ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: ΙΣΡΑΗΛ, ΛΙΒΑΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΙΣΡΑΗΛ


Το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1947 μετά από απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση, η Παλαιστίνη, που μέχρι τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία της Μεγάλης Βρετανίας, χωρίστηκε σε δύο κράτη: Ένα κράτος αραβικό, την Ιορδανία και ένα εβραϊκό, το Ισραήλ. Η παλιά πόλη Ιερουσαλήμ δόθηκε στην Ιορδανία και η νέα πόλη στο Ισραήλ, δηλ. η Ιερουσαλήμ διχοτομήθηκε.

ΛΙΒΑΝΟΣ


Αποτελεί έναν εντυπωσιακό συνδυασμό πολιτισμών και παραδόσεων αρμονικά πλεγμένων στο πέρασμα του χρόνου. Είναι μια πλούσια χώρα με ιδιωτικό εκπαιδευτικό σύστημα και ιδιωτική ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη.
Σήμερα η γεωργική παραγωγή είναι περιορισμένη. Oι καλλιεργητές δεν μπορούν να καλλιεργήσουν η να συλλέξουν τις ελιές τους γιατί οι ισραηλινοί δεν έχουν δώσει τους χάρτες με τις νάρκες.
-1920 αναγνωρίστηκε από την Κοινωνία των Εθνών ως ανεξάρτητο κράτος
- Από το 1943 ισχύει η αρχή της διανομής της ανώτατης και εκτελεστικής εξουσίας αναλογικά σε εκπροσώπους των μεγαλύτερων θρησκευτικών κοινοτήτων. Ο χριστιανικός πληθυσμός ανέρχεται περίπου στο 40% και ο μουσουλμανικός στο υπόλοιπο 60%. Χαρακτηρίζεται από τη συγκατοίκηση 17 διαφορετικών θρησκειών και δογμάτων εκ των οποίων 59% μουσουλμάνοι (με πλειονότητα τους σιίτες, αλλά και αρκετούς σουνίτες, Δρούζους, Αλεβίτες κ.ά.), 39% χριστιανοί (μαρωνίτες, καθολικοί, ελληνορθόδοξοι, κόπτες, προτεστάντες και άλλοι). Κατά το Σύνταγμα της χώρας ο πρόεδρος είναι χριστιανός, ο πρωθυπουργός σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής σιίτης.

ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 12/7/2006

- 4 Λιβανέζοι κρατούμενοι στις φυλακές του Ισραήλ
- οι παραβιάσεις των νοτίων συνόρων Λιβάνου τόσο από αέρος όσο και από ξηράς από το Ισραήλ
- η παράνομη κατοχή των «Αγροκτημάτων Σαμπά» που σύμφωνα και με τον ΟΗΕ ανήκουν στο Λίβανο. Η περιοχή αυτή είναι ιδιαίτερα εύφορη με πολλά αποθέματα νερού.

ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

- Η αιχμαλωσία δύο ισραηλινών στρατιωτών από τη Hezbollah και η απάντηση του Ισραήλ με την στήριξη των ΗΠΑ και τη σιγή της ΕΕ.

ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΟ

180.000 Παλαιστίνιοι πρόσφύγες, ζούνε σε 12 προσφυγικούς καταυλισμούς και αποτελούν καίριο ζήτημα για τον Λίβανο. Η χώρα επιμένει στην επιστροφή των ανθρώπων αυτών στην πατρίδα τους, δεδομένου ότι η ενσωμάτωση τους στην κοινωνία της χώρας θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη για λόγους οικονομικούς, αλλά και λόγω της διαταραχής της θρησκευτικής ισορροπίας. Δεν έχουν κάρτα εργασίας, δεν τους επιτρέπεται να ασκούν 48 επαγγέλματα, το 60% των παιδιών δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν μπορούν να αποκτήσουν περιουσία.

Η Hezbollah

Η Hezbollah είναι περισσότερο πολιτική οργάνωση ( με δύο υπουργούς στην κυβέρνηση του Λιβάνου) παρά στρατιωτική. Δηλώνει ότι είναι υπέρ του κοινοβουλευτικού δρόμου για την ισλαμική δημοκρατία - δηλαδή δεν θα κάνει καμία πραξικοπηματική κίνηση - και ότι θα σεβαστεί, ότι και να γίνει, όλες τις θρησκείες. Η Hezbollah ασκεί και κοινωνικό έργο. Λειτουργεί δύο νοσοκομεία και 40 κλινικές. Επίσης έχει αναλάβει την ανοικοδόμηση της Χώρας. Η Hezbollah χρηματοδοτείται με 100.000.000 $ από το Ιράν και άλλα τόσα περίπου από ομογενείς τους της Ν. Αμερικής.

