1821-2021: 200 χρόνια ελεύθερου Ελληνικού Κράτους, 200 χρόνια από την Επανάσταση και την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους - Έθνους

 Εορτασμοί δυστυχώς (1921: πόλεμος, 1971: δικτατορία) ή «ευτυχώς» σε συνθήκες λοκντάουν για να θα αποφευχθούν τα πανηγύρια, η κακογουστιά των αναπαραστάσεων, η σπατάλη του δημόσιου χρήματος και η διαπλοκή (ολυμπιακοί αγώνες)  από μια επιτροπή που αγνόησε και αγνοεί ιστορικούς  και τις οργανώσεις τους, ενώ  συμμετέχουν μη ιστορικοί και γνωστοί αναθεωρητές. Μια επιτροπή που αδυνατεί  να κάνει την Ελληνική Επανάσταση αντικείμενο έρευνας της διεθνούς και ελληνικής επιστημονικής κοινότητας.

Όμως υπήρξε και συνεχίζεται μια δημοσιογραφική (διαδίκτυο, περιοδικά, εφημερίδες),  βιβλιογραφική και εκδοτική έκρηξη σχετική με το θέμα (Μαργαρίτης, Μηλιός, Κρεμμυδάς, ΙΣΝ – ΕΠ: Κριτικό Λεξικό, Μουσείο Μπενάκη: γ΄ τόμος έργων του Ανδρέα Κάλβου, «Ποικίλα», κ.α.) που έδωσε ευκαιρία σε πολλούς να πάρουν μια ιδέα για το τι συνέβη εκείνη την εποχή. Απ΄ ότι φαίνεται είναι το κάτι που θα μείνει.

Και εδώ οι αναθεωρητές και  όχι μόνο αυτοί, υπέρβαλαν, υπερβάλλουν με τη συμμετοχή ανώτερου κλήρου στην Επανάσταση και των προυχόντων που ήταν αντίθετοι με την επανάσταση, προσχώρησαν όταν δεν μπόρεσαν να την αποτρέψουν και όταν κατάλαβαν την έκβαση της προσδοκώντας ακόμη περισσότερα προνόμια. Υποβαθμίζουν τη συμμετοχή άλλων και προσπαθούν να διατηρήσουν μύθους, δεισιδαιμονίες και προφητείες, χωρίς να εγκαταλείπουν τη συνήθη τακτική τους για να εμβάλλουν αμφιβολίες για την ταξική (κατάρρευση της φεουδαρχίας) και κοινωνική σημασία της Επανάστασης (διαμόρφωση νέων κοινωνικών στρωμάτων, νέες μορφές διοίκησης, νέοι θεσμοί με τρία συντάγματα 1822:Επίδαυρος - 1823:Άστρος – 1827:Τροιζήνα, διαφορετικά συμφέροντα). Καταργήθηκε η δουλεία και θεσμοθετήθηκε ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ήταν Επανάσταση κοινωνικού και εθνικού χαρακτήρα. Η Χώρα απαλλάχτηκε και από τη φεουδαρχία και από τον τουρκικό ζυγό. Έπρεπε να  απαλλαχτεί και από αυτούς που απέκτησαν ισχύ χάρη στο τυραννικό κατοχικό καθεστώς και ήταν εξ΄ ίσου διεφθαρμένοι με αυτό.

Εμπνευσμένη από τη Γαλλική επανάσταση και τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, ήταν η πρώτη Επανάσταση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Έλληνες οι πρώτοι απ΄ όλους τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που πέτυχαν ανεξάρτητο έθνος - κράτος. Σηματοδότησε την ίδρυση εθνικών κρατών και την έναρξη κλονισμού των αυτοκρατοριών και την έναρξη του διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν η πρώτη Επανάσταση παγκόσμια που κυριάρχησε και πέτυχε στη θάλασσα με πολεμικό εξοπλισμό των εμπορικών σκαφών των καραβοκυρέων. Η Επανάσταση – πόλεμος της ανεξαρτησίας χρηματοδοτήθηκε από ιδιωτικά κεφάλαια πολλών υπόδουλων Ελλήνων και τα λάφυρα από τις οθωμανικές περιουσίες, τα κτήματα και τα κτίσματα.  

Έγινε γιατί δημιουργήθηκε ενιαίο και ισχυρό πατριωτικό κίνημα. Στην επιτυχία της συνέβαλαν και Έλληνες της Διασποράς και στην εδραίωση της μεγάλες δυνάμεις για τα δικά τους οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, φτωχά στρώματα που προσδοκούσαν στη διανομή των γαιών και  αποτελούσαν τη μαχόμενη πλειοψηφία, χωρίς ηγετικό ρόλο και πολιτική έκφραση, ενισχύοντας τους μελλοντικούς τους δυνάστες.

Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Επανάστασης ολοκληρώθηκε με τους αγώνες των αγροτών και την εξέγερση του Κιλελέρ όταν η κυβέρνηση Βενιζέλου ψήφισε το 1914 ειδικό νόμο που απαγόρευε την αναγκαστική έξωση των εργατών γης - κολίγων από τα τσιφλίκια και προέβλεπε την εκούσια εξαγορά των τσιφλικιών από το κράτος.

Η διανομή των «εθνικών γαιών», πρώην τουρκικών, καθυστέρησαν να διανεμηθούν. Μεγάλο μέρος αρπάχτηκε από τους δυνατούς ή χρησιμοποιήθηκαν από τον Όθωνα και την αυλή του για να δημιουργηθεί μια κάστα μεγαλοακτημόνων, στήριγμα του θρόνου.  

Η εκκλησία δεν συναίνεσε στη διανομή των δικών της εκτάσεων, την παραχωρούσε όμως εθελοντικά στον κατακτητή έναντι προνομίων.

«…μία οικονομική και πνευματική άνοδος των Ρωμιών σε μια στάσιμη ή παρακμάζουσα Οθωμανική αυτοκρατορία».
Α. Κοραής