ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΔΝΤ

“… στα τέλη του 2009 είχαν διαγνώσει ότι η ελληνική κρίση δεν είναι κρίση ρευστότητας αλλά κρίση φερεγγυότητας και είχαν εισηγηθεί στον Παπανδρέου και στον Παπακωνσταντίνου την αναδιάρθρωση του χρέους …»
ΤΑ ΝΕΑ Σ/Κ 11 +12 ΑΥΓ. 2012

«… ξέραμε από την αρχή στο ΔΝΤ ότι ήταν αδύνατο να υλοποιηθεί το πρόγραμμα γιατί δεν έχομε κανένα άλλο επιτυχημένο παράδειγμα. Επειδή η Ελλάδα είναι στην Ευρωζώνη δεν μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της για να τονώσει τηνανταγωνιστηκότητά της όπως ενθαρρύνονται πάντοτε να κάνουν οι χώρες που πάνε στο ΔΝΤ».

«… το πρόβλημα της Ελλάδος δεν έχει να κάνει με την καθυστέρηση σε διαρθρωτικές αλλαγές , όπως λένε οι τροικάνοι, αλλά με την κατάρρευση της ζήτησης ως συνέπεια του προγράμματος».
ΤΑ ΝΕΑ Σ/Κ 8 +9 ΣΕΠΤ 2012

"H πολιτική των περικοπών και της ακραίας λιτότητας δεν έχει στόχο τον περιορισμό του ελληνικού δημόσιου χρέους αλλά την εσωτερική υποτίμηση και την καθιέρωση ενός νέου κοινωνικού μοντέλου οργάνωσης στηριγμένου στην φτηνή εργατική δύναμη και την ιδιωτικοποιημένη λειτουργία του συνόλου της οικονομίας".

Τα απρόβλεπτα ποσοστά ανεργίας (2008: 7,4%, 2012: 24%)λόγο της οικονομικής ύφεσης, που δημιούργησαν τα μνημόνια, άλλαξαν δραματικά τις οικονομικές συθήκες στη Χώρα. Δημιούργησαν και δημιουργούν αρνητικές προυποθέσεις ενδεχόμενης βελτίωσης. Παρά τις μεγάλες θυσίες και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, έχει γραφεί ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι και δεν θα είναι διαχειρίσιμο. Εχει γραφεί επίσης ότι το 2020 θα ανέρχεται στο 150% του ΑΕΠ.