(Συνέντευξη μεταξύ του ιδρυτή του περιοδικού Left Turn Bilal El-Amine και της εκδότριας Sasha Wrigh)
LT: Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Ιράν και της Συρίας στην πρόσφατη σύγκρουση; Τι επιρροή έχουν στη Χεζμπολάχ;
BE: Το Ιράν είναι ο κύριος υποστηρικτής της Χεζμπολάχ - της παρέχει χρήματα και άλλα είδη υποστήριξης. Χωρίς αμφιβολία αυτή η υποστήριξη ήταν κρίσιμη για τη δημιουργία της Χεζμπολάχ, για τη διατήρησή της και την επιτυχία της. Ωστόσο η Χεζμπολάχ ήταν εν πολλοίς μια οργανική εξέλιξη ριζωμένη στον Λίβανο. Οι ιρανικές επαναστατικές φρουρές βοήθησαν στην εκπαίδευση των πρώτων μελών της Χεζμπολάχ, ειδικά στη μάχη και στα στρατιωτικά ζητήματα. Αλλά υπήρχε ελάχιστη ξένη συμμετοχή στη Χεζμπολάχ - ήταν πρωταρχικά λιβανική. Θα έλεγα ότι η Χεζμπολάχ είναι περίπου 99% Σιιτική Λιβανέζικη - κυρίως άνθρωποι που επλήγησαν από την κατοχή του Λιβάνου. Η Ιρανική Επανάσταση παρείχε την υποστήριξη και την έμπνευση αλλά η Χεζμπολάχ πραγματικά απογειώθηκε μόνο μετά την ισραηλινή εισβολή και αναπτύχθηκε λόγω της μακρόχρονης κατοχής που ακολούθησε.
Η Συρία ήταν κυρίως δίοδος για να λαμβάνει η Χεζμπολάχ όπλα και επίσης όταν οι Σύριοι κατείχαν τον έλεγχο του Λιβάνου πριν το 2005 είχαν συμφωνία με τη Χεζμπολάχ ότι θα είχε την ελευθερία να διεξάγει την αντίσταση χωρίς παρεμβάσεις.Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει συμμαχία ή σχέση. Το πρόβλημα προκύπτει όταν εχθροί της Χεζμπολάχ εμφανίζουν αυτό ως επιχείρημα ότι η Χεζμπολάχ δεν ενεργεί προς το συμφέρον του λαού του Λιβάνου και ότι είναι μαριονέτα ή υποχείριο είτε των Σύριων είτε των Ιρανών. Αλλά, από κάθε άποψη, αν εξετάσει κανείς την ιστορία της Χεζμπολάχ πάντα ενεργούσε στο πλαίσιο στων συμφερόντων τουλάχιστον των ανθρώπων που εκπροσωπεί εδώ στη χώρα και εκπροσωπεί το ένα τρίτο του λαού. Όποιες αποφάσεις παίρνει η Χεζμπολάχ παίρνονται εδώ στον Λίβανο και εφαρμόζονται εδώ. Γίνεται επίσης μια προσπάθεια να τους συνδέσουν επίσης για άλλους λόγους - για να δέσουν τη Χεζμπολάχ με τον "άξονα του κακού" διευκολύνοντας τις ΗΠΑ και το Ισραήλ που θέλουν να τις ενώσουν σε κοινό μέτωπο ώστε να τις εξαλείψουν μαζί όπως προσπάθησαν να κάνουν σ' αυτό τον πόλεμο και δεν το κατόρθωσαν.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Σήμερα η Παλαιστίνη βρίσκεται μπροστά σ ΄ ένα πιθανό εμφύλιο πόλεμο.
Αιτία η αποτυχία Φατάχ και Χαμάς να καταλήξουν σε συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης.
Αφορμή των συγκρούσεων η απαίτηση του πρωθυπουργού Ισμαήλ Χανίγια να αποσυρθούν άνδρες ασφαλείας από τη Λωρίδα της Γάζας που δεν συνδέονται με την εσωτερική ασφάλεια.
Ένας εμφύλιος πόλεμος θα είναι το δεύτερο μεγάλο λάθος μετά την σύνταξη της ΟΑΠ στο πλευρό του Ιράκ και του Σαντάμ Χουσεΐν ( που είχε ως συνέπεια δυσχέρειες στις σχέσεις με τις αραβικές χώρες και διακοπή της χρηματοδότησης.
Η Χαμάς (που ήταν νικητής των προηγούμενων εκλογών ) είναι ακλόνητη στη θέση της κατά των πρόωρων εκλογών. Ο Πρωθυπουργός Ισμαήλ Χανίγια δήλωσε ότι η Χαμάς αποδέχεται εκεχειρία με το Ισραήλ υπό όρους (ΤΑ ΝΕΑ 20/12/2006).Συνεργάζεται με τη Hezbollah και το Ιράν (ΤΑ ΝΕΑ 19/12/2006).
Σήμερα οι Φατάχ και Χαμάς βρίσκονται σε μια εύθραυστη εκεχειρία. Ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς (Φατάχ), μετριοπαθής ηγέτης, είναι υπέρ μιας πολιτικής εθνικής ενότητας και υπέρ του διαλόγου με το Ισραήλ.

Links

Το who is who των οργανώσεων Φατάχ και Τανζίμ
Xαμάς