Saturday, April 17, 2010

"Οι λαοί...γράφουν την ιστορία τους µε παραδειγµατικές πράξεις"

[Δρόµοι]
Του Ρούσσου Βρανά rvranas@otenet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 15 Απριλίου 2010
Οι λαοί...
... γράφουν την ιστορία τους µε παραδειγµατικές πράξεις. Υπάρχει το παράδειγµα της Ισλανδίας. Ο ισλανδικός λαός αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη που του φόρτωσαν πολιτικοί και τραπεζίτες και ετοιµάζεται να παραπέµψει στη Δικαιοσύνη έναν πρωθυπουργό, κεντρικούς τραπεζίτες και υπουργούς Οικονοµικών. Και υπάρχει το παράδειγµα της Ιρλανδίας. Τα ιρλανδικά συνδικάτα συµφώνησαν µε την κυβέρνηση και τους εργοδότες σε τετραετή απαγόρευση των απεργιακών κινητοποιήσεων. Υπάρχουν εκείνοι που αναζητούν και βρίσκουν τους ενόχους. Και υπάρχουν κι εκείνοι που σκύβουν µπροστά τους το κεφάλι.

Οσοι τολµούν...
... να σηκώσουν το κεφάλι, δεν µένουν ατιµώρητοι. Ο Γκόρντον Μπράουν δείχνει ήδη τα δόντια του στους απείθαρχους Ισλανδούς, παραδίδοντάς τους στο Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο, το οποίο χρησιµοποιεί ως εισπράκτορα για να εισπράξει τα χρέη τους προς βρετανικές και ολλανδικές τράπεζες.

Αυτή η κρίση αποµυθοποιεί πολλά πράγµατα.
Τους διεθνείς οικονοµικούς οργανισµούς του είδους του ΔΝΤ, που σε όποια χώρα µπουν καταλύουν την κυριαρχία της και κυβερνούν αυτοί τον λαό της.

Τους περίφηµους οργανισµούς πιστοληπτικής αξιολόγησης, που όσο πιο πολύ δυσκολεύεται µια χώρα να ξεπληρώσει το χρέος της τόσο πιο πολύ την υποβαθµίζουν, αυξάνοντας το κόστος του δανεισµού της για να σιγουρέψουν τα κέρδη των δανειστών,
έστω κι αν αυτό παραλύει την οικονοµία της (αυτό ακριβώς έκανε τις προάλλες η Μoody’s µε την Ισλανδία).

Αλλά και τα «προγράµµατα σταθεροποίησης», που δεν είναι παρά ένας ευφηµισµός για τα προγράµµατα λιτότητας του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

«Στην πραγµατικότητα», λέει ο Μάικλ Χάντσον, καθηγητής των Οικονοµικών στα Πανεπιστήµια του Μιζούρι και του Κάνσας,
«δεν είναι παρά µια τεχνική ορολογία για τις απάνθρωπες περικοπές των εισοδηµάτων, των κοινωνικών υπηρεσιών, των δαπανών για την υγεία, την παιδεία και άλλες βασικές ανάγκες και για το ξεπούληµα των δηµόσιων υποδοµών σε αγοραστές που µετατρέπουν τις χώρες σε “οικονοµίες διοδίων”.
Ο λαός αυτών των χωρών υποχρεώνεται να πληρώνει για να έχει πρόσβαση σε δρόµους, σε σχολεία, σε περίθαλψη και σε πολλές άλλες υπηρεσίες που εδώ και πολλά χρόνια επιδοτούνταν από την προοδευτική φορολογία».

Αυτά που ζούµε...
... σήµερα δεν είναι παρά µια πρόγευση όσων αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν. Η σύγκρουση συµφερόντων δανειστών και οφειλετών διαιρεί την Ευρώπη σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα.
Οι επιλογές της κυβέρνησης των Βρυξελλών θα εξωθήσουν εκατοµµύρια ανθρώπους στους δρόµους. «Πολιτικές και οικονοµικές συµµαχίες θα µετατοπιστούν, νοµίσµατα θα καταρρεύσουν, κυβερνήσεις θα πέσουν», προβλέπει ο Μάικλ Χάντσον. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση και ολόκληρο το παγκόσµιο χρηµατοπιστωτικό σύστηµα θα αλλάξουν ριζικά. Ιδιαίτερα αν οι οφειλέτιδες χώρες µιµηθούν το παράδειγµα της Αργεντινής και αρνηθούν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους εάν οι δανειστές τους δεν τους κάνουν ένα σηµαντικό σκόντο».

