Έκπτωτος

Χωρίς ελληνικό διαβατήριο, χωρίς ελληνικό όνομα, καθαίρεση από την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη, ταυτίστηκε με οικ. συμφέροντα και την ακροδεξιά, όπως και ο πρόγονός του με τους αντιβενιζελικούς, αντί να είναι σύμβολο ενότητας, εχθρικός, υπονομευτής  και διώκτης της δράσης των «Λαμπράκηδων», με ευθύνες για τα έκτροπα 1964 - 1968, άρνηση υπουργοποίησης Γεωργίου Παπανδρέου στο Υπ. Εθ. Άμυνας, πτώση της λαοπρόβλητης κυβέρνησής του(1), διορισμό και ορκωμοσία κυβερνήσεων αποστατών, ορκωμοσία και "νομιμοποίηση" πραξικοπηματιών, (κυπριακό, αιγαίο, βάσεις, καθυστέρηση ενταξιακών διαδικασιών) χωρίς ποτέ να απολογηθεί στους επίσημους θεσμούς του κράτους (δικαιοσύνη, κοινοβούλιο), διεκδίκησε με αγωγή κατά του ελληνικού κράτους και έλαβε από μια επίορκη κυβέρνηση πρώην αποστατών, παράνομα αμύθητη περιουσία που ανήκε στο ελληνικό λαό και αργότερα χρηματική αποζημίωση 13,5 εκ ευρώ από το φορολογικά έσοδα της Χώρας και από κονδύλι των φυσικών καταστροφών.

Φέρεται να υπονόμευσε τις μεταδικτατορικές κυβερνήσεις, που ίσως αποτελεί μια εξήγηση της καθυστερημένης επιστροφής του. Ήλθε για πρώτη φορά το 1981 στην κηδεία της μητέρας του.

Το πολιτειακό ζήτημα, αξίωμα και θεσμός, τελείωσε με το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 1975, ύστερα από το οποίο του αφαιρέθηκε και ο τίτλος. Αρνήθηκε την αναγνώριση του αποτελέσματος κατ΄ αρχήν.

Τελείωσε η ιστορία του εκεί που έπρεπε να αρχίσει με την αποπομπή των πραξικοπηματιών και την καθαίρεσή τους.  

Η βασιλεία αποτελεί φεουδαρχικό θεσμό. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε έξωθεν. Διασώθηκε, όπου διασώθηκε, με διαρκείς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις ως προς τις αρμοδιότητες και τα προνόμια και με αποψίλωση εξουσιών.

Συμπέρασμα

«… ο γαρ αποθανών δεδικαίωται από τας αμαρτίας».
Απόστολος Παύλος

«… ο αποθανών απήλλακται το λοιπόν του αμαρτάνει νεκρός κείμενος».
Ιωάννης Χρυσόστομος

(1) Συνδέουν την πτώση με την άρνησή του να αποσύρει της ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από την Κύπρο και γιατί δεν μπόρεσε να "περάσει" το σχέδιο Άτσεσον. Αφορμή η μη αναγνώριση, από τον μετέπειτα έκπτωτο Κωνσταντίνο, του δικαιώματος του πρωθυπουργού να αναλάβει το Υπ. Εθνικής Αμύνης. Προκαλείται διάσπαση της Ένωσης Κέντρου με την αποχώρηση των αποστατών. Ο Κωνσταντίνος διορίζει αλλεπάλληλες κυβερνήσεις αποστατών, 15/7 Γεωργίου Αθανασιάδη – Νόβα, 17/9 Στέφανου Στεφανόπουλου, 22/12/1966 υπηρεσιακή κυβέρνηση  υπό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο, έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης 3/4/67, υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο για εκλογές που δεν έγινα ποτέ.