«…στην πολιτική κυριαρχούν συνταξιούχοι, απόστρατοι, ανεπρόκοποι, ανεπάγγελτοι, τυχοδιώκτες και κάθε είδους τέτοια αποιδεολογικοποιημένα «φρούτα».

Ο φίλος μου και συνάδελφός μου Ν.Σ. σε πρόσφατη συζήτησή μας μου είπε ότι στην περιοχή της κατοικίας του κυριαρχούν στην πολιτική συνταξιούχοι, απόστρατοι, ανεπρόκοποι, ανεπάγγελτοι, τυχοδιώκτες και κάθε είδους τέτοια αποιδεολογικοποιημένα «φρούτα».

Μετά από αυτή την πρόκληση ως κινηματογραφική ταινία πέρασε το μυαλό μου και η δική μου περιοχή και δυστυχώς διαπίστωσα ότι συμβαίνουν τα ίδια.

Καλούμεθα να ψηφίσουμε ανθρώπους που ενώ ξέρουν να ομιλούν ή ξέρουν να γράφουν, αν ξέρουν, δεν έχομε ακούσει και δεν έχομε διαβάσει τις απόψεις τους για την ιδεολογία και τις θέσεις που υποστηρίζουν ότι υπηρετούν.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ευθυγραμμισμένοι με ισχυρούς κομματικούς ή οικονομικούς παράγοντες, μέσα ενημέρωσης, ακόμη και εκκλησιαστικούς ταγούς. Οι υπόλοιποι ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι ρόλο παίζουν.

Το αγαθό της πολιτικής είναι πλέον προνόμιο λίγων, εχόντων και κατεχόντων ή διαπλεκόμενων φυσικά και ανόητων που ξοδεύουν την περιουσία του πατέρα τους.

Έτσι ίσως μπορεί να εξηγηθεί η απαξίωση της πολιτικής, η αποχή ή το λευκό από τις εκλογικές διαδικασίες, που ξεπερνά το 40% και φυσικά η καταβαράθρωση του κύρους της Χώρας, η δημιουργία δυσεπίλυτων προβλημάτων από κάθε είδους κρίση και εν τέλει η προβολή και επιλογή κάθε είδους πολιτικής μαριονέτας.

Οι πολιτικοί:

- τρομοκρατούνται όταν δεν βλέπουν κόσμο να συνωστίζεται στα πολιτικά τους γραφεία και με την ιδέα αποτυχίας της επανεκλογής τους.

- αισθάνονται άβολα με τις έννοιες "πολίτης", " ευαισθητοποίηση", "συμμετοχή", κινητοποίηση", διεκδίκηση", "ανατροπή".

- συναναστρέφονται και "εξυπηρετούν" ένα μικρό κύκλο ανθρώπων και είναι ξεκομμένοι από την κοινωνική πραγματικότητα.

- στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν προσβλητική συμπεριφορά σε ανθρώπους που απευθύνονται σε αυτούς γιά περιπτώσεις σοβαρών οικογενειακών η άλλων προβλημάτων όχι κατά ανάγκη ρουσφετολογικών.

- θεωρούνται καλοί πολιτικοί όσοι έχουν την ικανότητα να επιλέγουν καλούς συμβούλους εξαρτώμενοι απόλυτα από αυτούς σε ειδικά θέματα ή όταν αλλάζουν υπουργεία η χώρο δραστηριότητας(π.χ. αυτοδιοίκηση)

Ορισμένοι εξ αυτών εμφανίζουν στα μάτια της κοινής γνώμης εικόνα ηθικού εκπεσμού.