Εναλλακτικές οικογένειες…

Μια μακρά παράδοση πατριαρχίας, άρνησης της ισοτιμίας, υποβιβασμού των γυναικών και οι ανισότητες, κατ΄ άλλους η μεταβολή ρόλου και θέσεων στην οικογένεια και η είσοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας, αλλά και οι οικονομικές δυσχέρειες, τα στερεότυπα και η κρίση των θεσμών του γάμου και της οικογένειας, οδηγούν σε σεξουαλική βία, θυματοποίηση, γυναικοκτονία και συζυγοκτονία.

Προς άμβλυνση του φαινομένου "... προτείνεται μια νέου τύπου οικογένεια, πιο ανοικτή, πιο αντι-συμβατική, μια οικογένεια που φέρνει σε πρώτο πλάνο τα πραγματικά αισθήματα και τις βαθύτερες ανάγκες των μελών της. Μια οικογένεια που ψάχνει τις νέες της ισορροπίες". _{Nick Hornby ΤΑ ΝΕΑ 25,26/4/2009.}

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Στρέλλα» Πάνος Κούτρας δήλωσε, «…η αγία οικογένεια εδώ και πολλά χρόνια έχει καταρρεύσει».

Η Αμερικανίδα Κρίσταλ Ίστμαν οραματιζόταν νέους τρόπους, όχι αυτούς του παραδοσιακού γάμου, για τη συνύπαρξη ανδρών και γυναικών, που θα τους επέτρεπαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους.

Ο Βασίλης Φθενάκης, πανεπιστημιακός και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μονάχου, έγραψε «…μετά το Β΄Παγκοσμιο Πόλεμο επικρατούσε το παιδοκεντρικό μοντέλο με βασικό μέλημα την τεκνοποίηση, σε δομικά σταθερή οικογένεια …τα τελευταία χρόνια η σύναψη γάμου δεν γίνεται πλέον για την απόκτηση παιδιού αλλά για το βίωμα της μέγιστης προσωπικής ευτυχίας… με αποδέσμευση από το φύλο για αναζήτηση της μέγιστης ευτυχίας …».

Περισσότερα στο «Γνωρίζοντας και Αναγνωρίζοντας τα Κοινωνικά Κινήματα».