Συνέχεια από εδώ
- Ο καταγγελτικός λόγος όταν δεν συνοδεύεται από εναλλακτικές προτάσεις,
- Η αντιπαράθεση για την ιδεολογική καθαρότητα διαφόρων ομάδων, παρατάξεων η κομμάτων που δεν ενδιαφέρουν τους εργαζόμενους αντί της συνεννόησης, συναίνεσης και δράσης.
- Η ανακολουθία "προεκλογικών εξαγγελιών" και "κυβερνητικού λόγου".
- Ο ισχυρισμός ότι η κατάργηση της βάσης του 10 εξυπηρετεί εκπαιδευτικούς σκοπούς.
- Η ανακοίνωση των ονομάτων φοροφυγάδων αντί της γνωστοποίησης του ποσού που κατέβαλαν, αν κατέβαλαν.
- Ο προσχηματικός διάλογος και οι προειλημμένες αποφάσεις.
- Οι δηλώσεις από την τηλεόραση γιά μείωση των τιμών των φαρμάκων από τις φαρμακευτικές εταιρίες και οι εκφράσεις "δεν υπάρχει σάλιο",
- Ο σκόπιμα ασαφής πολιτικός λόγος και φυσικά τα ψέματα.
- Ο εκφοβισμός και η δημιουργία πανικού των πολιτών προκειμένου να αποφασιστούν και να εφαρμοστούν ακραία ασφαλιστικά και οικονομικά μέτρα.
Και δίπλα στον καταγγελτικό λόγο ας συμπληρώσουμε την επικοινωνιακή προβολή (με όποιο τρόπο επιλέγει κάθε φορέας) και τη διάσταση πράξεων και λόγων. Ας θυμόμαστε όμως ότι ο λαϊκισμός ενυπάρχει (πέρα από την πατερναλιστική διάθεση την οποία ήδη σχολίασα στο προηγούμενο post) σε φορέα εξουσίας. Στην Εκκλησία, στο Σχολείο, στα κόμματα, στον αθλητισμό...
ReplyDelete