Saturday, March 15, 2008

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ BLOGGING: ΔΙAΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Το blogging φα'ινεται να εξελίσσεται:

- σε ένα εναλλακτικό, άμεσο “interactive” μέσο ενημέρωσης. Με διασταυρούμενες πληροφορίες και τους πολίτες (μαζί με επαγγελματίες) διαμορφωτές και αποδέκτες της είδησης (χωρίς βέβαια να λείπουν οι ακρότητες και οι ανακρίβειες).
- σε μέσον «ακτιβισμού» για την ελευθεροτυπία, την ελευθερία της έκφρασης, τα περιβαλλοντικά, την κοινωνική αδικία και όχι μόνο.
- τέλος σε ένα σύγχρονο μέσο διαλόγου.

«Δημοσιαγράφοι bloggers και πολλά μέσα προσαρμόζουν το ρυθμό εργασίας τους, τον τρόπο γραφής τους, τους τίτλους και το μέγεθος των κειμένων τους για την από οθόνης ανάγνωση».
To τελευταίο χρόνο παρατηρήθηκε μιά μεγάλη αύξηση στα “δημοσιογραφικά blogs”.Ενας αριθμός από αυτά γράφουν ανακριβείς - αδιασταύρωτες πληροφορίες, νομίζουν ότι δημοσιογραφία είναι τα λινκσ και τα ποστς των άλλων, δεν γράφουν τις θέσεις των “θιγομένων” πολλές φορές κλπ. Δεν είναι μια “ερευνητική” δημοσιογραφία.
Αν γραφεί ως σχόλιο στο press ότι ο κεντρικός τους υπολογιστής βρίσκεται στις ΗΠΑ η κάπου αλλού το σχόλιο δεν θα εμφανιστεί ποτέ.

Επιχειρηματίες προβάλλουν τις δραστηριότητες τους και τα προϊόντα τους, οικογένειες ανταλλάσουν μηνύματα και φωτογραφίες μεταξύ τους, οι πολιτικοί βρήκαν ακόμη ένα τρόπο να προβληθούν και να προβάλουν τις θέσεις και τις ιδέες τους (όσοι έχουν), ορισμένα blogs έχουν χάσει τον προσωπικό τους χαρακτήρα και έχουν οικονομικά οφέλη εισπράττουν από διαφημίσεις, «έχουν συνεργάτες και παίζουν ρόλο δικτυακών εφημερίδων».

Από λιγότερα από 600 το 2005, έγιναν 8000 περίπου το 2006 και το 2007 ξεπέρασαν τις 30000. Μεγάλος αριθμός από αυτά είναι ανενεργά ή ενημερώνονται μετά από μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Το blogging δεν χρειάζεται πρόσθετη νομοθεσία για τη λειτουργία του ούτε πρωτοβουλίες που προτείνουν στερεότυπα κανόνων και θέλουν να επιβάλλουν το δικό τους κατεστημένο. Χρειάζεται όμως νομοθεσία που να κατοχυρώνει την ελευθερία της έκφρασης όλων των πολιτών. Το blogging αυτοελέγχεται και είναι τεχνικά αδύνατος ο έλεγχός του. Άλλωστε δεν είναι υποχρεωτικό να παρακολουθεί κάποιος ένα blog.
Ο καθένας ακολουθεί του δικούς του κανόνες.
Οι «πνευματικοί? μας συνάνθρωποι» και όχι μόνο θα πρέπει να κάνουν εμφανώς γνωστό αν κάποιο κείμενό τους, φωτογραφία η άλλο βρίσκεται σε καθεστώς «πνευματικής ιδιοκτησίας» έτσι ώστε να αποφεύγονται οι αναφορές σε αυτά.

Κατά το τρίτο χρόνο blogging:
- «Xάθηκαν» κάποιοι «ψηφιακοί φίλοι» (και μας απασχόλησε), συνδεθήκαμε όμως με άλλους.
- παρουσιάστηκαν απόψεις για την ακραία φτώχεια στην Ελλάδα (εδώ και εδώ),
τον καταναλωτισμό, το σύγχρονο λαικισμό,
- προβλήθηκαν πρόσωπα που αδικήθηκαν (Αμαλία Καλυβίνου, Ευδοκία Παπασωτηρίου) και οι αξίες της αριστεράς (εδώ και εδώ),
- έγινε αναφορά στη φιλοσοφία του Επίκουρου και των Επικούρειων σε μια προσπάθεια να εξηγηθεί γιατί δεν διδαχτήκαμε και δεν διδάσκεται και σήμερα στο σχολεία.

Όμως την αισιοδοξία που πιθανόν διακρίνεται στα παραπάνω δεν συμμερίζεται ο Newman… με ένα πολύ ωραίο κείμενό του εδώ.


ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

- Ποιος μπορεί να συγκρίνει την ελευθερία της αυτοδημοσίευσης με την δέσμευση του εκδότη η του δημοσιογράφου προς τον εκδότη;

- "... Αισθανόμεθα τον παραλογισμό της αντίθεσης μεταξύ αυτών που λέει κάποιος, αυτών που γράφει και της ζωής που κάνει, μεταξύ αυτού που πιστεύει ότι είναι κάποιος και αυτού που πράγματι είναι ?"

