Το πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται.

Η σεναριογράφος και σκηνοθέτης εμπνεύστηκε από το  μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Μια ερωτική ιστορία που χτίζεται αργά ανάμεσα στη ζωγράφο Μαριάν και την αριστοκράτισσα – κριτικό τέχνης Ελοίζ. Η πρώτη καλείται να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο της δεύτερης, ύστερα από αίτημα της μητέρας για να σταλεί στον υποψήφιο σύζυγο στο Μιλάνο.

Ο πίνακας γίνεται και καταστρέφεται επειδή δεν άρεσε, στη δεύτερη προσπάθεια που δεν τελειώνει μέχρι να αλλάξουν τα συναισθήματα, ο πίνακας γίνεται αποδεκτός. Η αλλαγή των συναισθημάτων οδηγεί και στην έκφραση της σεξουαλικότητας τους και την απελευθέρωση από την αυταρχική μητέρα μέχρι τον επερχόμενο γάμο.

Όπως ο Ορφέας συνειδητά γύρισε για να δει την Ευρυδίκη επιλέγοντας τις αναμνήσεις παρά τη ζωντανή παρουσία έτσι και στην ταινία όταν οι δύο τους συναντώνται στο κονσέρτο η Μαριάν επιλέγει να φύγει παρά να συναντήσει την Ελοίζ.

Συμπερασματικά ο καθένας ερμηνεύει και απολαμβάνει τα έργα τέχνης και τη σεξουαλικότητά του ανάλογα με τα συναισθήματα που δημιουργούνται η από τα συναισθήματα με τα οποία διακατέχεται.