«Αιδώς ελληνοκύπριοι»

Η κυπριακή τραγωδία, που πολύ συνοπτικά η αρχή της περιγράφεται παρακάτω, συνεχίζεται με μια παράξενη αντιμετώπιση του κυπριακού ζητήματος από ανιστόρητους εμπαθείς ελληνοκυπρίους, που ορισμένοι μιλούν μόνο αγγλικά, αυτοπροσδιορίζονται ως Κύπριοι ή Βρετανοί, αρνούνται την ελληνική τους καταγωγή, ζητούν διχοτόμηση, όπως και οι τούρκοι και την ίδρυση ελληνοκυπριακού κράτους, υποστηρίζουν διεθνείς συμφωνίες της Ελλάδος που αποκλείουν την κυπριακή υπόθεση, στέκονται άκριτα απέναντι σε κυρώσεις που πλήττουν και θα πλήξουν ακόμη περισσότερο στο μέλλον την οικονομία του Νησιού και το σημαντικότερο απ΄όλα δεν έχουν στοιχειώδες ενδιαφέρον για το σοβαρότερο πρόβλημα του ελληνισμού πλην ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων. «Αιδώς Αργείοι».

1955  
Απρίλιος, έναρξη του ένοπλου αγώνα από την ΕΟΚΑ εναντίον της αγγλικής κατοχής και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Υποστηρίχτηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση. Πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ και εμπνευστής ήταν ο Μακάριος. To AKEΛ απέχει. Δεν γινόταν δεκτό ως οργανωμένο κόμμα παρά μόνον ως μεμονωμένα άτομα κατ΄ απαίτηση «Χ»ίτη στρατιωτικού αρχηγού αντισυνταγματάρχη Γρίβα που πρόβαλε ένα κοινωνικά υπερσυντηρητικό εθνικισμό που οδήγησε στους γνωστούς συμβιβασμούς (εγγυήτρια δύναμη η Τουρκία από το πουθενά, συνταγματική πρόβλεψη συνιδιοκτησίας του Νησιού Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων) και στην κατοχή μεγάλου τμήματος από τουρκικά στρατεύματα στις μέρες μας.

Ο Μακάριος ήταν στην Μπαντούγκ της Ινδονησίας για να παραστεί στην ιδρυτική συνέλευση του κινήματος των αδεσμεύτων.Ήταν καθοριστικός παράγοντας για την προετοιμασία της ΕΟΚΑ. Λόγο της δράσης του οι Βρεττανοί τον εξόρισαν στις Σευχέλες. Η εξορία του κράτησε μέχρι το 1957 με την πίεση του Αμερικανού προέδρου Αιζενχάουερ οι βρετανοί τον απελευθέρωσαν με την προϋπόθεση κατ΄αρχήν να μην επιστρέψει στην Κύπρο. Έκτοτε απέρριψε όλα τα σχέδια λύσης του Κυπριακού μέχρι που το 1959 -60 δέχθηκε τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου.

Ο ένοπλος αγώνας ξεκίνησε με εκρήξεις βομβών σε όλες τις πόλεις της Κύπρου και αποδεκτός από σχεδόν από το σύνολο του κυπριακού λαού

Και τότε και σήμερα ακούγονται φωνές για επικείμενη αποχώρηση των Βρετανών, η ένοπλη σύγκρουση οδήγησε σε εθνοτικές συγκρουσεις και το αίτημα της Ένωσης ήταν ανεπίκαιρο.  

Το μετεμφυλιακό κλίμα που υπήρχε τότε στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο. Τα ζητούμενα της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης για αυτόνομη κρατική υπόσταση και το κοινωνικό περιεχόμενο του αντιαποικιακού ανεξαρτησιακού  αγώνα συρρικνώθηκε στο αίτημα της Ένωσης. Η ΕΟΚΑ στράφηκε και κατά των Τουρκοκυπρίων και ο  Ντεκτάς αναγκάστηκε να συστήσει τη δική του οργάνωση, Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση που αποτελεί και την αρχική ιδέα διχοτόμησης.

1960:
Αύγουστος, ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σεπτέμβρης, Η Κύπρος γίνεται μέλος του ΟΗΕ.

1961: H πρώτη ανοικτή ρήξη αφορούσε τη διάρθρωση των δημοσίων υπαλλήλων. Προβλεπόταν σχέση 70/30. Η συμφωνία δεν τηρήθηκε εις βάρος των Τουρκοκυπρίων.
Ο Κιουτσούκ αρνείται το σχηματισμό ενιαίου στρατού.
Οι Τουρκοκύπριοι ζητούν ξεχωριστούς δήμους.
Εμφανίζονται οι πρώτες διχοτομικές αντιλήψεις.
Μάρτης, οι Τουρκοκύπριοι καταψηφίζουν στη βουλή το νομοσχέδιο για τη φορολογία. Σεπτέμβρης, ο Μακάριος συμμετέχει στη διάσκεψη των αδεσμεύτων στο Βελιγράδι.
Εκλογές βίας, νοθείας και διαφθοράς στην Ελλάδα που διενεργήθηκαν από την κυβέρνηση του στρατηγού Δόβα. Αποτελούν μελανή ιστορία του Ελληνικού κοινοβουλευτισμού. Δολοφονίες, τραυματισμοί, ξυλοδαρμοί, εκβιασμοί, απάτες , συλλήψεις πολιτών κατα την προεκλογική περίοδο και πλαστογραφήσεις εκλογικών καταλόγων χαρακτηρίζουν αυτές τις εκλογές. Κερδισμένη η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή με 51%. Οι πολιτικές ευθύνες του Καραμανλή γιά συμφωνίες Λονδίνου - Ζυρίχης δεν αποδόθηκαν. Η βία και η νοθεία ήταν ό μόνος τρόπος για να παραμείνει στην εξουσία. Ο ίδιος αρνείται να καταγγείλει το σχέδιο "ΠΕΡΙΚΛΗΣ".
Οκτώβρης, το τουρκικό πλοίο Ντενίζ φτάνει στα παράλια της Κύπρου φορτωμένο με όπλα για τους τουρκοκύπριους.
Την ίδια χρονιά συγκροτούνται οι ελληνοκυπριακές ένοπλες δυνάμεις από πρώην ΕΟΚΑβίτες, με κατεύθυνση κατά της Ένωσης και με αποκλεισμό των φανατικών ενωτικών και των αριστερών. Αρχίζει ένας νέος διχασμός.