LINKS

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ BLOGGING

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ BLOGGING

ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ BLOGGERS

Labels:

5 Comments:

At 16 March, 2008 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Σου εύχομαι και στη δεκαετία. Το θέμα είναι τι γράφεις και πόσο κοπιάζεις να επικοινωνήσεις με τους άλλους. Αν ξεφύγουμε από τη λογική της αναγνωσιμότητας όπως μας την καλλιέργησαν τα παραδοσιακά πια ΜΜΕ, τότε ίσως γίνουμε πια χαλαροί κι ίσως νοιαστούμε περισσότερο για την ποιότητα όσων γράφουμε. Είμαι αισιόδοξος, αλλά δεν περίμενα και καμία επανάσταση. Απλά ένα εναλλακτικό μέσο επικοινωνίας, το οποίο σαφώς και κάποιοι θα προσπαθήσουν να το φέρουν στο πλευρό τους.

 
At 16 March, 2008 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

Καλημέρα deimo

Πολλοί έχουν ως κριτήριο για την ανάγνωσή τους
«ποιός το γράφει και όχι τι γράφει».

Ορισμένοι bloggers γράφουν ότι αρέσει στους αναγνώστες να διαβάζουν

Υπάρχουν όμως και πάρα πολλοί που δεν μπορούν να γράψουν διαφορετικά είτε έχουν σχόλια είτε δεν έχουν είτε τους "επαινούν" είτε τους "κατηγορούν"

Οχι ότι είναι κακό να έχει κάποιος αυτά τα κριτήρια αλλά είναι κάποιες διαπιστώσεις.
Ως εκ τούτου έχεις δίκηο στα "περι αναγνωσιμότητας" που γράφεις.

Τeλευταίa παρατηρώ και κάποιες κινήσεις bloggers που οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη νομοθεσία για το blogging ίσως ισχύει αυτο που έγραψε κάποιος fellow blogges ότι θέλουν να επιβάλουν το δικό τους κατεστημένο. Αγνoούν φαίνεται ότι στο blogging δεν υπάρχουν όρια και τους κανόνες τους ορίζει ο γράφων το blog.

Πριν λίγο διάβαζα στο e - lawyer ότι γιά να συμμετέχομε σε κάποια συζήτηση πρέπει να πιστοποιηθούμε! Οπως καταλαβαίνεις οι αυτόκλητοι προστάτες μας ετοιμάζουν και άλλα "δεσμά" και μάλιστγα σε μιά εποχή έντονης αμφισβήτησης των "πιστοποιήσεων" που αντί των χαρτιών ο πολίτης επιζητεί να έχει μια προσωπικη σχέση εμπιστοσύνης με το συμπολίτη που συναλλάσεται.

 
At 16 March, 2008 , Blogger Unknown said...

Σαφώς τα blogs δεν έχουν την δύναμη που έχει γίνει της μόδας να λένε διάφοροι. Δυστυχώς ανακαλύπτω πως τα περισσότερα πέφτουν στην παγίδα του πρόσκαιρου εντυπωσιασμού και αντλούν θεματολογία και αισθητική από τα παραδοσιακά ΜΜΕ κάτι που δεν αποτελεί επανάσταση...

Επιπλέον δεν εκμεταλλευόμαστε όλα τα πλεονεκτήματα που δίνει το blogging και παγιδευόμαστε σ' ένα στυλ πολύ συγκεκριμένο και περιορισμένο. Τα blogs θα'πρεπε να είναι τρόπος απελευθέρωσης της γνώσης.

Ελπίζω να τα εκατοστήσει το blog σου.

 
At 16 March, 2008 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

Τα blogs θα πρέπει να είναι τρόπος απελευθέρωσης της γνώσης και της πληροφορίας (αν διακρίνονται αυτά τα δύο)

Νομίζω όμως samael η θεματολογία του blogging, τουλάχιστον όσα παρακολουθώ, αναφέρεται σε θέματα που τα μέσα δεν τα προβάλλουν (περιβάλλον, κοινωνικά ζητήματα, διεθνής πολιτική,...)


Ελπίζω να τα εκατοστήσει το blog
σου

Ευχαριστώ samael

 
At 19 March, 2008 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Συμφωνώ με το σχόλιό σου. Η ανωνυμία -το άλλοθι- είναι η φοβία να εκθέσουμε τις θέσεις μας, να δείξουμε ένα alter ego που ίσως δεχτεί κριτική. Εξάλλου, ευκολότερα κρίνουμε παρά εκτιθέμεθα.

Παράλληλα, τα περί ελέγχου είναι μία αστειότητα κατά τη γνώμη μου. Μπορώ πολλά να γράφω επώνυμα ή ανώνυμα. Δεν έχει σημασία. Η σημασία έχει ότι τους κανόνες σπίτι μου τους ορίζω εγώ και κανένας άλλος. Και αυτό μου αρέσει στο net.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home