Wednesday, July 29, 2009

H δικτατορία της υγείας

Διαστάσεις
H δικτατορία της υγείας

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ
H συζήτηση για τα κακά που μας βρίσκουν ή μπορεί να μας βρουν αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε άρχισε την περασμένη δεκαετία. Σήμερα μπορούμε πλέον να μιλάμε για τη «θεραπευτική κοινωνία». Ή, επί το αυστηρότερον, για την τυραννία της υγείας.


«Σιτίστε την Τέρι!». H Αμερική έχει διχαστεί γύρω από το δικαίωμα στον θάνατο
Μην καπνίζεις. Μην πίνεις. Να τρως μόνο υγιεινές τροφές. Να ασκείσαι. Αυτές είναι οι «τέσσερις εντολές» της εποχής μας, έγραφε το 2001 ο Μάικλ Φιτζπάτρικ στο βιβλίο του «Τυραννία της Υγείας» (Εκδ. Routledge). Ηθικός είναι όποιος εκπληρώνει αυτούς τους στόχους, όχι όποιος υπακούει στις παραδοσιακές βιβλικές εντολές.
Το σώμα έχει γίνει πολυτιμότερο και ηθικότερο από το πνεύμα.

Ένας υπουργός μπορεί να κάνει κηρύγματα για την υγιεινή ζωή, χωρίς να ανησυχεί που ανακαλύφθηκαν μυστικοί λογαριασμοί του στο εξωτερικό (συμβαίνει με τον υπουργό Υγείας του Μπερλουσκόνι).
Ένας βουλευτής μπορεί να αναδεικνύεται σε υπερασπιστή της «κουλτούρας της ζωής» χωρίς να νοιάζεται που τον κατηγορούν για υπεξαίρεση (συμβαίνει με τον Τομ Ντιλέι, επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων, που ηγείται της εκστρατείας να διατηρηθεί στη ζωή η δύστυχη Τέρι Σκιάβο). Καθώς οι πολιτικοί στερούνται ιδεών και προγραμμάτων για τη δημόσια ζωή, θεωρούν δικαίωμά τους να παρεμβαίνουν στις ιδιωτικές επιλογές των πολιτών.
Το «ευ ζην» των αρχαίων φιλοσοφιών έχει δώσει τη θέση του στο «ζην υγιεινώς», επισημαίνει η Μπάρμπαρα Σπινέλλι στη Στάμπα. H διάκριση μεταξύ καλού και κακού έχει αντικατασταθεί από τη διάκριση μεταξύ υγιεινού και ανθυγιεινού.

Είναι αξιοσημείωτη η γοητεία που ασκεί η δικτατορία της υγείας στους πολίτες. Αν στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 μάθαμε πως υπάρχουν ανθρώπινες βόμβες, αποφασισμένες να σκοτώσουν εμάς και τον πολιτισμό μας, σήμερα αισθανόμαστε πως ο καθένας από μας είναι μια ανθρώπινη βόμβα, ικανός να σκοτώσει τον διπλανό του επειδή καπνίζει ή επειδή μπορεί να του μεταδώσει διάφορες ασθένειες. Ο στόχος μας είναι πλέον να νικήσουμε τον θάνατο. Και στην εκστρατεία μας αυτή προσκρούουμε καθημερινά σε καινούργια εμπόδια: το στρες, την παχυσαρκία, την κατάθλιψη. Αυτά είναι τα εμπόδια που πρέπει να υπερνικήσουμε, όχι η φτώχεια, η ανεργία, η διαφθορά.

Σε ένα μυθιστόρημά του που εκδόθηκε το 1872 με τίτλο Erewhon (αναγραμματισμός του Nowhere, πουθενά), ο Σάμιουελ Μπάτλερ περιέγραφε έναν κόσμο όπου όλες οι αξίες είναι αντεστραμμένες.
Οι άρρωστοι αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες, τους δικάζουν και τους κλείνουν στη φυλακή, ενώ στα νοσοκομεία εργάζονται οι ληστές και οι δολοφόνοι. Για όποιον μάλιστα αρρωσταίνει υπερβολικά, προβλέπεται η θανατική ποινή. Πλησιάζουμε άραγε σε έναν τέτοιο κόσμο; Το βέβαιο, γράφει η Σπινέλλι, είναι ότι το σώμα μας έχει πάρει τη θέση του έθνους, της τάξης, της φυλής. Επιδιώκοντας με διάφορους νόμους να κρατήσει «καθαρό» αυτό το σώμα, το σημερινό Κράτος καταργεί τα ύστατα σύνορα ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό.
LINK:
http://diastaseis.blogspot.com

ΤΑ ΝΕΑ , 23/03/2005 , Σελ.: N45
Κωδικός άρθρου: A18196N452
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18196&m=N45&aa=2

