Η Ρωσία σήμερα

     Μετά την κατάρρευση της τότε ΕΣΣΔ το 1991, που ήταν αναίμακτη, δημιουργήθηκαν νέα ανεξάρτητα κράτη και άλλα μαζί με τη Ρωσία δημιούργησαν τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αποσοβήθηκε πραξικόπημα που δεν είχε τη υποστήριξη των πολιτών αντίθετα υπήρξε αντίσταση. Τρείς πολίτες καταπλακώθηκαν από τανκ ενώ προσπαθούσαν να το παρεμποδίσουν. Το ΚΚΣΕ διαλύθηκε. Η οικονομία της χώρας οδηγήθηκε σε μια μικτή μορφή που κυρίως στηρίχτηκε στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο.

     Τελευταίος πρόεδρος της τότε ΕΣΣΔ ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και πρώτος πρόεδρος ο Μπόρις Γιέλτσιν. Οι πολίτες απέκτησαν ελευθερίες και δικαιώματα.
     Τον Αύγουστο του 1999, που ο Γιέλτσιν ήθελε να αποχωρήσει, διόρισε πρωθυπουργό της Ρωσίας τον Βλαντιμίρ Πούτιν, εκείνη την περίοδο ήταν βοηθός δημάρχου της Α. Πετρούπολης. Ήταν στέλεχος της KGB για 16 χρόνια, για ένα μικρό διάστημα το 1998 και της  FSB, που διαδέχτηκε  την KGB και τον επόμενο χρόνο Γενικός Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου Ασφαλείας. Με την υποστήριξη του Γιέλτσιν το Μάρτη του 2000, ο Πούτιν εκλέχτηκε πρόεδρος για 4 χρόνια. Στις εκλογές του 2004 έλαβε ποσοστό 72%. Από το 2008 μέχρι το 2012 λόγω συνταγματικού κωλύματος για τρίτη εκλογή πρόεδρος εκλέγεται ο Μεντβέντεφ με πρωθυπουργό τον Πούτιν. Το 2012 ο Πούτιν επανεκλέγεται με 6-ετή θητεία.
     Κατά το διάστημα τη τρίτης θητείας του κατέλαβε τη Ν. Οσετία που ήταν ανεξάρτητο τμήμα της Γεωργίας και ακολούθησε η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Ακολούθησαν κυρώσεις αλλά ελάχιστα επηρέασαν τη Ρωσία. Ήταν η περίοδος που ο Πούτιν είχε απογειωθεί δημοσκοπικά. Ανέπτυξε τη ρωσική οικονομία. Κατηγορήθηκε, όμως, για αυταρχισμό, προπαγάνδα και διώξεις αντιφρονούντων. Ακολούθησε η επέμβαση στη Συρία, διασώθηκε ο Άσαντ και η Ρωσία εγκατέστησε ναυτική βάση στην Ταρσό, που είναι η μοναδική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο.  
     Το διάστημα 2016-2017 λόγω της μεγάλης πτώσης του πετρελαίου και διόγκωση του αναποτελεσματικού κρατικού τομέα υπήρξε ακραία φτώχεια και διαφθορά. Άρχισαν να ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας. Επικεφαλής της αντιπολίτευσης ήταν ο Αλεξέι Ναβάλντι που παρακολουθείτο και διωκόταν από τις μυστικές υπηρεσίες. Στις εκλογές του 2018 αποκλείστηκε από τις εκλογές. Κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώθηκε, αλλά η απόφαση δεν είχε εφαρμογή στη Ρωσία. Δέχτηκε επίθεση με τοξικό αέριο, αποθεραπεύτηκε στο εξωτερικό και όταν επέστρεψε φυλακίστηκε.
     Σε ολόκληρη τη μετασοβιετική  περίοδο εμφανίστηκαν πάμπλουτοι Ρώσοι επιχειρηματίες, πρώην κομματικά στελέχη ή στελέχη της KGB, που με αδιαφανείς τρόπους και μεθόδους κατόρθωσαν να ιδιοποιηθούν κρατικές επιχειρήσεις κυρίως στους τομείς του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και των λιπασμάτων. Ο Πούτιν βαθμιαία τους αντικατέστησε τοποθετώντας στενούς του συνεργάτες, εθνικοποίησε επιχειρήσεις και μεταβίβασε άλλες στο κράτος.  Οι νέοι ολιγάρχες και τα υψηλά αμειβόμενα στελέχη των κρατικών υπηρεσιών αποτελούν ένα στρώμα με προνόμια και επιλεγμένα σχολεία και πανεπιστήμια για τα παιδιά τους. Όλοι αυτοί είναι υποτακτικοί του Πούτιν και όσοι ενδεχόμενα δεν δέχονται να υποταχθούν απορρίπτονται η μπαίνουν φυλακή. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις Κοντορκόφσκι, που αναγκάστηκε να μεταβιβάσει την πετρελαϊκή του εταιρία και ο Γυφτουσένκο που αναγκάστηκε να πωλήσει σε χαμηλή τιμή τη δική του.   
     Το καθεστώς Πούτιν συνδέεται με δολοφονίες αντιφρονούντων στο εξωτερικό. Στις 4/3/18, στο Λονδίνο, ο πρώην πράκτορας Σεργκέι Σκριπάλ βρέθηκε αναίσθητος σ΄ ένα παγκάκι μαζί με την κόρη του Γιούλια. Είχε προηγηθεί το 2006 η δολοφονία του πρώην σοβιετικού πράκτορα Αλεξάντερ Λιτβινίνκο που είχε εκφραστεί κριτικά απέναντι στον Πούτιν.  
     Ο Πούτιν επιδιώκει την αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση των κυριότερων δυτικών δημοκρατιών. Έχει γραφεί ότι υποστηρίζει και ενισχύει ακροδεξιά κόμματα και ακροδεξιούς ηγέτες, όπως, τη Μαρί Λεπέν, Νάιτζελ Φάρατζ, Φόρτσα Ιτάλια, Λέγκα του Βορρά, AfD, ενδεχόμενα τον Τράμπ, δυστυχώς και το Die Linke. Η ρωσική οικονομία χρειάζεται αναδιάρθρωση, αλλαγή στις σοβιετικού τύπου βιομηχανικές υποδομές, διαφορετικά θα οδηγηθεί σε στασιμότητα και παρακμή.
     Το εργατοϋπαλληλικό κίνημα, αν και απαξιωμένο, φαίνεται να στηρίζει τον Πούτιν, όμως, αν υπάρξει οικονομική καθυστέρηση δεν αποκλείονται κοινωνικές αναταραχές.
     Σήμερα διαμορφώνονται τρείς τάσεις πολιτών, αυτοί που θέλουν την προσέγγιση της Ρωσίας με την Ε.Ε. αυτοί που δεν θέλουν και οι πολίτες της Ε.Ε. που θέλουν διεύρυνση με ένταξη της Ρωσίας.