ΕΚΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΒΙΑΣΤΗ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

ΓΕΝΙΚΑ

Η ευθανασία:
συναρτάται αμέσως η εμμέσως με νομικά, φιλοσοφικά, κοινωνικά, ηθικά, ψυχολογικά και θρησκευτικά προβλήματα,
σημαίνει «την ανώδυνη επίσπευση του θανάτου προσώπου, πάσχοντος από επώδυνη και ανίατη ασθένεια» (πολυτραυματίες, καρκίνος, μη αυτοεξυπηρετούμενα άτομα)
περικλείει την επιλογή της στιγμής του θανάτου με σκοπό τη λύτρωση του ασθενούς από το αίσθημα του πόνου και ενδεχόμενα τη διατήρηση της ακεραιότητας της προσωπικής του αξιοπρέπειας
αφορά το σπλαχνικό θάνατο (mercy killing) και
διακρίνεται σε
εκούσια όταν ο ίδιος ο υποφέρων την επιθυμεί και σε
ακούσια όταν ο πάσχων αδυνατεί να εκφράσει τη θέλησή του και άλλοι αντί αυτού (συγγενείς , ιατρός) την αποφασίζουν ή
παθητική:
- δεν χορηγείται φαρμακευτική αγωγή
- ο γιατρός δεν προβαίνει σε ιατρικές πράξεις η διακόπτει ιατρικές πράξεις
ενεργητική:
- βράχυνση της ζωής του ασθενούς που πάσχει από ανίατη και βασανιστική νόσο.

ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

- όταν πρόκειται για τη δική μας ζωή.
- έχομε επίγνωση της κατάστασης.
- γίνεται πάντοτε με τη σαφή και εκφρασμένη βούληση μας.
ασθένειας.
Δηλ. έχομε εκφραστεί πριν η κατά τη διάρκεια επώδυνης και ανίατης ασθένειας.
O διεθνής όρος "living will", δηλαδή μιας " διαθήκης εν ζωή", με την οποία ένας υγιής σωματικά και πνευματικά άνθρωπος εκχωρεί στο γιατρό το δικαίωμα - κάτω από ορισμένες βέβαια, προϋποθέσεις - αφαιρέσεως της ζωής του, χωρίς εκείνος να διώκεται γι' αυτό ποινικά.
- είναι ατομικό και όχι κοινωνικό θέμα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

- Είναι ανθρώπινο δικαίωμα ο αξιοπρεπής θάνατος όπως και η αξιοπρεπής ζωή.

- Έχει γραφεί ότι πίσω από τα θέματα της ευθανασίας κρύβεται μια αναμφισβήτητη προσπάθεια μείωσης των εξόδων των ασφαλιστικών οργανισμών που είναι τεράστια (το 80% του συνόλου των εξόδων της ζωής του ασφαλισμένου) κατά την τελική φάση της ζωής του ασθενούς

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Έχει ο άνθρωπος δικαίωμα να τερματίσει τη ζωή του γιατί θεωρεί ότι η συνέχισή της τον απαξιώνει;

Είναι η Ζωή δικαίωμα ή υποχρέωση και πόσο πραγματικά μας ανήκει?

Θεσμοθέτηση η ανοχή;

Σε ποιες περιπτώσεις;

Ποιες προϋποθέσεις;

Ποιοι αποφασίζουν;

Υπάρχουν σκοπιμότητες;
(ασφαλιστικές εταιρείες – έξοδα νοσηλείας- οικ. συμφέροντα –κληρονομικά κλπ)

Είπαν η έγραψαν:

"έργο της ιατρικής είναι η αποκατάσταση της υγείας και η καταπράυνση των πόνων, όχι μόνο όταν η καταπράυνση αυτή μπορεί να οδηγήσει στη θεραπεία αλλά και όταν μπορεί να εξασφαλίσει ένα εύκολο και γαλήνιο θάνατο"
SIR FRANCIS BACON

"Το πιο ανατριχιαστικό από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος και όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς"
Επίκουρος προς Μενοικέα

"όπως όταν πρόκειται να ταξιδέψω, θα διαλέξω το πλοίο, η αν πρόκειται να κατοικήσω θα διαλέξω το σπίτι μου, έτσι θα επιλέξω και τον θάνατό μου όταν πρόκειται να φύγω από τη ζωή"
ΣΕΝΕΚΑΣ

Που επιτρέπεται:

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: η ευθανασία επιτρέπεται έπειτα από ιατρική γνωμάτευση και μόνον εάν συντρέχουν τρεις συγκεκριμένοι λόγοι: ο ασθενής να είναι ετοιμοθάνατος, να έχει επίγνωση της κατάστασής του, να αποδέχεται ανεπιφύλακτα τη διαδικασία και η διαβίωσή του να χαρακτηρίζεται ανυπόφορη.

ΔΑΝΙΑ: Ο γιατρός οφείλει να σέβεται τη βούληση του ασθενούς εφ όσον αυτή έχει εκφραστεί με κάποια ορισμένη διαδικασία που να αποδεικνύει τη σοβαρότητα της. Εάν ο ασθενής δεν θέλει ν α ταλαιπωρείται και ότι θέλει να εφαρμοστεί σ αυτόν παθητική ευθανασία και εάν συντρέχου σ αυτόν και κάποιες άλλες αντικειμενικές προϋποθέσεις ο γιατρός οφείλει συμμόρφωση.. Δεν προϋποτίθεται οίκτος ούτε κάποια άλλη στάση του γιατρού. Είναι νομική υποχρέωση του να συμμορφωθεί με τη βούληση του ασθενούς.

ΗΠΑ ΟΡΕΓΚΟΝ: σύμφωνα με το νόμο, ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται στους τελευταίους έξι μήνες ανίατης ασθένειας, να είναι σε διανοητική κατάσταση που να του επιτρέπει να πάρει ο ίδιος την απόφαση για την ευθανασία και η διάγνωση να επιβεβαιωθεί από δύο γιατρούς.