ΚΑΡΜΙΝΑ ΜΠΟYΡΑΝΑ

Μεσαιωνικά ποιήματα γραμμένα στη λατινική. Είναι αφιερωμένα στην Άνοιξη και στον έρωτα. Δημιουργοί είναι οι λεγόμενοι «Γκολιαρντι», μια ανομοιογενής κοινότητα περιπλανώμενων συγγραφέων, κληρικών και σπουδαστών που μεταξύ του 1250 και του 1350 ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξέφρασαν την αντιθεσή τους στο μεσαιωνικό ασκητισμό και στην αυθαιρεσία της εκκλησίας. Ύμνησαν και λάτρεψαν τη γυναίκα με γλυκείς, τρυφερούς και ευαίσθητους στίχους.
Το «ΚΑΡΜΙΝΑ ΜΠΟΥΡΑΝΑ» προέρχεται από μοναστήρι που ελέγετο Μπουράνουν στο Μόναχο όπου βρέθηκε συλλογή και από το λατινικό καρμεν που σημαίνει τραγούδι.
Μελοποιήθηκαν από τον Καρλ Ορφ, έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα (Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας και Ηρώδειο) και έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά.
…
"…Μονάχο με άφησε η πρώτη αγαπημένη,
τώρα για μια αλλη καίγομαι πολύ καλύτερη της.
Το πάθος το παλιότερο νέο πάθος το πραΰνει
και ένας καινούργιος έρωτας τον πρωτινό αποδιώχνει,
η αγαπημένη μου η παλιά τώρα απολησμονιέται
γιατί μια νέα γνώρισα κι έρωτα της προσφέρω,
έτσι τραγούδια ολόχαρα αυτήν υμνούνε τώρα".
…