ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ 1996-2004 ΠΟΛΙΣ

Γράφηκε ότι είναι ένα από τα καλύτερα πολιτικά βιβλία της μεταπολιτευτικής περιόδου. Αυτή η εκτίμηση φαίνεται να μην απέχει πολύ από την αλήθεια.
Θα μπορούσαν όμως να γίνουν κάποια σχόλια:

- χρησιμοποιείται συχνά πρώτο πρόσωπο ενώ ο συγγραφέας δεν έχει ανάγκη για τούτο.

- γράφει τη «δεξιά» με το όνομα της

- στις σελ. 83,395 (3 φορές) χρησιμοποιείται η έκφραση «λαθρομετανάστευση», στις σελ. 132,268,272, 279,283 «οικονομικοί μετανάστες», στη σελ. 267 "παράνομη μετανάστευση" και στη σελ 395 "αυθαίρετη λαθρομετανάστευση"
Είναι τουλάχιστον λάθος, γιατί πιθανό να διεγείρει αντανακλαστικά racism, να γράφεται έτσι από έναν άνθρωπο που σε δύσκολες περιόδους έφυγε με πλαστό διαβατήριο και άλλο όνομα. Επίσης είναι ένδειξη να έχει γραφεί και να έχει δοθεί από άλλο πρόσωπο. Και έτσι πρέπει να είναι γιατί γράφεται (σελ .16) βοήθησαν σημαντικός αριθμός συνεργατών.
Δεν υπάρχουν παράνομοι μετανάστες. Ολοι οι άνθρωποι έχουν διακαιώματα και μάλιστα κατοχυρωμένα με διεθνείς συμβάσεις.
Ολα αυτά έρχονται σε αντίθεση με αυτό που γράφεται στη σελ. 296 "Το ΕΣΥ αποτελεί υπόδειγμα ως προς την ισότιμη πρόσβαση όλων όσων διαμένουν στην Χώρα..."

Για την κρίση των Ιμίων δίνεται μια σαφής και κατανοητή εξήγηση. Όμως δεν απαντάται το διαχεόμενο στους πολίτες ερώτημα για την εμπλοκή των ΗΠΑ στην δημιουργία αυτής της έντασης. Ούτε απαντάται το ερώτημα του Κολ (σελ.80) για το «ποιος θύλακας εξουσίας είχε στήσει την κρίση των Ιμίων» .

»Η ΕΕ έχει περάσει σε ένα στάδιο ανάπτυξης όρια ασαφή και στόχους αόρατους ,,,» σελ. 131
»Η Ευρώπη έχει υποστεί βαθύ ρήγμα με πρώτο θύμα την κοινή εξωτερική πολιτική…»σελ. 141
Αναφερόμενος στον πόλεμο του Ιράκ
»Οι πρωτοβουλίες που ανέλαβαν τα κράτη μέλη, οι αποσπασματικές συνεννοήσεις, οι διαδοχικές δηλώσεις σηματοδοτούσαν την έλλειψη πολιτικής συνοχής και την αδυναμία της Ένωσης να αρθρώσει μπροστά σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση άποψη» σελ 140
Απέτρεψε την αποσάθρωση της ΕΕ σελ143
»Διασώζοντας ιδιαίτερα στην Κρίση του Ιρακ τη συνοχή και στην ενότητα της Ένωσης»σελ 149
Αρκετές αναφορές για την επανεθνικοποιηση της αγροτικής πολιτικής
Δεν γίνεται κανένα σχόλιο παρά το ότι αναγράφονται τέτοιες εκφράσεις για ενδεχόμενη αποσύνθεση της ΕΕ

»Η πορεία προς την ΟΝΕ πράγματι απαιτούσε συναλλαγματική σταθερότητα και απέκλειε μεγάλες αποκλίσεις από μια καθορισμένη ισοτιμία»(σελ 171).
»Ένα από 5 κριτήρια που έπρεπε να πληρούνται για να εισαχθεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ ήταν η συμμετοχή της δραχμής στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών(ΜΣΙ) σελ189
»… έγινε δεκτή η δραχμή στο ΜΣΙ με υποτίμηση 13,8%.»
Ο συγγραφές δεν σχολιάζει τη μικρή αγοραστική μας δύναμη που πιθανό να έχει σχέση και με την ισοτιμία (ΕΥΡΩ/ΔΡΑΧΜΗΣ 1/340.75, την υποτίμηση
(περισσότερες δρχ για την αγορά ευρώ) την καθορισμένη ισοτιμία που απέκλειε μεγάλες αποκλίσεις άρα και ουσιαστικές διαπραγματεύσεις. Αναφέρεται όμως σε αυξήσεις λόγο στρογγυλοποιήσεων και σε αυξήσεις των τιμών λόγο εισαγωγής του ΕΥΡΩ σελ. 487.Δεν αναφέρεται και είναι πιθανό η μείωση της αγοραστικης δύναμης να προέρχεται και από δυσκολίες διαχείρισης του νέου νομίσματος.

Πουθενά στο βιβλίο δεν αναφέρεται η κερδοσκοπία στην αγορά (ιδιαίτερα βασικών αγαθών) και η έλλειψη μηχανισμών ελέγχου.

Δεν κάνει αναφορά για το «κίνημα τη αντιπαγκοσμιοποίησης» και τα γεγονότα που συνόδευσαν τις διάφορες συνόδους (Θεσσαλονίκη, Νίκαια, Λισσαβόνα κλπ)

Οι σελίδες πριν και μετά το ΕΛΣΙΝΚΙ (σελ 99, "ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ" σελ 455, Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ σελ. 375 και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ σελ. 381 αποτελούν τις κορυφαίες του βιβλίου και θα μπορούσαν να είναι μαθήματα διπλωματίας και πολιτικής στα πολιτικά και νομικά πανεπιστημιακά τμήματα.

Ο συγγραφέας φαίνεται ανθρώπινος (σελ 135 διάλογος με έλληνα μάγειρα στο Βέλγιο σε επίσημο γεύμα με τον Πρωθυπουργό του Βελγίου) αλλά και όταν περιγράφει ορισμένες φορές τις δύσκολες καιρικές συνθήκες του βορρά.

Σχόλια για το συγγραφέα τ. Πρωθυπουργό

Αισθήματα ικανοποίησης διακατέχουν τον πολίτη για την σοβαρότητα, αξιοπρέπεια και δημοκρατικότητα που διοικήθηκε η χώρα καθώς και για την αποτελεσματικότητα της Κυβερνήσεως του.
Η εξάλειψη η ο περιορισμός της ρουσφετολογίας (ΑΣΕΠ), η κοινωνική ειρήνη, η βελτίωση των δεικτών της οικονομίας, η ένταξη στην ΟΝΕ, η ολοκλήρωση σημαντικών τεχνικών έργων, η αναμφισβήτητα επιτυχημένη προεδρία, η προώθηση του Κυπριακού, η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, το κτύπημα της τρομοκρατίας (17Ν, ΕΛΑ), η ανάδειξη του θέματος των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ είναι μερικά από τα επιτεύγματα της κυβερνήσεως του.
Όμως η εικόνα της κυβερνήσεως προς τα έξω δεν ανταποκρινόταν προς το έργο της και το κύρος που της προσέδωσε ο Πρωθυπουργός κ Σημίτης.
Οι άκαμπτες φιλοδοξίες, η αδεξιότητα, οι αυθαιρεσίες και η προκλητική διαβίωση και δράση ορισμένων στελεχών ίσως ερμηνεύουν μερικώς αυτή την κατάσταση.
Η χώρα διοικήθηκε με δημοκρατικό τρόπο με τακτική σύγκλιση θεσμικών οργάνων
(υπουργικό συμβούλιο, κοινοβουλευτική ομάδα, κυβερνητικές επιτροπές κλπ. Ίσως κάποιος ισχυρισθεί ότι αυτά είναι αυτονόητα. Αυτονόητα ήσαν και στο παρελθόν αλλά δεν γινόντουσαν.
Η προσωπική και η οικογενειακή πολιτική ιστορία επέβαλαν μίαν άλλη πολιτική συμπεριφορά.
Διακόπηκε επίσης μια πορεία κάθαρσης γιατί το δρόμο του Τσουκάτου, Σμπώκου, Νεονάκη, Μανίκα, Θεοδώρου θα ακολουθούσαν και οι Πάχτας, Αργύρης ίσως και κάποιοι ακόμη. Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη για τα νέα παιδιά και για τους μισθωτούς εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

… συνεχίζεται εδώ
Αλλες απόψες:
- Για την ήττα των Ιμίων
- Γιά την αυτοκριτική του και το έργο του. επίσης και εδώ