Ουκρανία – Ελλάδα…βίοι παράλληλοι

Τότε ήταν η Αντάντ – Entente σήμερα είναι το ΝΑΤΟ.

Τότε η Ελλάδα οδηγήθηκε στη Μικρασιατική Καταστροφή, στον αφανισμό του Ελληνισμού της Μ. Ασίας, ήταν εκεί για 2.500 χρόνια και στην παραχώρηση της Α. Θράκης κατ΄ απαίτηση των συμμάχων, κυρίως των Βρετανών.
Σήμερα η Ουκρανία χάνει τις ανατολικές επαρχίες, ο ουκρανικός λαός καταδυναστεύεται και η Ελλάδα χάνει τον Ελληνισμό της Μαύρης Θάλασσας και ίσως και την καταστροφή της Οδησσού - Πόλης Μουσείο.

Τότε και σήμερα γίνεται πόλεμος με αντιπροσώπους.
Τότε χρησιμοποιήθηκε ο Ελληνικός Στρατός και σήμερα ο Ουκρανικός για να εξυπηρετήσουν ξένα συμφέροντα. Και τότε και τώρα υπήρξε πολιτική συμφωνία, ο Ζελένσκι είναι ανεξέλεγκτος και στην Ελλάδα τότε ακόμη και το ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ, συμφώνησε κατ΄αρχή.

Την Ελληνική προσφυγιά την υποδέχτηκε η φτωχή τότε Ελλάδα, την Ουκρανική η διεθνής κοινότητα.

Η Ελλάδα, Δημοκρατικός Στρατός, απέφυγε την ανακωχή το 1948 και οδηγήθηκε σε προσφυγιά, αιματοχυσία και διχασμό που επηρεάζει ακόμη και σήμερα την πολιτική ζωή του τόπου.
Σήμερα η Ουκρανία, αρνείται να συμφιλιωθεί με την ήττα, γιατί κανένας δεν θέλει την ήττα ή την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας, αποφεύγει το διάλογο – συνθηκολόγηση με την αιματοχυσία να συνεχίζεται.

Στους πολέμους δια αντιπροσώπων τα αποτελέσματα είναι γνωστά (Αφγανιστάν, Βιετνάμ, Κούρδοι). Οι «σύμμαχοι» θα αποχωρήσουν, θα αφήσουν πίσω μια ρημαγμένη και διαλυμένη οικονομικά χώρα, με εκατόμβες νεκρών, με απαιτήσεις αποζημιώσεων και αποπληρωμής της λεγόμενης βοήθειας και αδυναμία ανασυγκρότησης της Χώρας.