ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ – ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΠΙΟΥ 8,9/10/1944

Στο Κορωπί, κατά τη διάρκεια της κατοχής:
- είχε δημιουργηθεί ομάδα ενόπλων ΕΛΑΣιτών και  πολυπληθείς ομάδες ΕΠΟΝιτών που δρούσαν κάτω από τη μύτη του κατακτητή μεταφέροντας πληροφορίες, έντυπο υλικό και ανθρώπους προς και από το «βουνό». Το Κορωπί είχε αναπτύξει ένα σοβαρό αντιστασιακό δίκτυο διακίνησης πληροφοριών και ανθρώπων προς τα μέτωπα της ένοπλης αντίστασης. Υπήρξαν επίσης πολλές αντιστασικές δράσεις και από ανοργάνωτους Κορωπιώτες.
- υπληρχαν ρουφιάνοι, καταδότες, σενεργάτες και δωσίλογοι, που τρομοκρατούσαν κα έλεγχσν την τοπική κοινωνια πολιτικά (κοινότητα, χωροφυλακή) και οικονπομικ΄λα (μαυραγορίτες κ. άλ.).
 
25-26/8/1944 αρχίζει η προγραμματισμένη αποχώρηση των γερμανών από την Ελλάδα.
Αρχές Σεπτέμβρη 1944 αυτοδιαλύεται η ΟΠΛΑ. Είχε συγκροτηθεί ως αντίβαρο της δημιουργίας των Ταγμάτων Ασφαλειας.
20/9/1994 είχαν αποχωρήσει τα Ες – Ες από την Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι πράξεις «αντιποίνων» διενεργούσαν τα Ες – Ες.  
21/9/1944 είχε εκκενωθεί η Πελοπόννησος.
22-25/9/1994 δεν υπήρχαν γερμανοί στο Κορωπί.

Οι δρόμοι αποχώρησης από την Ελλάδα ήταν δύο (2):  από την Αττική (Ελευσίνα) και την Βοιωτία (Θήβα). Κανένας δρόμος αποχώρησης δεν διερχόταν από το Κορωπί για Αθήνα και Ελευσίνα.

Δύο (2) εβδομάδες πριν το έγκλημα είχε διαλυθεί η Κομμανταντούρα, οι γερμανοί είχαν αποχωρήσει, και οι εθνικιστές – παρακρατικοί είχαν συσπειρωθεί γύρω από το Σπηλιωτόπουλο (Στρατιωτικός Διοικητής Αθηνών).
Οι ΕΛΑΣίτες απέτρεπαν πράξεις βίας και εκδίκησης, προέτρεπαν για διασφάλιση της δημόσιας τάξης  και την αποφυγή πράξεων αυτοδικίας.

Την ίδια εποχή παραλαμβάνονταν και μεταφέρονταν όπλα από τις ανατολικές ακτές της Αττικής με τη δικαιολογία τον εξοπλισμό της αστυνομίας μετά την αποχώρηση των γερμανών. Μέρος ή το σύνολο αυτών των αποστολών κατέληγαν στις εθνικιστικές – παρακρατικές οργανώσεις (Χ, μπουραντάδες, Τάγματα Ασφαλείας, προδοτικό ΕΔΕΣ κ. άλ.  Με ευθύνη αυτών των οργανώσεων και ύστερα από διαταγή του Σπηλιωτόπουλο παραλαμβάνονταν και μεταφέρονταν τα όπλα. Έχει γραφεί ότι από το Πόρτο Ράφτη ως το Κορωπί είχαν συγκεντρωθεί πολλές ομάδες Χιτών και γερμανοτσολιάδων  με πολιτικά για διοχέτευση των όπλων στα σώματα ασφάλειας και τις εθνικιστικές οργανώσεις.    
Στην περιοχή υπήρχαν επίσης ΕΛΑΣίτες  στην αντίληψη των οποίων είχε υποπέσει  η διακίνηση  των όπλων.

Ο Σπηλιωτόπουλος ( Στρατιωτικός Διοικητής Αθηνών) μεταξύ των άλλων είχε καταμερίσει τους αξιωματικούς και τα μέλη των εθνικιστικών οργανώσεων σε τρία (3) συντάγματα. Το 1^ο  Σύνταγμα περιελάμβανε τη Χ και την Εθνική Δράση . Περιελάμβανε και τη Χ Κορωπίου. Διοικητής του 1^ου Συντάγματος ήταν ο μετέπειτα ΕΟΚαβίτης Γρίβας. Σημειώνεται ότι «το νομικό καθεστώς κατοχής της Ελλάδος υπαγορεύτηκε από τη στρατιωτική νομοθεσία, η οποία έδινε έκτακτες στρατιωτικές εξουσίες στους κατά τόπους στρατιωτικούς διοικητές , δικαίωμα ακόμη και να προσδιορίζουν μια περιοχή της κατεχόμενης χώρας ως ”πεδίο επιχειρήσεων”  σε περιπτώσεις ταραχών (δηλ αντιστασιακές πράξεις) και να παίρνουν όλα τα μέτρα για να διατηρείται η τάξη στις χώρες διοικήσεώς τους . Είχε συνεπώς, ο στρατιωτικός διοικητής, σαν φορέας εξουσίας της κατοχής, δικαιώματα ασκήσεως ανώτερης εξουσίας , τα όρια της οποίας “προσκρούουν μόνο στη θέληση του Φύρερ” σύμφωνα με τη υπ΄αρ. 90 διαταγή του Γενικού γερμανικού επιτελείου».

