Δεν φταίει μόνον η ανικανότητα, χρειάζεται ανασχεδιασμός, συγκεκριμέ-να:

1) επιστροφή της δασοπροστασίας στις δασικές υπηρεσίες, δασολόγους, δασοπόνους, δασοφύλακες και δασεργάτες με υποβοήθηση της πυρο-σβεστικής υπηρεσίας,

2) να επανεξεταστεί η ανοησία των εκκενώσεων που στερεί χιλ. ανθρώ-πους από την πυροπροστασία προστατεύοντας τα σπίτια τους,

3) να γυρίσουν οι άνθρωποι του δάσους, ξυλοκόποι, ρητινοσυλλέκτες, κτηνοτρόφοι κ.α. και τα δασικά έργα (καθαρισμός δασών, δασική οδοποιία, ποτίστρες, ταΐστρες, αντιπλημμυρικά έργα).

Η δασοπροστασία έχει μετατραπεί σε αεροπροστασία, που δεν σβήνει φωτιές αλλά μόνο μειώνει την ένταση, άλλωστε στις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στις πυρκαγιές το νερό εξατμίζεται, τα εναέρια μέσα δεν "πετούν τη νύχτα" και όταν υπαρχει άνεμος. 

Δεν υπάρχει σχεδιασμός πρόληψης που μπορεί να γίνει μόνον από τις δασικές υπηρεσίες.

Στα δάση έχει δημιουργηθεί αδιαχώρητο από τη χαμηλή βλάστηση. Δεν περπατιώνται πλέον.

Καμιά πυρκαγιά δεν έσβησε και καμία δεν σταμάτησε παρά μόνον όταν έφτασε στη θάλασσα. Η κυβέρνηση εξαντλεί τη δραστηριότητά της με τις εκκενώσεις. 

Δεν υπάρχει αντιπολίτευση στη Χώρα, κυβέρνηση έχει έναν αντίπαλο και αυτός είναι ο εαυτός της.