Disposable time

“Το πραγματικό βασίλειο της ελευθερίας, ο ανώτερος κόσμος του Μαρξ αρχίζει τότε μόνο όταν «η ανάπτυξη των δυνάμεων του ανθρώπου είναι αυτός καθαυτός σκοπός» και βασικός όρος για να φθάσουμε σε αυτή την ανώτερη φάση «είναι η συντόμευση της εργάσιμης ημέρας»
Τότε σε αυτή την ανώτερη κοινωνία «η ελεύθερη ανάπτυξη των ατόμων και όχι η μείωση του αναγκαίου χρόνου εργασίας, για να παραχθεί υπερεργασία, γίνεται ο σκοπός της παραγωγής. Πρόκειται συνεπώς για τον περιορισμό σε ένα ελάχιστο της αναγκαίας εργασίας, κάτι που επιτρέπει την καλλιτεχνική, επιστημονική κλπ, μόρφωση των ατόμων χάρη στον ελεύθερο χρόνο. Συνεπώς δεν θα είναι πια ο χρόνος εργασίας που θα αποτελεί το μέτρο του πλούτου αλλά ο disposable time (διαθέσιμος χρόνος)»”