Τα σχέδια...
... εκείνων που νοµίζουν πως µπορούν να καταδικάσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς σε ισόβιους µισθούς και συντάξεις πείνας θα αποδειχτούν παράλογα και φρούδα. Κανείς λαός δεν µπορεί να ζει επ’ άπειρον υπόδουλος του χρέους.
ΤΑ ΝΕΑ 15/4/2010

"Δεν υπάρχει δύναμη σαν τη δύναμη του λαού"
Από την τανία "ΕΞΕΓΕΡΣΗ" που γυρίστηκε εμπνευσμένη από τα γεγονότα του Σιάτλ

Labels:

Saturday, April 10, 2010

Θυσίες με αδικίες & Δάσκαλε που δίδασκες

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΑΝΑΚΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 10 Απριλίου 2010
ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα. Και στην περίπτωση της χώρας μας, ο κανόνας ήταν η αδικία- οι πελατειακές σχέσεις δημιούργησαν ένα πλήθος εξαιρέσεων και ειδικών περιπτώσεων στον δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα τρομακτικές μισθολογικές ανισότητες. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ νίκησε στις εκλογές- εκτός των άλλων- με τη δέσμευση για αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Αλλά στην πρώτη ευκαιρία, καταπάτησε αυτή τη δέσμευση...

Οι περικοπές των επιδομάτων δεν αφορούν πλέον όλους τους δημοσίους υπαλλήλους- εξαιρέθηκαν οι ένστολοι, όπως και οι φύλακες των μουσείων, που προφανώς θεωρήθηκαν εργαζόμενοι με «ειδικό βάρος» την καλοκαιρινή περίοδο. Υπάρχουν επιχειρήματα γι΄ αυτές τις εξαιρέσεις; Προφανώς υπάρχουν- ποιος θα αρνηθεί ότι ο αστυνομικός δουλεύει κάτω από πολύ ιδιαίτερες συνθήκες; Οτι κινδυνεύει στην άσκηση των καθηκόντων του;

Σαφώς, έτσι είναι. Και ο αστυνομικός κινδυνεύει και ο πυροσβέστης κινδυνεύει. Αλλά οι περικοπές των επιδομάτων δεν αποφασίστηκαν από την κυβέρνηση ως «τιμωρία» των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν αποφασίστηκαν για να πάρουν λιγότερα χρήματα εκείνοι που κάνουν δουλειά γραφείου. Οι περικοπές αποφασίστηκαν για να μειωθούν οι δαπάνες του Δημοσίου, ώστε να αντιμετωπιστεί η δημοσιονομική κρίση της χώρας...

Δάσκαλε που δίδασκες

ΚΙ ΑΝ ο αστυνομικός πράγματι κινδυνεύει, τότε τι θα έπρεπε να γίνει με τον δάσκαλο, στον οποίο η ελληνική κοινωνία παραδίδει τα παιδιά της για τα πιο κρίσιμα χρόνια τους, την περίοδο που διαμορφώνεται η προσωπικότητά τους; Τι θα πρέπει να γίνει με τους νοσηλευτές, στους οποίους εμπιστευόμαστε τη ζωή μας;

Η λογική των εξαιρέσεων για «ειδικούς λόγους» απλώς δεν έχει σχέση με την κοινή λογική. Στην πραγματικότητα είναι η αρχή της αδικίας- περιλαμβάνει όλα εκείνα τα επιχειρήματα με τα οποία χτίστηκαν οι ανισότητες στο Δημόσιο.

Και τώρα η κυβέρνηση διακινδυνεύει να πάθει όσα παθαίνουν εκείνοι που κάνουν ρουσφέτια- πάντοτε οι δυσαρεστημένοι είναι πολύ περισσότεροι από εκείνους που ικανοποιούνται.

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην κρίση που βιώνουμε είναι να νιώσει ένα κομμάτι των εργαζομένων ότι καλείται να συνεισφέρει περισσότερο από άλλους. Ετσι, χάνει κάθε νόημα η έκκληση του Πρωθυπουργού για συστράτευση όλων- στις θυσίες πρέπει να είμαστε όλοι ίσοι. Δεν γίνεται να υπάρξουν... πιο ίσοι Ελληνες!
ΤΑ ΝΕΑ Σ/Κ 10 – 11/4/2010

Labels: