Tuesday, August 19, 2008

H κρίσι του περιβάλλοντος

"…Η κρίσι του περιβάλλοντος οφείλεται στο ότι ολόκληρη η βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξι της Δύσεως βασίστηκε στην ελεύθερη οικονομία και το μηχανισμό των τιμών, στα πλαίσια του οποίου οι παραγωγικές δυνάμεις λειτουργούν με τρόπο , ώστε να επιτυγχάνεται η ελαχιστοποίησι του κόστους της παραγωγής βάσει ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, χωρίς καθόλου να λαμβάνεται υπ όψι το κοινωνικό κόστος.
Έτσι, η επιδίωξι μεγιστοποιήσεως του κέρδους, που είναι συνυφασμένη με την ιδιωτική πρωτοβουλία και την παραγωγική δραστηριότητα, οδήγησε στη δημιουργία νέων προϊόντων και σε διαφορισμό των ποιοτήτων και των μορφών τους, με αποτέλεσμα να προκαλήται κατασπατάλισι των παραγωγικών πόρων.
Η οικονομική και η βιομηχανική κυρίως ανάπτυξι των τελευταίων δεκαετιών οδήγησε σε ληστρική εκμετάλλευσι των φυσικών πόρων, που οφείλεται στο γεγονός ότι στον υπολογισμό του κόστους δεν συμπεριλαμβάνεται και το κοινωνικό κόστος της παραγωγής. Τούτο πρέπει να αποδοθή στο ότι τα προβλήματα του περιβάλλοντος και του κοινωνικού κόστους βρίσκονται εκτός του μηχανισμού των τιμών.
Έτσι το πρόβλημα που παρουσιάζεται έχει διπλή μορφή, που συνίσταται αφ ενός στην αλόγιστη εκμετάλλευσι περιορισμένων και εξαντλούμενων μέχρι εξαφανίσεως φυσικών πόρων, χωρίς να λαμβάνεται καμμία πρόνοια για την καταβολή των αντιστοίχων εξόδων αναπαραγωγής και ανακυκλώσεως τους και αφ ετέρου στην σωρευτική και με επιταχυνόμενο ρυθμό αυξανόμενη αποβολή απορριμμάτων, που προκαλούν τη μόλυνσι και ρύπανσι του περιβάλλοντος, χωρίς καμμία προς το παρόν σοβαρή προσπάθεια καταβολής από τις επιχειρηματικές μονάδες των εξόδων για την πρόληψι και την κάθαρσί τους.
Με το σημερινό επίπεδο τεχνολογίας, ολόκληρος ο φυσικός πλούτος της γής είναι εξαντλήσιμος και δεν μπορεί να αναπληρωθή με ανακύκλωσι, παρά μόνο σε περιορισμένη έκτασι. Στην πρώτη γραμμή είναι τα πετρέλαια και οι άνθρακες, όπως επίσης και τα διάφορα μέταλλα.
Η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα υπήρξε πολιτική αφροσύνης και οδήγησε σε υπερκατανάλωσι και σε επικίνδυνη ρύπανσι και μόλυνσι του περιβάλλοντος. Αν οι τάσεις αυτές δεν αναχαιτιστούν το ταχύτερο, η ανθρωπότητα θα οδηγηθή πολύ γρήγορα σε χρόνια κρίσι ενδεχομένως δε και στην καταστροφή. Βέβαια, η ανάπτυξι της τεχνολογίας είναι δυνατό και πιθανό να δημιουργήση αυτόματα νέες διεξόδους στην κρίσι αυτή, χωρίς όμως να μπορεί να θεωρηθή αυτό απόλυτα βέβαιο".
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ
ΚΑΙ
ΟΙΚΟΝΟΜIΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙ
ΞΕΝ. Ε. ΖΟΛΩΤΑ
ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΘΗΝΑΙ 1976

Labels:

6 Comments:

At 20 August, 2008 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Διαχρονικό, ε;

 
At 20 August, 2008 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

Αν τότε τον είχαν ακούσει ίσως σήμερα να είχε διασωθεί κάτι.

 
At 21 August, 2008 , Blogger Δημήτρης said...

Το απόσπασμα αναδεικνύει, καταρχήν, τη διορατικότητα και την ευρύτητα του πνεύματος του αείμνηστου οικονομολόγου.
Αναδεικνύει όμως και μια τραγική αλήθεια: η γνώση του μεγέθους του προβλήματος καθώς και των αιτίων του υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Εντούτοις το συγκεκριμένο - καταστροφικό για το περιβάλλον - μοντέλο ανάπτυξης όχι μόνο δεν κάμπτεται αλλά ενισχύεται...

 
At 21 August, 2008 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

H επιστημονική γνωση είναι "διαχρονική" και οι επιστήμονες που κατέχουν εφαρμοσμένη γνώση είναι 'διορατικοί και με ευρύτητα πνεύματος"

 
At 25 August, 2008 , Blogger dgalanis said...

και να τον είχαν ακούσει δεν νομίζω να είχε διασωθεί κάτι ...

 
At 25 August, 2008 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

Μπορεί και να έχεις δίκηο.

Δεν είναι όμως και κακό το περιβαλλοντικό κόστος να θεωρείται και στοιχεί0 του κόστους της παραγωγής του προιόντος.

Αλλωστε ο ρυπαίνων πρέπει να πληρώνει.

Τελευταία διαπίστωσα ότι τα αεροπορικά εισιτήρια είχαν μιάν αύξηση λόγω της αυξημένης ρύπανσης που προκαλούν τα αεροπλάνα.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home