαρκή αντιπαράθεση με την εξουσία» ότι μπορούν «να υπαγορεύουν την πολιτική τους» με την ανάπτυξη και καθοδήγηση των κινημάτων ( από τους αγωνιστές της γειτονιάς μέχρι το οικολογικό και εργατικό κίνημα) συμπορευόμενοι με την σύγχρονη διανόηση ( με όσους βέβαια δεν φλερτάρουν με την εκάστοτε εξουσία για να βελτιώσουν την υλική τους και την οικονομική τους θέση).

Πολλά στελέχη της εποχής εκείνης πήραν θέσεις στη Διοίκηση, έγιναν βουλευτές και υπουργοί, δήμαρχοι νομάρχες κ. άλ. . Αποτέλεσαν τον «τροφοδότη» στελεχών των κυβερνητικών κομμάτων. Έφθασαν δε προεκλογικά το έτος 2004 να γεμίσουν την αίθουσα ενός θεάτρου για να ακούσουν τον ΓΑΠ, ο οποίος τελικά δεν πήγε.

Τα συνθήματά τους απαξιώθηκαν σε επίπεδο δε παραγωγής ιδεών υπήρξαν «φτωχοί». Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης αρχών και αξιών (διαπλοκή, αντιπαλότητα,ανεργία, οικολογικές καταστροφές).

Η αναγνώριση των τάσεων, που φαίνεται ότι είναι μόνο σε επίπεδο στελεχών είχε τη συμβολή της στη κακή εσωκομματική λειτουργία.

Όραμα δεν υπάρχει.
Ποιος άραγε πιστεύει σήμερα στο «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» με αυτοδιαχείριση και δημοκρατία?
Ποιος πιστεύει σήμερα ότι μπορεί να υπάρξει σ΄ αυτή τη γενιά, δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλεονάσματος, αξιοκρατία ( με τι κριτήρια άραγε?), κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, αλληλεγγύη?

Τα λιμνάζοντα νερά του ΣΥΝ έρχεται να ταράξει ο πρόεδρος Αλαβάνος. Παρά τις δυσκολίες από εκείνους που νομίζουν ότι «το παρελθόν τους περιμένει», εκφράζει με σοβαρότητα και πολιτική παρρησία τις απόψεις του (συμβίωση, εκκλησιαστικό, δίκαια μειονοτήτων, εθνικά θέματα, κ. άλ.), έχει καθαρές απόψεις, ασκεί αντιπολίτευση καταρρίπτοντας την «αγκυλωμένη» άποψη όταν γίνεται κριτική στην κυβέρνηση τα πολιτικά οφέλη εισπράττουν τα κόμματα εξουσίας, διαβουλεύεται με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τον κόσμο της εργασίας.
Όλα αυτά κοστίζουν μία άδικη κριτική (προσωπικά του δεδομένα).Θα πρέπεί όμως να ξέρει ότι απέχει «έτη φωτός» από την βαθμίδα στελεχών που τον ακολουθεί και από σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων του.
Ως πρόλογος για τις σκέψεις του γράφοντος στο βιβλίο:
"Οι αξίες και η αξία της αριστεράς",
Ευκλείδη Τσακαλώτου,
ΚΡΙΤΙΚΗ
που ακολουθούν εδώ