ΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ "ΠΕΘΑΙΝΕΙ"

...
Mην ξεκινήσεις άσκοπα, δεν έχει ο δρόμος τέρμα,
κι είν΄κύκλος η φυγή, κι η λύτρωση ένα ψέμα.
Μην ξεκινήσεις, ρίζωσε στην πατρική σου γη,
και σκάψε την και κάμε την περιβόλι.
Αυτοί που ξεκινήσανε κάποιαν αυγή γιά μια φυγή,
ρυτιδωμένοι και σκυφτοί ξαναγυρίσαν όλοι.
...
Φώτης Αγγουλές

Εγκατάλειψη της υπαίθρου τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 ήταν θέμα πολιτικής επιλογής. Στις δεκαετίες αυτές χρειαζόντουσαν φτηνά εργατικά χέρια για να εργαστούν στις βιομηχανίες και στην ανοικοδόμηση κυρίως των αστικών κέντρων (αντιπαροχή). Κύρια αιτία απομάκρυνσης ήταν τα δασαρχεία που παρέπεμπαν στα δικαστήρια κτηνοτρόφους για παράνομη βόσκηση σε «δασικές εκτάσεις». Οι ποινές που επιβάλοντο ήταν πολύ αυστηρές για την εποχή.
Τις τελευταίες δεκαετίες είναι κύρια λόγοι κοινωνικοί (αδυναμία των αγροτόπαιδων να κάνουν οικογένεια, δυσκολίες στην εκπαίδευση των παιδιών, έλλειψη παιδικών σταθμών).
Πέραν αυτών όμως ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται σταθερά κατ΄έτος λόγω δυσμενών συνθηκών διαβίωσης, επισφαλούς γεωργικής δραστηριότητας, χαμηλού βιοτικού επιπέδου (κακές υπηρεσίες υγείας, πολιτισμού, διοίκησης κλπ) περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης.

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου έχει και τις οικονομικές της επιπτώσεις .
- χάνονται φυσικοί πόροι όπως το χόρτο που ξηραίνεται και δεν βόσκεται, τα νερά που απορρέουν χωρίς να αξιοποιούνται και η παραγωγική γη που δεν καλλιεργείται, αποσαθρώνεται και υποβαθμίζεται. Αυτοί οι φυσικοί πόροι είναι για την Χώρα ότι είναι το πετρέλαιο για κάποιες άλλες.
- χάθηκε ένας ιδιαίτερος και ξεχωριστός τρόπος ζωής που έχει να κάνει με το δέσιμο του γεωργού με τη γη, τη διατροφή με παραδοσιακά προϊόντα που παράγει, την κοπιώδη εργασία του αλλά και με τη ζωή του σε μικρούς αγροτικούς οικισμούς με στενές οικογενειακές σχέσεις. Πολλοί τη χαρακτηρίζουν ως μεσογειακή διατροφή. Όμως δεν είναι μόνο διατροφή είναι συνδυασμός εργασίας και διατροφής. Οι κάτοικοι της υπαίθρου υπήρξαν οι θεματοφύλακες του λαϊκού μας πολιτισμού (εθνικές και λαϊκές παραδόσεις , δημοτική μουσική και τραγούδια) ως παραγωγοί συνέβαλλαν και συμβάλλουν θετικά στη εθνική οικονομία
- εγκαταλείπονται παραδοσιακοί οικισμοί. Πέτρινα σπίτια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής καταστρέφονται η καταρρέουν από την αδιαφορία.

Τι μπορεί όμως να γίνει;
Τώρα είναι πάρα πολύ αργά.
Κύρια μορφή ανάπτυξης θα πρέπει να είναι η κτηνοτροφία σε συνδυασμό με καλλιέργειες ζωοτροφών και συμπληρωματικό εισόδημα από τον αγροτοτουρισμό
(ενοικιαζόμενα, ορειβατική δραστηριότητα, περίπατοι, αθλητική δραστηριότητα, εξοικείωση με την παραγωγική διαδικασία φροντίδα ζωών, άμελξη, φύτευση κλπ)
βιοτεχνική δραστηριότητα ( πλεκτά, υφαντά, παραδοσιακά γλυκά κα)
επαγγελματική δραστηριότητα (καταστήματα, εμπόριο κα)
αξιοποίηση ορεινών υδάτων ( ιχθυοτροφεία, μικρές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες)
ελεύθερο ημερομίσθιο
κλπ)