ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνονται παρεμβάσεις της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Στα σοβαρά θέματα απαιτούνται ακριβείς θέσεις, ξεκαθάρισμα των εννοιών και αποκάλυψη σκοπιμοτήτων. Η υπόθεση της θρησκευτικής πίστης ( η της εσωτερικής φιλοσοφίας - μεταφυσικής) είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση του καθένα, ανήκει στην ιδιωτική σφαίρα κάθε ατόμου. Ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει την προσωπική του σχέση με το Θεό άλλωστε μεταξύ Θεού και ανθρώπων δεν υπάρχει μεσολαβητής, δεν παρεμβαίνει κανένας και δεν έχει εξουσιοδοτηθεί κανένας να τον εκπροσωπεί. Ο αρχιεπίσκοπος δεν είναι εκπρόσωπος ούτε του Θεού ούτε του Ελληνικού Λαού. Στις συγκεντρώσεις (λαοσυνάξεις) που πραγματοποίησε και σε διάφορες δηλώσεις του ακούγονται μισαλλόδοξες φωνές ( περιφρονώντας ακόμη και την φιλανθρωπική ρήση «αγάπα τον πλησίον ως εαυτόν»), φωνές κατά των μεταναστών κ.α. Παρεμβαίνει σε θέματα εξωτερικής πολιτικής χωρίς να έχει καμία αρμοδιότητα (Σκοπιανό, Ελληνοτουρκικές σχέσεις, «Μεγάλη Ιδέα» κλπ). Ενώ αντίθετα στα μεγάλα ζητήματα της εποχής (ανεργία, ναρκωτικά κλπ) σιωπά η έχει αρνητική θέση ( μετανάστευση) η στα γεγονότα που σημάδεψαν για πολλά χρόνια την πολιτική ζωή της χώρας ( Εθνική Αντίσταση, Εμφύλιος, Δικτατορία, Πολυτεχνείο κλπ) δεν αναφέρεται. Κινείται με πολυτελή πανάκριβα αυτοκίνητα, λέγουν ότι είναι συλλογέας πανάκριβων αμφίων και γενικά εμφανίζεται να προκαλεί συγκρινόμενους και με τους σεβάσμιους Ιεράρχες Βαρθολομαίο και Αναστάσιο. Προτείνει αξίες του παρελθόντος (προγαμιαίες σχέσεις, επαγγελματική δραστηριότητα γυναικών, μοναστικός βίος κλπ) και αντιπαραβάλλεται στα επιτεύγματα της Επιστήμης (βιοτεχνολογία, και στο νομοσχέδιο «περί ανθρώπινης αναπαραγωγής») Δεν δικαιούται να πολιτικολογεί, να ασπάζεται και να προβάλλει την πολιτική ιδεολογία πολιτικής παράταξης και να αντιμάχεται δημόσια θέσεις πολιτικές και νομοθετημένες από το Κράτος. Οι εκφράσεις «η δεξιά του Κυρίου» και «οι καταστάσεις αλλάζουν δόξα σοι ο Θεός» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 26/3/2004) είναι ενδεικτικές προθέσεων και ενεργειών. Απαιτεί τον αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης για οικοδόμηση και μάλιστα στην περιοχή της Αττικής που είναι ιδιαίτερα επιβαρημένη με ρύπους αλλά και οικοδομικά και κυκλοφοριακά περιφρονώντας η αγνοώντας το κοινωνικό συμφέρον και τις διαμαρτυρίες οργανώσεων και συμπολιτών του. Οσον αφορά το ζήτημα της εγγραφής του θρησκεύματος στα ΑΔΤ και τις υπογραφές είναι ένα θέμα που το χρησιμοποιεί για να κάνει πολιτική, να «θορυβεί» για να βρίσκεται στο προσκήνιο και όπως ακούγεται για να διαπραγματεύται ποσά των χρημάτων που πρόκειται να διαχειρισθεί από κοινοτικά ή άλλα προγράμματα,. - Διερωτάται κανένας τι θα γίνει με εκείνους που δεν επιθυμούν να δηλώσουν θρήσκευμα ή είναι άθρησκοι και η αρνητική τους δήλωση η άρνηση δήλωσης να καταγράφεται– Το ΑΔΤ είναι δημόσιο έγγραφο και συνδέεται με την ιδιότητα του πολίτη (και όχι του πιστού) και σκοπός του είναι η αναγνώριση του ατόμου που τη φέρει.– Δημιουργείται ένα καθεστώς ανισοτήτων και διάκρισης που βασίζεται στις θρησκευτικές η μη πεποιθήσεις του πολίτη με αποτέλεσμα φανερές η κρυφές διώξεις θρησκευτικών ρευμάτων. Επίσης πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για την αναγραφή του θρησκεύματος στα σχολικά έγγραφα.– Οσοι θέλουν (Χριστιανοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι κλπ) να έχουν ταυτότητες και να αναγράφουν το θρήσκευμά τους για να το χρησιμοποιούν ενώπιον των εκκλησιαστικών αρχών μπορούν οι εκκλησίες τους να εκδώσουν ταυτότητες όπως οι σύλλογοι και τα σωματεία.– Τέλος όσοι θέλουν την αναγραφή του θρησκεύματος ( όσοι και αν είναι) δεν μπορούν να το επιβάλλουν με νόμο στους άλλους ( έστω και αν είναι ένας) γιατί έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία της συνείδησής τους.– Η συγκέντρωση των υπογραφών και η απαίτηση για δημοψήφισμα κινήθηκαν στις παρυφές της νομιμότητας η της παρανομίας ενώ γνώριζε ότι στο Ελληνικό Σύνταγμα δεν προβλέπεται τέτοια διαδικασία. Σε όλα αυτά όμως η προηγούμενη κυβέρνηση κινήθηκε με παρρησία και ψήφισε σχετικό Νόμο που κατοχυρώνει τα θρησκευτικά δικαιώματα του πολίτη που είναι άλλωστε και Ανθρώπινα Δικαιώματα και προστατεύονται και από Διεθνείς Συμβάσεις.Συμπερασματικά- Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι λειτουργεί διχαστικά χωρίζοντας τον Ελληνικό Λαό σε εκείνους που συμφωνούν με τις απόψεις του και τους διαφωνούντες ενώ θα έπρεπε να έχει καθολική αποδοχή σε ένα Κράτος με 99% Ορθοδόξους. - Είναι γνωστό ότι εκεί που κυριάρχησαν εθνικιστικές αντιλήψεις (πρώην Γουγκοσλαβία και Σοβιετική Ενωση (Τσετσενία) Λίβανος κλπ) οι λαοί οδηγήθηκαν σε εμφυλίους πολέμους και εθνικές συμφορές.