Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ

Κατ΄ απαίτηση των δανειστών καταργήθηκαν κοινωνικοί πόροι που ενίσχυαν το ασφαλιστικό σύστημα (π.χ. ΟΓΑ: ποσοστό επί του τιμολογίου). Όμως παρέμειναν κάποιοι (όπως ποσοστό επι των συμβολαίων και αγγελιόσημο) που βαφτίστηκαν ως ατομικές εισφορές για να αποφευχθεί η κατάργησή τους και για να ενισχύσουν ισχυρές συντεχνίες (συμβολαιογράφοι, ορισμένοι εκδότες και δημοσιογράφοι δεν πλήρωναν? δεν πληρώνουν? ασφαλιστικές εισφορές).

    Δεν έφτανε μόνο τα παραπάνω 260 περίπου ασφαλισμένοι έλαβαν ανταποδοτική σύνταξη σε ανταπόδοση εισφορών που δεν κατέβαλαν ποτέ και που σκοπός αυτών των εισφορών, που ήταν κοινωνικοι πόροι, ήταν η απόδοσή τους στην κοινωνία και η ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος. Η θρασύτητά τους όμως ξεπέρασε τα όρια διεκδικώντας αναδρομικά, ανταποδοτικά ποσά εκατοντάδες χιλ. ευρώ που προφανώς δεν δικαιούνται.

    Πέραν τούτων φάνηκε και η αδεξιότητα και η προχειρότητα νομοθέτησης με την αγνόηση ανώτατου ορίου σύνταξης που προέβλεπε ο προηγούμενος του νόμου Κατρούγκαλου ασφαλιστικός νόμος.