ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1943 – ECHOS OF THE PAST – απόηχοι από το παρελθόν

     Ταινία που βασίζεται σε σενάριο - μυθοπλασία, με ιστορικές ανακρίβειες, πιθανόν σκόπιμες για να προκαλέσουν συζητήσεις, όπως και έγινε, ή γιατί το απαίτησαν οι χορηγοί στα πλαίσια αμφισβήτησης και αποψυχολόγησης από το βάρος των ναζιστικών εγκλημάτων αλλά και αποενοχοποίησης των Γερμανών, ναζιστών κατακτητών. Μυθοπλασία δε σημαίνει ότι μπορεί να προβάλλονται ιστορικά ψεύδη (αυστριακός στρατιώτης, αναπαραγωγή του ιστορικού ψεύδους για το γερμανογκρέμι).
     Το ψέμα του αυστριακού στρατιώτη θέλει να δείξει, όμως χωρίς να το πετυχαίνει, ότι η υπόθεση του ναζισμού ήταν θέμα κάποιων φανατικών και δεν αφορά το σύνολο της ναζιστικής Γερμανίας. Ερώτημα παραμένει η εκτεταμένη αναφορά παρά το ότι οι δημιουργοί γνώριζαν την πραγματικότητα.    
     Αναπαραγάγει τη γερμανική ψευδή άποψη περί αντιποίνων, που συνδέεται και με την άρνηση της χορήγησης των γερμανικών αποζημιώσεων και την εξόφληση του αναγκαστικού κατοχικού δάνειου που η ταινία σε κάποιο βαθμό ανακινεί και προβάλει.
     Κατά τ΄ άλλα κινηματογραφικά άρτια ταινία, με αριστείς ηθοποιούς, αλλά ελλείπουσα σεναριακά. Δεν αποδίδει και δεν διεγείρει τα συναισθήματα από το φρικτό μαζικό έγκλημα, τη μεταφορά και την ταφή των νεκρών τη νύχτα, την εκσκαφή των τάφων με τα χέρια των γυναικών, που μόλις είχαν διασωθεί. Δεν κάνει καμιά αναφορά στο Έπος της Εθνικής Αντίστασης και ιδιαίτερα στο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που έδρασαν στην περιοχή, την μαρτυρική Α. Λαύρα και τα μαρτυρικά χωριά, Ρωγοί, Κλειτορία και Σκεπαστό πέραν μιας γενικής ανακοίνωσης στο τέλος της ταινίας.
     Δεν είναι μια ιστορική  ταινία πέραν του ελληνικού της τίτλου και δεν τα κατάφερε να είναι μια συμφιλιωτική - αντιπολεμική ταινία.
     Τα Καλάβρυτα προβάλλονται στο εσωτερικό που δεν το έχουν ανάγκη, αλλά δεν θα γίνει το ίδιο  όταν η ταινία βγει, αν βγει, στο εξωτερικό, γιατί θα βγει με άλλο τίτλο, Echos of the past.

«Το παρελθόν δεν είναι ποτέ εκεί που το άφησες».

«Πως να αγαπήσεις τη ζωή όταν δεν έχεις παιδική ηλικία?».

Συμπέρασμα

Η Γερμανία θέλει να ξαναγράψει την ιστορία αποβάλλοντας τα ειδεχθή εγκλήματα των Γερμανών ναζιστών κατακτητών. Ενισχύει τον αναθεωρητισμό με την παραχάραξη της ιστορίας, τη χειραγώγηση της νέας γενιάς και τη διάβρωση της ιστορικής μνήμης. Χρησιμοποιεί και τον κινηματογράφο.

«Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και δεν θα αφήσουμε και τους άλλους να ξεχάσουν».