ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ

Αναφέρεται και στα προβλήματα της γαλλικής κτηνοτροφίας και γεωργίας μέσα από τις ακραίες και αθυρόστομες αλκοολικές και ερωτικές περιγραφές ενός γεωπόνου – γεωργικού μηχανικού (γεωπόνος και ο ίδιος ο συγγραφέας) που φαίνεται να μην είναι διαφορετικά από εκείνα της ελληνικής γεωργίας όπως η εισαγωγή μεγάλων ποσοτήτων φτηνότερου γάλακτος (1.250.000 τόνοι) για την παρασκευή τυριών ΠΟΠ, η κατάρρευση της παραγωγής βερίκοκων, η βιομηχανική ορνιθοπαραγωγή και αυγοπαργωγή όπου συνυπάρχουν ασθενείς, νεκρές και ισχνές κότες με υγιείς. «… η εντατική γεωργία, η βασισμένη σε γιγάντιες εγκαταστάσεις και στη μεγιστοποίηση της απόδοσης ανά εκτάριο, αυτή η αγροτοβιομηχανία που βασιζόταν εξ ολοκλήρου στις εξαγωγές, στο διαχωρισμό γεωργία και κτηνοτροφίας ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έπρεπε να κάνει για να καταλήξει σε μια βιώσιμη ανάπτυξη. Αντίθετα έπρεπε να πριμοδοτηθεί η ποιότητα, η κατανάλωση και παραγωγή σε τοπικό επίπεδο, η προστασία των εδαφών και του υδροφόρου ορίζοντα με περίπλοκες εναλλαγές καλλιεργειών και τη χρήση ζωικών λιπασμάτων». «Ο αριθμός των αγροτών στη Γαλλία έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά όχι αρκετά. Πρέπει να μειωθεί ακόμη δύο και τρείς φορές για να φτάσει στα ευρωπαϊκά πρότυπα, στα πρότυπα Ολλανδίας και Δανίας…. Η Γαλλία έχει κάτι παραπάνω από 60.000 γαλακτοπαραγωγούς και σε 15 χρόνια θα έχουν μείνει 20.000. Αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία τώρα είναι ένα τεράστιο κοινωνικό σχέδιο, το πιο χονδρό κοινωνικό σχέδιο που εφαρμόζεται σήμερα, είναι ένα σχέδιο μυστικό όπου οι άνθρωποί χάνονται καθένας μόνος τους στη γωνιά του, χωρίς να γίνεται ποτέ θέμα στα κανάλια». «…το σκάνδαλο της κατάργησης των ποσοστώσεων επανερχόταν σαν ασυνείδητη εμμονή, σαν ενοχή από την οποία κανένας δεν κατόρθωνε να απαλλαγεί εντελώς. Οι αφόρητες συνθήκες που επέβαλαν οι μεγάλες βιομηχανίες στους παραγωγούς ήταν επίσης ένα ευαίσθητο θέμα».
Φαίνεται ότι για τη Γαλλία είναι περίοδος εγκατάλειψης της υπαίθρου και της πολιτιστικής της παράδοσης που συνδέεται με την κρίση στη γεωργία, με εγκαταλειμμένα χωριά, χωρίς γιατρούς, ιντερνέτ, σχολεία. Παρατηρείται μια μεταφορά πλούτου από την ύπαιθρο στις μεγάλες πόλεις.
Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια
Αποκαλύπτει την κρίση στην ευρωπαϊκή γεωργία και ιδιαίτερα της γαλλικής υπαίθρου.Πωλούν σε ξένους τις εκτάσεις τους για να διατηρήσουν τις εκμεταλλεύσεις τους.Περιγράφει τη φούσκα των ακινήτων: με διπλασιασμό των τιμών 2002 – 2007, τη σύντομη έκρηξη του 2015 – 2017 και την κατάρρευση στη συνέχεια.

ΜΙΣΕΛ ΟΥΕΛΜΠΕΚ
ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ
ΕΣΤΙΑ