Labels:

Sunday, July 19, 2009

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

συνέχεια απο εδώ
Image Hosted by ImageShack.us
ΤΑ ΝΕΑ 14/11/2008 
ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ
¨Εφτιαξαν υπερσύγχρονο ένα άδειο μουσείο
 
ΤΑ ΝΕΑ 14/11/2008
Ένα κτίσμα αμφίβολης αρχιτεκτονικής, μνημείο κακογουστιάς, διαπλοκής και επιπολαιότητας.
Πρόκειται για ένα τερατούργημα 8.000m2 (8 στρμ) με τεράστιους όγκους μπετόν με ελάχιστους εκθεσιακούς χώρους, ασφάλτινα parkings και πολλούς χώρους που δεν χρειάζονται στην Πόλη και στο μουσείο όπως αίθουσα περιοδικών εκθέσεων, αμφιθέατρο, χώρο εκπαιδευτικών προγραμμάτων, πωλητήρια, μπαρ, εργαστήρια, αποθήκες γραφεία κ.α.
Η κατασκευή παραβίασε τη σύγχρονη αντίληψη που θέλει την Αρχιτεκτονική στην υπηρεσία της κοινωνίας. Οι εμπνευστές του χρησιμοποίησαν αναληθή επιχειρήματα για την Κοινοτική του χρηματοδότηση.
Δημιουργεί σοβαρές αντιφάσεις με την νεοκλασική αρχιτεκτονική που κυριαρχεί στα δημόσια κτίρια της Πόλης (Δημοτικό Θέατρο, Δικαστικό Μέγαρο, Παλιό Νοσοκομείο κ.α.) και με τα κτίρια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που έχουν διασωθεί και αναπαλαιωθεί τα τελευταία χρόνια.
Eίναι ένα κτίριο - μουσείο που δεν έχει τίποτα το Ελληνικό.
Κατέστρεψαν τον Κήπο του Πρακτικού Γεωργικού Σχολείου Πατρών (55 στρ που βρίσκονται στο δομικό ιστό της Πόλης) που μαζί με το Κτήμα του Ινστιτούτου Προστασίας Φυτών (25 στρμ – 1500 δένδρα) αποτελούσαν το δεύτερο σημαντικό «πνεύμονα» πρασίνου της Πόλης μετά το Αλσύλλιο.
Ισχυρίστηκαν ότι θα εκθέσουν το σύνολο των ευρημάτων των Νομού ενώ γνωρίζουν ότι η σύγχρονη αρχαιολογική αντίληψη θέλει τα εκθέματα να εκτίθενται στον τόπο που αποκαλύπτονται αγνοώντας και τις τοπικές κοινωνίες που δεν θα επιτρέψουν την αρπαγή τους και τη μεταφορά τους.
Κατασκευάστηκε κύρια να μη "χαθούν" 8 ΔΙΣ δρχ κοινοτικής χρηματοδότησης και σε μια περιοχή που τότε που επελέγη (1986) βρισκόταν στην περιφέρεια της Πόλης ενώ σήμερα είναι μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη περιοχή κυκλοφοριακά και οικοδομικά.
Σκόπιμα δεν επέλεξαν εναλλακτικές λύσεις που υπήρχαν.
Δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν ότι η «δομή» της Πόλης μεταφέρεται, διαφορετικά γιατί να γίνει η κατασκευή των δύο παρακαμπτήριων οδών και η κατασκευή του Νέου Δικαστικού Μεγάρου στην περιοχή των Συνόρων, υπονοώντας ότι τα πλεονεκτήματα από την κατασκευή το Μουσείου θα χαθούν για την Πόλη αν αυτό κατασκευασθεί σε μία άλλη περιοχή.
Υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί, κυρίως εμπλεκόμενοι με την κατασευή του μουσείου, που επιχειρηματολογούσαν υπέρ αλλά δεν κάνουν το ίδιο όταν τους ρωτούν γιατί δεν έγινε σε μιά άλλη περιοχή και μάλιστα με μεγαλύτερο περιβάλλοντα χώρο.
Ετοιμάζονται για εγκαίνια και άλλα φαιδρά ενώ γνωρίζουν ότι το Υπ. Πολιτισμού χρωστάει στην Πόλη και τους πολίτες της εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και οι απολυμένοι ξεπερνούν τις 3500, πολλοί εκ των οποίων εργάστηκαν και γιά το μουσείο Πατρών.

ΥΓ: κάθε πόλη και μουσεό κα΄θε χωρίο και γυμναστήριο
Η αρχαιολογία εκτρέπεται από τους σκοπούς της γιά να εξυπηρετήσει το παιχνίδι της εθνικής επιβεβαίωσης, γιά να αντληθούν κοινοτικά κονδύλια,...

Labels: