ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

«Ακραία φαινόμενα ανεπαρκών δικαστών και εισαγγελέων, που όχι μόνον ανεβαίνουν στην έδρα αλλά και προάγονται, καθώς και κομματικοποιημένων δικαστών που εξαργυρώνουν την αφοσίωσή τους με προαγωγές ή με πολιτικές θέσεις μετά τη συνταξιοδότησή τους, καταγγέλλει ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημ. Παξινός σε συνέντευξή του στην «Ε».
. . .
Η εκτελεστική εξουσία προσπαθεί να παρεμβαίνει αμέσως ή εμμέσως στο έργο των δικαστών σε σοβαρές υποθέσεις που έχουν πολιτικό ενδιαφέρον και αυτό είναι πολύ άσχημο. Δημιουργείται μια εξάρτηση επικίνδυνη και έτσι παρατηρείται, εδώ και καιρό, το φαινόμενο κομματικοποίησης μικρής μερίδας δικαστών που κάποια στιγμή εξαργυρώνεται με προώθησή τους είτε στην ιεραρχία του δικαστικού σώματος είτε στην τοποθέτησή τους σε κάποιες επιτροπές με δικαιοδοτικό αλλά και πολιτικό χαρακτήρα ή στην κατάληψη, μετά τη συνταξιοδότησή τους, κάποιας πολιτικής θέσης, που οδηγεί σε αρνητικούς κατ' ανάγκην συνειρμούς. Ετσι όμως αποδυναμώνεται η αξιοπιστία της δικαιοσύνης».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
ΔΣΑ Δημήτρη Παξινού
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/10/2004

Τον τελευταίο καιρό ο υπέρτατος θεσμός της δικαιοσύνης βρίσκεται σε κρίση αν δεν διασύρεται.Ανεπαρκείς και παραδόπιστοι δικαστικοί λειτουργοί, η εμπλοκή τους με την πολιτική, με δικηγόρους και άλλους (Γιοσάκης κλπ) αλλά και η επαγγελματική δραστηριότητα αριθμού δικηγόρων συνθέτουν το «ΠΑΖΛ» της κρίσης.

Συμβολή στην κρίση έχει και η κακή Δημόσια Διοίκηση που δεν επιλύει προβλήματα και που η Πολιτεία αντί να τη «χρησιμοποιεί» ως οικονομικό εργαλείο τη χειρίζεται ως μέσον εξυπηρέτησης κομματικών σκοπιμοτήτων.

Παραβάτες «δικαστές» παραπέμπονται και απομακρύνονται. Ο τύπος γράφει για μεταθέσεις μεγάλου αριθμού δικαστών. Όμως φαίνεται η όλη προσπάθεια κάθαρσης να περιορίζεται σε «κατώτερους» δικαστές οι δε μεταθέσεις να δίνουν την εντύπωση της «συλλογικής ευθύνης» η να θυμίζουν «μαζικά αντίποινα». Το αποτέλεσμα θα είναι να διαλυθούν κάποιες οικογένειες.

Απαράδεκτο είναι επίσης, αν αληθεύει, αυτό που γράφηκε ότι λόγω των διαδικασιών «κάθαρσης» πολλοί δικαστές επέβαλαν αυστηρότερες κυρώσεις συγκριτικά με το παρελθόν για ανάλογες παραβάσεις.

Συμβολή στην κρίση έχουν και δικηγόροι. Ο «υπερπληθυσμός» τους, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο πολλών εξ αυτών, η απληστία της αμοιβής, η συμμετοχή τους σε «τηλεοπτικές δίκες» και επίορκοι δικηγόροι, αποτελούν νοσηρές στο χώρο της δικαιοσύνης καταστάσεις.

Μόνο ανεξάρτητη, με ελεγκτικούς εσωτερικούς μηχανισμούς, δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργεί αμερόληπτα και χωρίς να είναι «φρουρός» οποιασδήποτε μορφής εξουσίας.