Στις 8/10/1994 ημέρα Κυριακή και με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν γερμανοί στην περιοχή ο ΕΛΑΣ προγραμμάτισε παρέλαση και η ΕΠΟΝ λαμπαδηδρομία.  Καμιά ενέδρα δεν είχε σχεδιαστεί (αφού δεν υπήρχαν γερμανοί). Ξαφνικά τα πρώτα τμήματα της παρέλασης βρίσκονται αντιμέτωπα με «γερμανούς» που επέβαινα σε δύο (2) φορτηγά. Πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί, ανταποδίδουν οι ΕΛΑσίτες και οπισθοχωρούν στο σημείο εκκίνησης . Οι «γερμανοί» συνεχίζουν την πορεία τους προς Αθήνα. Στη διαδρομή δέχτηκαν πυρά από τους ΕΛΑΣίτες, αποβιβάζονται από τα φορτηγά, οχυρώθηκαν πρόχειρα και με φωτοβολίδες και ίσως και άλλα μέσα ζήτησαν ενισχύσεις.  Η ανταλλαγή πυρών διήρκεσε αρκετές  ώρες.
Στην περιοχή υπήρχε και το 1^ο Σύνταγμα που είχε συστήσει ο Σπηλιωτόπουλος ήταν ενισχυμένο με Χίτες,  μπουραντάδες και άλλους εθνικιστές.

Τη Δευτέρα 9/10/2016 (3 ημέρες πριν την οριστική αποχώρηση των γερμανών) έφτασαν ενισχύσεις από «γερμανούς».
Το ερώτημα που προκύπτει είναι που βρέθηκαν οι γερμανοί η αυτοί που εμφανίστηκαν σαν γερμανοί?
Οι ΕΛΑΣίτες αποχώρησαν γιατί δεν είχαν εντολή να εμπλακούν σε μάχη. Αντίθετα είχαν διαταγή για το αντίθετο.  
Οι «γερμανοί» η οι γερμανοί και οι συνεργάτες τους πυροβολούσαν  αδιακρίτως ότι κινιόταν. Έβαζαν φωτιά, αφού πρώτα λεηλατούσαν, επιλεκτικά σε σπίτια και καταστήματα. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας έφυγαν για Αθήνα και από τότε εξαφανίζονται για πάντα. Άφησαν πίσω τους 47 φονευθέντες Κορωπιώτες  και 400 καμένα σπίτια από τα οποία 300 ολοσχερώς.

Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν «τα αντίποινα δεν έγιναν από τους γερμανούς αλλά από τους Χίτες», «υπήρχαν Κορωπιώτες ντυμένοι στα γερμανικά που συνέχισαν το κάψιμο»,  «υπήρχαν Κορωπιώτες ανάμεσα στους «γερμανούς» που υποδείκνυαν ποιο σπίτι να καεί  και ποιο όχι», «άκουσαν «γερμανούς» που έκαιγαν σπίτια να μιλούν ελληνικά».
Γυναίκα που αναγνώρισε έναν Κορωπιώτη που συμμετείχε στην τραγωδία δολοφονήθηκε από τον αναγνωρισθέντα.  
Κορωπιώτης επίσης καταγόμενος από τις Οινούσες ήταν Χίτης και συμμετείχε στην υπόδειξη σπιτιών προς πυρπόληση.
Ο πρόεδρος του Κορωπίου στα γεγονότα της 9/10/1944 είχε εξαφανιστεί από το Κορωπί και επανήλθε μετά τα Δεκεμβριανά. Ο ένας του αδελφός ήταν καταδότης των γερμανών καθ΄ όλη τη διάρκεια  της κατοχής και ο δεύτερος είχε καταγγελθεί ότι ήταν ένας από τους Κορωπιώτες που συμμετείχε στην τραγωδία και μάλιστα γερμανοντυμένος.

Τα συμπεράσματα και οι απαντήσεις είναι προφανείς.
(απουσία των Ες – Ες δεν εφαρμοζόντουσαν «αντίποινα», από πού προήλθαν οι ενισχύσεις ενώ δεν υπήρχαν γερμανοί στην περιοχή ενώ είναι γνωστό ότι υπήρχαν ισχυρές ομάδες Χιτών και άλλων εθνικιστών και είχε την έδρα του το 1^ο Σύνταγμα που είχε συστήσει ο Σπηλιωτόπουλος και μέλη του ήταν και Χίτες Κορωπιώτες , το Κορωπι δεν ήταν δρόμος αποχώρησης των Γερμανών και δεν υπηρχε λογος να σχεδιαστει ενεδρα, έπρεπε να ελευθερωθούν οι διαδρομές των όπλων που παραλαμβάνονταν και διακινούντο από τη περιοχή, ρόλος Σπηλιωτόπουλου).

πηγή:
ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1940-44
ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ
ΘΩΜΑΣ Σ. ΠΡΟΦΗΣ
ΚΕΚΡΟΠΙΑ

Το βιβλίο είναι καλογραμμένο πλούσιο σε πηγές και βιβλιογραφία.. Ο συγγραφέας φαίνεται να είναι βαθύς γνώστης των στρατιωτικών θεμάτων και των πολιτικών γεγονότων εκείνης της εποχής. Καλό θα είναι όσοι έχουν ενδιαφέρον για εκείνη την περίοδο να το προμηθευτούν.